5 Reacties

2 jaar geleden

Ik verwacht de tweede in oktober (dan is de eerste 2 jaar en 2/3 maanden) hij is ook heel aanhankelijk echt een mama’s kindje. Dus ben benieuwd hoe het gaat, als ik meer weet laat ik je het weten ☺️. Natuurlijk gaat er ook veel veranderen maar denk dat het belangrijk is dat je ook eigen tijd in blijft plannen met de eerste.

2 jaar geleden

Hier is ook de 2e in de maak. Dat wordt een mei kindje. Vind het ook best spannend hoor. Maar het loopt vast wel los. Nog geen tips dus..

2 jaar geleden

Ik heb nu een tweede kindje van 4 maanden. Het is laat ons zeggen intens. Maar mijn oudste houdt zoveel van haar broertje. Dat is het eerste waar ze achter vraagt bij het opstaan.. Aandacht die verdeeld moet worden is uiteraard soms lastig maar over het algemeen gaat ze daar goed mee om Je hebt er wel goed je handen mee vol 😃

2 jaar geleden

Reactie op MTKR

Ik heb nu een tweede kindje van 4 maanden. Het is laat ons zeggen intens. M ...
Dit had ik kunnen schrijven. Wij hebben ook een zoontje nu van 4 maanden. Onze dochter van 2 is gek op hem, wil kusjes geven, knuffelen en spelen. Nu hij wat meer gaat begrijpen, gaat hij ook lachen als ze tegen hem kletst of gekke bekken trekt, heerlijk! Ik moet zeggen dat ik me de eerste weken best wel schuldig voelde naar mn dochter toe. Ik had een spoedkeizersnede en mocht haar niet tillen. Papa was al snel (en veel) aan het werk waardoor ik het toch in mijn eentje moest doen. Maar daar ga je echt je draai wel in vinden.❤️❤️

2 jaar geleden

Ik heb er twee rondlopen nu en ik moet toegeven dat de aandacht niet erg gelijk verdeeld is. Anderzijds wist de oudste ook "oké, deze baby kan minder dan ik, dus ik wacht even". Ze vond het ook wel heel leuk om mee te helpen en ze wist er een weg mee om te komen knuffelen als de kleinste (vaak ook in mijn armen) sliep. Ik nam ook wel eens een dagje vrij om een 'date' te hebben met de oudste en dat vindt ze dan helemaal fantastisch, maarrrrrr... Mijn jongste was een huilbaby, iets wat ik heel veel op mij nam. Daardoor had de oudste papa bijna altijd voor haar. Soms vraag ik wel eens aan haar of ze zich vergeten voelt, maar ze zei altijd eerlijk: "soms vind ik het vervelend dat mijn zus wel eens huilt, maar voor de rest vind ik het heel leuk." Ze vraagt zelfs om nog een zus nu, maar ze is boos dat ze het geslacht niet kan kiezen 😂 Je gaat de ene niet meer of minder graag zien door de ander. Je hart wordt gewoon veel groter. Is cliché, maar ik mag het beamen. 💕