18 Reacties
één jaar geleden
Hier eigenlijk hetzelfde. Vandaar dat ik nog best vaak borstvoeding geef. Ik ben ook elke keer zoekende naar gerechten waar groenten in verwerkt zit maar waarin het niet zichtbaar is 🥲 hierdoor kom ik vaak uit op pasta met gepureerde groenten waar ik dan een sausje van maak.. gehaktballen is idd ook een goed idee. Heel lastig en ik hoop maar dat het een fase is die gewoon heel erg lang duurt (bij ons)
één jaar geleden
Hier hetzelfde met groente. Komkommer en avocado eet hij vaak wel, dus die doe ik vaak erbij op zijn bord als we iets eten met groente waarvan ik 90% zeker ben dat hij het niet eet.
Ook vaak pastasaus maken met groente erin gepureerd of soep.
Ik probeer hem nu ook meer te betrekken bij het klaarmaken van eten door hem de makkelijke dingen te laten snijden (met kindermes), dan proeft hij soms wel eens iets.
En voor de rest gewoon blijven aanbieden op zijn bordje, maar niet dwingen dat hij het moet eten.
één jaar geleden
Ik maak eigenlijk altijd gehakt balletkes met groenten door of spaghetti saus en daar extra groenten in weg mixen en ik kook gewoon en als hij dan is zijn groentjes ni eet weet ik wel dat hij er toch binnen heeft door ze er stiekem ergens in te doen. Maak ook regelmatig frietjes van zoete aardappelen in de oven en daar dan tussen een andere groente snijde en da is dan dikwijls ook een hit
één jaar geleden
Hier ook een moeilijke eter. Havermout, pasta pesto, rauwe komkommer paprika en wortel, brood met pindakaas of boterhamworst en appel. Dat is het zo’n beetje.
Proeven deed ze heel slecht. Gooide het bij voorbaat al weg of kaken stijf op elkaar. En als ze niks anders kreeg dan at ze rustig niet.
Gaat nu langzamerhand beetje beter, we blijven vreemde dingen meerdere keren aanbieden maar ook hetgeen geven wat ze wel lust. Soms doe ik het op mijn vinger en smeer ik het op haar mondje. Zo komen er langzamerhand wat dingen bij.
Groeit ze goed? Heeft ze genoeg energie? Hou je het zelf vol? Dan doe je het zo slecht nog niet ;)
één jaar geleden
Je kan ook proberen het aan te bieden op een monkey plate waar ze vanaf kan pakken op haar momenten. En wellicht dan accepteren dat ze een aantal keer in aanraking dient te komen, voordat ze het probeert.
Ik stond verbaasd dat aan tafel, mijn dochter niets wilt proberen, maar dan zijn we samen rauwe champignons aan het snijden en ze grijpt een volle hand en stopt het in haar mond. 🤔
één jaar geleden
Reactie op julymom
Ik ben bij een preverbale logopedist geweest gisteren en geloof het of niet ...
Kan je de tips delen?
één jaar geleden
Ik doe dus vanaf het begin heel veel moeite qua eten en speciale peuter gerechtjes enzo... Maar gister pakte hij een gekookte wortel uit de pan en at hem zo uit het vuistje😅
Ons codewoord voor succes is: controle! Meneer zit niet meer in zijn Stokke, maar staat/knielt op een normale stoel. Zo kan hij zelf op en af. Hij mag zelf zijn eten opscheppen (= hoogst interessant).
Hij mag van ons bord mee eten en hij mag pollepels en juslepels aflikken uiteindelijk.
Zijn nieuwsgierig wint altijd!
En gek genoeg geeft dit minder troep dan wanneer hij uit frustratie zijn bord op de grond smijt 👍
één jaar geleden
Reactie op julymom
Ja zeker! Zal er later vandaag even op terug komen 😃
Hier ben ik dan, ik ga proberen het bezoek van bijna 1,5 uur zo kort mogelijk uit te leggen 😅
Aangezien mijn dochter (zoals in mijn geopende topics te lezen) al vanaf jongs af aan al een selectieve/lastige eter was, is het absoluut geen fase meer. Het belangrijkste wat ze zei was: jij bepaald en hanteert jouw regels, maar je laat haar wel haar eigen regie hebben.
Wat kan helpen, dat deed ze met mijn dochter namelijk, is haar even uit haar cirkeltje halen van “nee ik ga niet eten”. Ik moest wat lekkers meenemen en iets wat ze niet graag lust, dat was dus een ontbijtkoekje en een kaal broodje. Uiteraard koos zij haar ontbijtkoek, ze keek hoe ze kauwde (nog niet heel goed, dus moet ik goed oefenen ook door het benoemen en voor te doen). Toen dat op was, vroeg ze waar is jouw broodje? En toen wees ze zelf naar haar bakje. “Ga je dat nog even eten?” Nee nee, vies vies vies. En toen pakte ze blokjes om een toren te bouwen, dat wilde m’n dochter wel graag doen.. ze zei toen: oké, 1 hapje en dan gaan we de toren bouwen. Uiteraard in eerste instantie weerstand, ik dacht al dat gaat ze écht niet doen. Uiteindelijk heeft ze het stukje brood op het tafeltje gelegd waar de blokjes lagen. Paar blokjes als een toren gemaakt en ze zei: nu even dit hapje van je broodje. En hup, ze nam hem zo. Zonder miepen. En wilde daarna nog meer hebben… ondertussen nog wat blokjes bouwen en toen zei ze: oké, we gaan zometeen verder. We eten eerst even je broodje op. En dat ging perfect!!! Ze zei, als je haar even uit haar situatie haalt dmv bijv dit, en daarna op haar manier onderhandelt, krijg je ze vaak zover. Is niet dat ik aanbeveel om al het speelgoed uit de kast te trekken tijdens het eten om maar te eten, maar zo doorbreek je vaak wel even hun weerstand.
Haar tips waren vooral om het eten aan tafel in haar eigen stoel te doen (wilde ze nml ook al niet, prinses wilt alleen maar op de bank). Dit is de basis. Goed aan te wijzen en benoemen dat papa mama en zij alle 3 een eigen stoel hebben en als ze niet wilt, dan niet, maar zelf wel gewoon gaan eten en haar bordje op tafel laten staan. Vaak komen ze dan vanzelf wel want hè shit papa en mama blijven wel aan tafel zitten…
Als ze alsnog op de bank wilt, uitleggen dat dat mag maar dat ze eerst 1 (of 2) hapjes moet eten aan tafel en dat ze de rest op de bank mag (dit dan ook echt doen en niet stiekem nog meer hapjes aanpraten). Dan heeft ze toch de regie zelf van hé, als ik dit doe mag het dus alsnog.
Verder ook overdag spelletjes aan tafel in de stoel doen, zodat ze het niet alleen associeert met eten.
Herhalen herhalen herhalen, benoemen benoemen benoemen. Tegen ze praten alsof het volwassenen zijn want ze zijn echt wel zo slim. Wilt ze een toetje terwijl ze nog niet klaar is? Zelfde verhaal, eerst eten papa en mama dit nog even op, dus jij ook eerst nog 1 laaaatste hapje en dan mag je je toetje. En wij dan dus ook.
Niet verwachten dat ze gelijk het hele bord of de hele boterham op eten, een paar of zelfs 1 hapje is al een hele vooruitgang. Goed complimenteren, tot het overdreven aan toe. Het “op” effect werkt ook heeel goed.
Vooral het: nog 1 hapje en dan…….. of, eerst even dit op eten en daarna gaan we ……… werkt hier top. Gelijk op de terugweg in de auto al 🥹
Gisteren avond heeft ze zelfs wonder boven wonder stukjes komkommer geproefd, uit zich zelf. Wist niet wat ik zag.
En vooral stapje voor stapje, wij gaan eerst zorgen dat het avond eten aan tafel geen strijd meer is en dat ze “gewoon” met de pot mee eet. Volgende stap is bijv. het broodje aan tafel. En stukjes fruit proberen te laten proeven (heeft ze ook een aversie tegen, hoe het aanvoelt alleen al. Ze probeert het niet eens).
Ik ben benieuwd 😊
Oh en laatste toevoeging. Ze vertelde dat ze ooit eens van een kinderarts/dietist had gehoord dat een klein kind zelfs de hele dag op een pakje chocomelk kan leven, door de calorieën. Niet dat we dat moeten geven, maar om aan te geven dat elk hapje die ze eet echt al een hele grote stap in de goede richting is en “het pakje chocomelk” altijd nog kan als ze de hele dag niks wilt 😂
één jaar geleden
Hier ook drama.. ik heb me er bij neergelegd . Gelukkig wil die wel fruit en brood etc. Maar hartig beleg bijna niet.. maargoed het is wel vervelend hè die strijd 🥹