Peuter veranderd in terror-peuter

Hey dacht dat je het over mijn kind hand. Lig nu op de bank met een migraine aanval. Mijn god het is verschrikkelijk

Die van mij denkt trouwens of ze alles alleen kan doen. Denk aan broodje smeren, zelf op de wc willen zitten, niet laten afvegen, haar kleding zelfstandig aan willen doen, heel leuk en aardig maar wanneer we geen tijd hebben is dit stront vervelend. Doe gwn mee denk ik dan, dus telkens ruzie

Hier hetzelfde. We krijgen de laatste tijd ook van de opvang vaak te horen dat hij apart heeft moeten zitten om na te denken 😣 Ik vind het ook erg lastig.

Pffff ja en bij mij zit er een olifant op mijn borstbeen van de stress

Dit had ik voor een paar maanden geleden ook. Gelukkig nu weer over, dus het zal wel zo'n fase zijn. Boos worden werkte bij ons compleet het tegenovergestelde, zeker als we haast hadden. Wat wel hielp (bij ons in ieder geval) was kort en duidelijk zijn. 'Deze of deze schoenen?' 'Nu een keuze maken anders kiest mama, 1, 2, 3' en ook echt vast blijven houden. En ook dat als ik het even zelf moest doen uitleggen waarom dat nu even niet kan maar aangeven dat hij het een ander keertje weer zelf mag doen. Scheelt wel dat ik een zoontje heb dat super goed kan praten. Dus ik weet niet of dit voor alle kindjes geld of misschien juist met wat oudere kindjes. Inprincipe zou ik met hem complete gesprekken kunnen voeren.

Ja dat herken ik, boos worden werkt echt niet.

Nee precies. Mijn zoon moest dan gewoon heel hard lachen. Zo frustrerend

Hier bijna twee olifanten

Ja zo herkenbaar...

Jup dat is het leed dat peuter puber heet 🤣 Ik heb zelfs advies gevraagd bij cb omdat onze peuter echt drift buien had met op de grond liggen en krijsen.. Maar hij heeft zoveel mee gemaakt de laatste tijd; broertje erbij, start peuterspeelzaal en hij is heel erg ziek geweest. Dat was een goede cocktail voor drama 😁 Wij kregen het advies om zo min mogelijk de strijd aan te gaan. Ze zijn nu op een leeftijd waarbij ze alles zelf willen doen en een eigen ik ontwikkelen. Opzich is dit natuurlijk de bedoeling dat ze hun grenzen aan leren geven, althans ik vind het fijn als mijn kind voor zichzelf op durft te komen. Het is alleen jammer dat ze dit bij hun ouders oefenen 🤣 En routine en regelmaat schijnt nu ook belangrijk te zijn zodat de wereld voorspelbaar voor ze is. Wij bewegen met onze peuter puber mee. Hij had ineens heel erg moeite met bij bedtijd omkleden naar pyjama (alles rondom zn hoofd is een dingetje sinds het ziekzijn), nu doen we dat beneden al voor hij naar boven gaat en dit gaat goed. Hij wilde niet meer onder de douche, dus ik heb vd week een badje in de keuken weggezet en dat vond hij wel leuk en oke. En zo winnen we langzaamaan weer wat terrein terug. Hem dingen opdringen resulteerde in een hele grote strijd en veel verdriet. Nu is het voor beide partijen leuk en word er toch gedaan wat wij willen: omkleden en badderen haha. En waar onze peuter puber ook gevoelig voor is is complimentjes geven tijdens de dingen die hij minder leuk vind. Dus bv tijdens verschonen begon hij te protesteren en dan zei ik "je doet het super goed! Echt knap van jou dat je gezegd hebt dat je gepoept had, ik ga het even schoonmaken zodat je weer lekker kan spelen". Zodra ik een complimentje geef zie ik zn gezicht veranderen 🥰 En soms stijgert hij alsnog en moeten we er even doorheen. Ze zijn nogal expressief in hun emoties omdat ze die nog niet onder controle hebben. Dan laten we hem even razen en zodra hij klaar is vraagt hij zelf om mama of papa om te kroelen en praten we er nog even over "goh je was eventjes heel boos hè? Zullen we het samen nog een keer proberen?". En soms is niks goed en hebben we gewoon een rot dag 🤣🙈 Uiteindelijk worden ze 3 jaar en dan gaat het over 🤣 nog even bikkelen met zn allen 💪🏼 Succes!!

Precies dat! Dit werkt hier ook zo veel beter. Wij hebben weer een heel lief zoontje er voor terug 🥰

Misschien helpt opnieuw: verbinding maken met je kind weer😘

Speelt er misschien thuis iets? Kinderen kunnen daar ook heel erg op reageren. Hoeft natuurlijk niet, maar wel iets om dan uit te sluiten!

Peuterpubertijd…helaas…

Hier sinds babyzusje en nieuwe opvang ook drama. Wat hielp was rust, regelmatig, routine. Dagritmekaarten. Meer slaap. Hoe is het nu?