Slapen is een drama!!

Wat naar en vermoeiend voor jullie en haarzelf. Sinds ik met m'n dochter een boekje lees voor het slapen gaan vindt ze het naar bed gaan leuker en gezelliger. Maar ze huilde niet zo hard als jouw dochter. Verder heb ik ook geen tips.

We hebben een vast ritueel. In bad, boekje lezen, boven tandjes poesten en naar bed. Dat alles vindt ze prima, totdat ik me om draai en weg loop. Als ik bij haar zit tot ze slaapt is ze heel rustig. Ik zal vast niet tot haar 16e aan haar bed zitten maar ik hoop dat dit zo over is.

Herkenbaar en 1 troost.. dit drama duurde bij ons 2,5 maand maar daarna was het ineens over en gaat slapen opeens vlekkeloos, net als afgeven op de opvang. Opeens een mega vrolijk en leergierig jochie voor terug gekregen. Dus vermoed dat het een mega lange sprong is? Hier hielp idd om hem of bij ons in bed te nemen of naast hem te gaan slapen. Succes is het enige wat ik je kan wensen want ik heb ook niet de gouden oplossing ervoor. Alleen mijn standaard mantra: alles is een fase..! 😅

Het is alsof ik het zelf heb geschreven😅 hier hetzelfde verhaal. Het schijnt dat bij peuters weer de verlatingsangst om de hoek komt kijken waardoor dit dus steeds speelt. Mijn vriend en ik slapen al een tijd steeds om en om bij onze dochter op de kamer als zij snachts komt. Zodat ze wel in haar eigen bedje blijft en wij ook onze rust kunnen nemen. Ben er zelfs mee naar het consultatiebureau geweest en heb via hun hele goede tips gekregen. Alleen door mijn zware 2e zwangerschap hebben we er nog niet veel mee kunnen doen. Wel hebben we een sticker beloningssysteem voor haar als ze de hele nacht zelf heeft geslapen en dat werkt de ene dag beter dan de andere. Wij zitten er al ruim 3 maanden in🥴 maar het gaat wel steeds iets beter haha Als jullie ten einde raad zijn schroom je niet en vraag om hulp. Soms kun je tips krijgen waar jezelf misschien nog niet aan hebt gedacht ❤️

Ja, hier hetzelfde. Alleen speelt het bij ons al sinds dat hij paar maanden oud is. Hij heeft nooit zelfstandig in slaap kunnen vallen. Wij moeten er altijd bij zitten. En helaas sinds paar maanden komt hij 's avonds en vaak bijna elke nacht ook bij ons in bed. Soms idd erg vermoeiend. Want heb echt geen moment rust. Nou ja alleen als hij 's middags in zijn eigen bedje slaapt. Geen tips. Een keer wordt het anders....🙈

Ik weet niet of het een vorm van aandacht vragen is, dat kan ook. Ik heb wel eens gehoord dat een kind een emmertje heeft die gevuld moet worden door de dag heen, als bij kinderen dat emmertje niet gevuld is, gaan ze erom vragen als ze naar bed gaan. Hiermee wil ik niemand beledigen dat ze de kids te weinig aandacht geven, want iedere ouder doet zijn best! Misschien als je bewust momenten van aandacht inplant(als je dat nog niet doet) dat dat werkt? Zomaar iets wat me te binnen schiet

Hier al 1,5 jaar erbij liggen met inslapen (ongeveer een uur) en ook een aantal maanden hele nachten 😖 maar zodra ze slaapt gaat het meestal wel goed, dus hebben ons er bij neergelegd dat ze het gewoon nodig heeft. Sinds 4 dgn wil ze in de middag echt niet meer slapen en werkt niks, ook wat ziek/verkouden/hoesten wat dus heel gezellig is als je daarbij niet slaapt.... Morgen ben ik niet van plan haar op bed te leggen, maar op te houden eens kijken of dat wat drama scheelt! Ze ligt nu in de avond wel snel te slapen, maar is een paar keer wakker vanwege het ziek zijn

En helaas vanmorgen om 6u weer klaar voor de dag terwijl ze gisteren na 19.30 is gaan slapen zonder middagdut 🙄