Mijn peuter van 3 jaar en 3 maanden vind ik moeilijk op te voeden. Hij is een schat met een hart van goud, zo is hij heel zorgzaam en lief voor dieren. Maar hij heeft ook zeker zijn moeilijkheden. Ik heb niet veel vergelijkingsmateriaal dus ik vind het lastig wat normaal is. Zo wil hij altijd zijn plek opeisen en heeft veel ruimte nodig(kan wel goed wachten bij de kassa), vind hij samen delen bij spelen en om de beurt heel moeilijk, en krijgt dan een driftbui en gaat gooien. Hij wil voordringen e.d. Ook duwt hij kindjes op de opvang die naast hem zitten aan tafel of "gewoon" tijdens het spelen. Ook duwt hij ons een schreeuwt hij veel. Hij is nogal sterk en duwen van kindjes gaat niet altijd goed. Wij voeden streng en duidelijk op. Zeggen duidelijk wat niet mag en wat dan wel mag. Vooraf aan een situatie en/of achteraf praten we veel. Aan bepaald gedrag zitten gevolgen zoals op de gang zitten en sorry zeggen. We richten ons ook erg op beleefdheid en normen en waarden. Je zou zeggen dat het daar niet aan kan liggen. Hij is vanaf zijn geboorte al erg temperamentvol. Ik zit er erg mee, ik wil ons en ons kind gelukkig zien maar nu zijn we allemaal een tikkeltje overspannen. De opvang maakt er ook een probleem van. Nu denk ik wel dat het normaal is voor de leeftijd en ik hoop dat jullie kunnen geruststellen. Misschien is hij er mentaal nog niet klaar voor. Hij WEET het wel, maar handelt er niet naar. We proberen uit de negatieve spiraal te breken en ook te complimenteren en dat gaat ook goed. Maar even later zien we weer gedrag dat we niet ok vinden. Het is haaaaaard werken... is dit normaal?