7 Reacties
2 jaar geleden
Wat een heftig verhaal. Kan alleen maar zeggen dat ik juist hetzelfde zou doen en dat je volledig in je recht staat. Geniet van de rust en je eigen gezin, daar moet je in the end toch mee verder. ❤️ sterkte en goed gedaan!
2 jaar geleden
Lastige situatie, ik denk dat even rust nodig is voor zowel het verwerken van het overlijden van je moeder, en voor je nieuwe rol als moeder( Mijn moeder is overleden net toen ik 5 weken zwanger was dus ik weet precies hoe je je voelt). Doordat je schoonmoeder alle aandacht negatief opvraagt en er drama ontstaat zul je niet aan jezelf toe komen. Ik heb zelf de periode van zwangerschap, bevalling en newborn tijd als heel dubbel ervaren. Je bent blij met je baby maar je hebt constant verdriet omdat je eigen moeder dit niet kan meemaken en je kunt ondersteunen. En dan zul je net zien dat andere mensen in je omgeving er geen begrip voor hebben omdat het allemaal om hun moet draaien ( bij mij m'n vader en z'n nieuwe vriendin.. erg pittig) maar tijd geeft echt ruimte. Nu een 1,5 jaar verder is er minder verdriet en voel ik me wat zekerder als moeder. Waardoor je ook weer beter contact kan leggen met je omgeving. Maar dat is mijn ervaring.
2 jaar geleden
Oh en heel veel sterkte. En als ik nog een tip mag geven, er bestaat een heel mooi boek, "moeders zonder moeders" . Wel moeilijk om te lezen maar de auteur beschrijft precies de gevoelens die er spelen. En rouwtherapie, om je gevoelens een plek gegeven heeft mij ook echt geholpen
2 jaar geleden
Reactie op Mariamaris
Oh en heel veel sterkte. En als ik nog een tip mag geven, er bestaat een he ...
Dankjewel, inmiddels heb ik het overlijden van mijn moeder een plekje kunnen geven. Al lijkt dat boek me wel erg mooi om te lezen (al zal het erg confronterend zijn) dankjewel!
2 jaar geleden
Wat een heftige situatie.
Ik wil zeggen dat je echt niet gek bent, maar zij wel een beetje denk ik.😵 of misschien heeft ze wel wat anders als zo reageert zonder een beetje meelevend te zijn.
Fijn dat jouw man jou steunt in deze situatie en dat jullie samen nu rust hebben. Laat het gewoon even bezinken en gaan. Misschien kun je het van je af schrijven of een soort brief aan haar schrijven (die je niet geeft of wel geeft)
Kies voor jezelf nu, doe wat goed voelt voor jou en jouw gezin.
2 jaar geleden
Het lijkt me heel lastig om het allemaal niet met je moeder te kunnen delen en heel verdrietig elke keer als er iets is wat je met haar had willen delen. Ik denk misschien dat je schoonmoeder het gewoon heel leuk vind dat ze oma is geworden en er graag deel van wil zijn. Waarbij ze voorbij is gegaan aan jouw verdriet en gemis. Dat ze de reflux regels niet heeft opgevolgd vind ik onvergeeflijk en een goede reden om haar niet meer op te laten passen. Maar als ze verder wel leuk met jullie dochter omgaat en jullie dochter haar ook leuk vind is dat toch ook belangrijk?
2 jaar geleden
Oei wat moeilijk
Goed dat je voor je dochter kiest, niemand mag je kind uit eigenwijsheid pijn doen hoor.
Ik snap dat je worstelt met het verlies van je eigen moeder en het negeren van je signalen door je schoonmoeder. Oef, die vrouw is wel moeilijk voor jou. Ik vind het knap dat je man aan je zijde komt staan, hopelijk maakt dat naar zijn vader een punt waar misschien de mannen eens over kunnen praten.
Ik wens je veel sterkte, je doet het goed om rust op te zoeken voor je gezin en je huwelijk. Over een tijdje misschien nog eens praten met elkaar.
Laat je niets aanpraten dat je iets met je rouw moet doen, het is jouw traject en jouw route en jij mag dingen moeilijk vinden. Ik stuit soms ook op veel onbegrip met een zwaar dementerende moeder hier maar de rouw eromheen is voor jou om te dragen, niet voor een ander te bepalen wat jij wel en niet mag voelen en of het al eens over moet zijn.
Heel veel sterkte en goed gedaan, liefs