Ik merk dat de een "normaal" praat tegen haar of zijn kind en de ander een kinderlijk (daarmee bedoel ik, op hele hoge toon en soms heel baby achtig). Ik krijg zelf de kriebels van dat hele hoge en vooral "ghoechikoe" gepraat hahaha. Dat laatste gebeurt bij een familielid van ons die een zoontje van 2/3 maanden heeft. Uiteraard is er dan natuurlijk wel weer een verschil tussen zo'n klein baby'tje en een dreumes. Maar ze praat ook zo tegen mijn zoontje haha, ik vind het niet erg want ze bedoelt het goed maar ik vraag mij nu wel af, hoe praten jullie tegen je dreumes en wat vinden jullie van andere manieren van praten?
Ik praat zelf redelijk normaal tegen mijn zoontje. Uiteraard soms wat duidelijker en bijv: Mama gaat naar de keuken, ga je mee? Of heeft Alex al zijn drinken op? Ik gebruik dus mezelf in 3e persoon of gebruik de naam van mijn zoontje etc.
Ik hoor het graag van jullie, ben zeer benieuwd!