Even van me afschrijven... ik slaap niet meer. Ik word meerdere keren per nacht wakker in paniek omdat ik denk dat er iets omvalt, overstroomt of gruwelijk mis gaat. Ik doe het licht aan, schreeuw en heb angst. Dit alles sinds een week of 2. Ik denk door het nieuws, ik waak meer dan ik slaap, waken voor het luchtalarm dat elk moment af kan gaan. Wat doe ik dan met mijn driejarig zoontje? Hoe bescherm ik mijn gezin? Hebben we genoeg eten? Wanneer komt er hulp? Waar zijn we veilig? Ben ik bezig met de laatste maanden met mijn gezin of krijgen we nog wat langer met elkaar? Heb ik straks mijn man nog, zonder hem ben ik niks. Wat als er oorlog is en we worden ziek? Hoe ziet het leven er dan uit? Ga ik dan nog naar mijn werk? Wat gebeurt er met mijn kind? Raken we elkaar kwijt? Kan hij zichzelf redden zonder ouders? Heb ik straks een man met PTSS? Krijg ik dingen te zien die ik nooit meer van mijn netvlies krijg? Hoe zal het met de buren en onze familie gaan? Hoe redden we ons zonder stroom, water en gas? Ben ik goed voorbereid? Is ons leven voorbij met ons 37 jaar? Waarom moet deze nachtmerrie nou echt zijn? Ik wil dit allemaal niet, de keuzes die gemaakt worden zijn niet van mij. Ik ben onschuldig en mijn leven is straks verwoest en dat van vele anderen. En daarom slaap ik dus niet.