Heel driftig

M’n oudste (nu bijna drie) heeft dit soms, heel moeilijk mee om te gaan. Het beste wat hier werkt is afleiden en iets anders aanbieden. Niet hem “erin laten” , dan kan hij er heel lang verdrietig om zijn. Het gaat over en wordt minder, hier is de gouden regel blijven praten tegen hem, herhalen herhalen tot hij weer “bereikbaar” is en antwoord geeft. Sterkte hoor, is moeilijk ook voor jou

Ja het is zo naar om te zien.. vanmiddag duurde het ook bijna een kwartier tot 20 minuten. Lastig maakt het ook dat ik nog niet echt kan communiceren met m

Hier ook een driftkikker. Maar het komt en gaat inderdaad wel in fases. Het was hier een tijdje heel heftig, ook met hoofdbonken en zichzelf en ons slaan enzo. Maar het is nu ook alweer beter. Wat wij doen: ik erken het gevoel (ik zie dat je boos bent, je vindt het niet fijn dat je daar niet aan mag komen) en dan bied ik hem een knuffel aan. Soms helpt dit al! Vaak ook niet 😜 als hij het echt goed zitten heeft, krijg ik dan zelfs een mep ipv een knuffel 🙄 dan neem ik zijn handje vast en zeg dat hij boos mag zijn, maar niet mag slaan. En dan laat ik hem eventjes in zijn bui. Soms stopt het dan vanzelf als hij merkt dat het niet helpt om toch zijn zin te krijgen. Soms blijft hij er ook enorm in hangen en dan probeer ik hem af te leiden (muziek werkt hier meestal wel). Ik wil zeker niet zeggen dat dat dé manier is he. Maar dit voelt voor ons goed. En ben dus wel blij dat we het stilaan ook weer zien verminderen. Mantra: 'alles is een fase' 😅

Aanvulling trouwens nog: we hebben hier ook wel buien gehad van een kwartier/20min ofzo hoor.. daar moeten we dan even door, maar leuk is inderdaad anders. Ik merk dat hij daarna dan wel echt nood heeft aan troost en nabijheid. Maar het wordt hier dus echt wel korter en gaat steeds beter!

Ik herken dit heel erg. Ons zoontje is ook 15 maanden en denk sinds een maand a anderhalve maand, kan hij heel driftig zijn. Dit gebeurt als we hem zijn zin niet geven, ergens weggaan als die het leuk heeft of wil eten (terwijl die al veel op heeft). Ik vind het ook moeilijk hoe mee om te gaan en ben telkens bang dat we het versterken of niet goed mee omgaan. Hoopte dat het door het sprongetje kwam, maar daar zijn we nu sinds 3 dagen uit (kan dus misschien nog wel). Soms vraag ik me echt af of het normaal is. Zie het andere kindjes voor m’n gevoel niet doen namelijk. Daarnaast is die ook heel lief en vrolijk en grappig, maar kan ineens omslaan. Sterkte!

Ja hier ook vorige week. Echt zoo boos en tijdens het wandelen ook op de grond zitten, krijsen en niet meer verder willen. 😂😂🙈🙈😈😈 Nu alweer een stuk beter (voor zolang het rustig is)

Herkenbaar hoor! Vooral als we ergens zijn wat ie leuk vind. Speeltuin oid. En we gaan naar huis. Dan krijst ie echt alles bij elkaar 😅 echt een uitdaging hem dan in de fiets of wandelwagen te krijgen🙈😂

Dat je het andere kindjes niet ziet doen, wil niet per se iets zeggen, je bent zeker niet alleen! Mensen zeggen over ons kind ook altijd 'wat een braaf, rustig kind!' Ja, dat klopt. Zolang we ergens zijn 😅 moet altijd wat wennen aan een nieuwe omgeving en gedraagt zich dan zo niet. Vanaf dat het terug alleen mama/papa in de buurt zijn of we thuis zijn, krijgen we het daarna dan dubbel op ons dak 😬