Papa minder aandacht

Dat herken ik wel een beetje. Maar ik zeg er dan wat van want ik vind dat echt niet oké! En dan doet hij vaak wel mee.

Heel herkenbaar hoor. Hij heeft echt wel speelmomenten met m als hij net thuis is maar is misschien kwartier en dan moet hij weer even wat doen of inderdaad op de bank liggen. Hij heeft z'n eigen bedrijf dus echt klaar met werken is hij hooit. Heb hier ook wel veel moeite mee gehad, soms nog wel. Maar snap hoe hard hij werkt waardoor ik juist zoveel tijd met onze zoon kan doorbrengen en "zeur" er dus niet meer zoveel over alleen als ik zijn hulp nodig heb. Hij merkt nu wel dat daardoor onze zoon altijd naar mij kom en hem makkelijk voorbij loopt en zie dat hij dat erg vindt en nu dus wat meer z'n best doe.

Ah kan me voorstellen dat je dat jammer vind. Vooral omdat je de hele avond nog hebt als ze op bed ligt. Na een hele dag alleen met ons zoontje heb ik er ook niet altijd zin in maar na een dag werken maken we daar echt tijd voor. Ik herken dit trouwens niet in mijn vriend. Die is juist heel erg van bij hem zitten of nog even iets samen bouwen van duplo bijv

Heel jammer! Hier is mijn man ook heel vaak te moe naa zijn werk en heeft dan weinig energie of zin om met Nico bezig te zijn. De ene dag gaat het wel de andere dag niet. In de weekends of vrije dagen doet hij gelukkig wel meer met Nico. Maar mijn man ziet met zijn kindjes bezig zijn eerder ook als werk. En als ik met de kindjes bezig ben ben ik aan het rusten en ontspannen volgens hem😅 Nu begrijp ik soms wel dat na een zware werkdag het soms even te veel kan zijn om ook nog eens actief mee te spelen maar toch denk ik inderdaad ook vaak van allee je hebt u kindje toch enorm gemist vandaag ga nu even wat met hem doen. Maar goed niemand is perfect en iedereen doet zijn best maar. Soms zit ik ook wel gewoon op mijn gsm terwijl Nico zelfstandig speelt en geniet ik gewoon van tussendoor naar hem te kijken en hem te horen spelen zonder echt zelf mee te doen

Herkenbaar... irriteer me er ook kapot aan. Er iets van zeggen levert hier niets op. Nu trekt m'n zoontje veel meer naar mij toe als we wel met z'n 3 zijn en dat vindt papa niet leuk...maar ja...

Hier totaal niet herkenbaar. Werken beiden fulltime en zorgen dus beiden voor onze zoon voor en na ons werk. Geven hem beiden de aandacht die hij verdiend en dat kost ons weinig moeite of gaat eigenlijk vanzelf. Zijn ook geregeld een week alleen met hem als de ander een paar dagen weg is voor werk. Dus weten beiden heel goed hoe intensief de volledige zorg voor een kind is. Lijkt me lastig voor jou en soms ook wel jammer voor je kindje als hij ‘genegeerd’ wordt omdat papa moe is of bezig met iets anders. Kun je dit bespreken met je vriend? Niet op een moment dat dit gebeurt, maar juist op een heel ander rustig moment waarop jullie rustig kunnen praten? Je zou dan eens kunnen uitzoeken waar dit vandaan komt, wat de echte behoefte is en hoe jullie dat samen kunnen verbeteren. Misschien hebben jullie (beiden) behoefte aan een momentje alleen elke dag of om de dag?

Totaal niet herkenbaar hier... mijn man speelt echt de hele tijd met hem. Vind dat ook echt zalig om te zien. Kan je er eens niet rustig over praten met hem?