Elke avond is het hier drama. Het begint gelijk na het avondeten. Dan gaat hij jammeren, huilen, moeilijk doen. Hij gaat in bad, dat gaat wel goed. Of hij wordt gewassen, dan huilt hij veel. Vervolgens zijn fles. Het grootste euvel. Hij wil hem absoluut wel hebben. We maken hem klaar, hij mag roeren, zelf de dop erop doen. Maar daaaaan..... Huilen huilen huilen. Half uur lang... Om gek van te worden want het is duidelijk nephuilen. We weten niet waarom, maar hij maakt er een drama van om hem op te gaan drinken. Zodra hij drinkt is het een ander kind en erna ook. Hartstikke lief erna. Maar sinds een aantal weken is alles is de avond een drama. We zijn radeloos en hebben al veel geprobeerd. Hij kan ook nog niet goed zeggen wat hij dan wel wil. Elke avond zie ik zo op tegen het drama van hem. Doen meer peuters zo vreeeeselijk moeilijk om niks?