Zo opstandig, niks is goed.

Ik herken het een beetje bij mijn dochter. Vooral met speelgoed opruimen. Ik zou zeggen, vooral consequent blijven in wat je wil, want ze zoeken grenzen op en het is denk ik goed die ook te geven voor een stukje veiligheid en ook leren dat niet alles kan en mag. Tegelijkertijd zou je kunnen kijken hoe je zoontje bijv wel buiten wil wandelen. Bijv als hij mag bepalen hoe je gaat lopen? Dus de route een beetje uitstippelt zeg maar. Of neem iets mee in je gesprekje van ‘we gaan buiten wandelen’. Als hij gek is op een bepaalde knuffel of stuk speelgoed: “kijk, die gaat ook mee wandelen”. Zo maak je er ook een beetje een spelletje van. Of naar de speeltuin wandelen of zo dat dat nog een trigger is dat hij het wel doet?

Ik herken zit zeker, ik wilde ook een topic openen. Alles is een strijd, m’n dochter kan zo lang doordrammen en alles in de strijd gooien om haar zin te krijgen. Met bepaalde dingen ben ik echt consequent, en met sommige dingen ga ik er maar wat in mee. Zoals op de grond eten ipv in haar stoel. Vind het best pittig. Ik hoop op een korte fase haha

Oef hier ook. Hij wil niks, huilt (boos) en jengelt heel de dag...

Vanochtend een uur lang gehuild om van alles en nog wat.. maar extra knuffelen en vasthouden, het is toch allemaal wat! Poeh! Echt wel heftig hè voor die kleintjes! Hij wil het liefst de hele dag zijn speen en de tv aan. Helaas kan dat niet en blijven we echt zoveel mogelijk consequent. Straf geven of zeggen dat ze moeten stoppen lijkt me niet de oplossing. Als ik verdrietig of gefrustreerd ben dan zou ik het ook niet leuk vinden als iemand zou roepen ‘hou daar mee op!’ Zoveel mogelijk benoemen wat je ziet en blijven praten met je kind. ‘Ik zie dat je boos/verdrietig/gefrustreerd bent, dat zou ik ook zijn als het niet lukt. Ik ben er voor je, wil je een knuffel? Wil je een kus? Zal ik je even vasthouden?’ Het klinkt een beetje kneuterig 😅 zo ben ik helemaal niet maar mijn kind mag boos/verdrietig en/of gefrustreerd zijn en dan ben ik er voor hem. En tsja in de wagen loop is soms door hoor.. Afleiding helpt vaak.. dingen aanwijzen bijvoorbeeld. Weetje.. we moeten ook dingen voor elkaar krijgen hè 😅😜 boodschappen doen bijvoorbeeld en ook dan benoem ik het weer. ‘Ik zie dat je het niet leuk vind om in de wagen te zitten. Als we opschieten met boodschappen doen dan kunnen we daarna weer spelen’.

Hier is het DRAMA!! Niks is goed. Hoe lang duurt dit?😭

Hier is hij ook weer op ramkoers. We zijn met twee man sterk zo’n beetje het hele weekend non-stop met hem bezig geweest. Op z’n wenken bedienen, continue spelen en boekjes lezen en naar buiten en naar boven enzo en dan nog is t niet goed. Voel me een slaaf van m’n eigen kind 🤣

Hier hetzelfde. Wat een drama. En ik keek er zo naar uit dat de sprongen voorbij waren. Nou dit is nog veel erger.

Hier nooit echt last van sprongen gehad maar dit…. is Terror

Een aanrader om te lezen: jagen, verzamelen en opvoeden. Zo’n mooie insteek en echt goeie tips om ook met dit soort situaties om te gaan!!

Leuke tip! Zou je hem ook nu ‘nog’ aanraden op deze leeftijd of gaat t vooral over baby tijd?

Nee zeker niet. Juist meer voor de leeftijd vanaf dreumes tot kleuter en zelfs wel kind 😊

Zooooo nou hier ook sinds een aantal dagen!! Alles duurt 10 keer zo lang omdat ik dan op mevrouw staat te wachten die niet mee wilt, niet wil lopen, niet wil eten, niet der schoenen aan wil doen, niet wil douchen. Ga zo maar door 😅

Oh top! Heb er meer goeds over gehoord dus nu ga ik er maar eens voor dan!

Bedankt voor de tip. Toevallig luister ik dit boek via bookbeat. Heb nog eventjes te gaan, hopelijk zitten er wat bruikbare tips in :)

Pffff hier ook en wat een ochtendhumeurtje🫠

Heb m binnen! Als m’n zoon gewoon zou slapen zou ik m kunnen lezen 🤣

Dit… dat ochtend humeur van onze kleine man…. Niet te doen! Veelste vroeg wakker sochtends en dan is NIETS goed..! Lang leve de opvang, maar straks is het weekend, en dan?!

Hier ook een klein pubertje😜 Tijdens driftbuien zorg ik dat ik bij hem ga zitten op dezelfde ooghoogte. Vertel dat ik snap dat hij boos is want...... (de reden invullen waarom hij boos is). Als ik dan tegen hem zeg waarom mama graag wil dat hij iets wel of juist niet doet dan merk ik dat hij kalmeert. Probeer met hem mee te "leven", alles op een rustige toon. Afleiden kan ook nog wel eens helpen. Uiteindelijk kalmeert hij en krijg ik een knuffel of kus en is het weer goed. Het is even doorbijten maar hier werkt het juist averechts als ik tegen hem in ga. Het is echt pittig maar voor onze kleintjes is het ook pittig, ze doen het niet bewust, ze moeten leren omgaan met emoties. Hopelijk hebben jullie er iets aan!