Contact verbroken schoonouders door voorval met dochter

Beste allemaal, Toen ik 12 weken zwanger was is mijn moeder overleden en kort daarna is mijn schoonmoeder depressief geworden en aan de anti depressiva gegaan. Mijn zwangerschap was dus best heftig. Na de bevalling bleek onze dochter koemelkallergie te hebben en de verborgen reflux was al snel onder controle door de reflux regels na te leven en koemelk vrije voeding. Mijn schoonmoeder wilde graag 1 dag in de week oppassen en tegen mij zei ze dat ze de anti depressiva had afgebouwd toen ze begon met oppassen. Elke keer als mijn schoonmoeder had opgepast krijste onze dochter 2 dagen alles bij elkaar. Bij de gastouder kwam onze dochter tevreden thuis en was er niks aan de hand. Mijn man heeft een keer meegekeken met oppassen en mijn schoonmoeder hield zich dus niet aan de reflux regels (rechtop voeden enz.). Er zijn meerdere gesprekken geweest, maar tot nu toe krijgen we het antwoord dat ze ons niet geloofde dat onze dochter reflux en kma had (terwijl ze het traject van huisarts en diëtiste had meegekregen) en daardoor niks met de reflux regels deed. Ook kreeg ik in die periode (een aantal maanden nadat mijn moeder was overleden) het belletje of wij gezellig met moederdag kwamen en toen ik in huilen uitbarstte snapte ze niet waarom, mijn moeder was toch al 2 maanden overleden? Ook gaf ze me een slabbertje met i love oma, want 'zij was tenslotte ook oma'. Ze vond dat ik maar hulp moest gaan zoeken omdat ik daar nog steeds moeite mee had als we het over mijn moeder hadden. Het lijkt wel alsof ze zich slecht in een ander kan verplaatsen en het alleen om haar mag draaien. We hebben het oppassen acuut gestopt en sindsdien was het contact heel slecht. Voor mijn gevoel heeft ze mij als moeder niet serieus genomen (ze dacht het zelf beter te weten dan de huisarts dat onze dochter geen kma en verborgen reflux had) en mijn dochter hierdoor pijn gedaan. Ze krijste steeds van de pijn omdat het maagzuur steeds omhoog kwam door het niet rekening houden met de reflux regels. Ik heb haar toen gevraagd om mij voorlopig met rust te laten en geen contact te zoeken. Ze bleef me bestoken met appjes voor verjaardagen en dergelijke, net alsof er niks was voorgevallen. Dus nogmaals gevraagd of ze me voorlopig even met rust wilde laten en geen contact wilde zoeken en mijn grens hierin wilde respecteren. Mijn man kwam wel gewoon nog op bezoek bij hen met onze dochter erbij, hoewel hij het ook erg rot vond dat zijn eigen moeder hem niet geloofde toen. Een tijdje geleden gingen we met de hele familie uit eten. Mijn schoonmoeder nestelde zich gelijk schuin tegenover mij aan tafel (we waren met 16 personen dus plaatsen genoeg). Ik negeerde haar verder en was voornamelijk met onze dochter bezig. Ze heeft de hele tijd niks tegen me gezegd, totdat mijn man even naar het toilet ging aan het eind van de avond. Ik heb haar overigens compleet genegeerd toen ze daarna mijn aandacht wilde trekken door meermaals mijn naam te roepen. Mijn man was verbaasd dat ze dat had gedaan en belde haar nadien op om te vragen waarom ze toch weer contact had gezocht, precies als hij er niet bij is. Ze begon gelijk te huilen (dat doet ze altijd als je iets negatiefs zegt) en mijn schoonvader ging tekeer tegen mijn man. Het kwam er eigenlijk op neer dat mijn man er niks van mocht zeggen. Mijn man was het zo zat dat hij nooit wat mag zeggen als hij ergens mee zit dat hij het contact volledig heeft verbroken. Ik zelf vind dit een hele lastige situatie. Aan de ene kant hebben wij enorm veel rust gekregen. Maar aan de andere kant liet ze me steeds denken dat ik gek was en ik het allemaal niet zo'n big deal moest vinden wat zij deed en zij juist het slachtoffer in deze situatie was. Hoe zouden jullie gereageerd hebben op bovenstaande situaties en tips voor hoe nu verder?