Werkgever weigert parttime HELP! Wat nu!?

Misschien ook nog de moeite waard om (voorzichtig) te verkennen of je de enige bent? Zijn vast meer vrouwen zwanger en of moeder van jonge kinderen.

Nou, wat ik wel weet is dat er veel vrouwen discriminatie is bij dit bedrijf. Qua salarissen is het ookecht een te groot verschil. Vrouwen moeten altijd harder werken en zich meer bewijzen. Maar daarvoor komt geen waardering. Een man mag wel thuis blijven voor de hond, maar als een vrouw kinderen krijgt dan ben je bij voorbaat afgeschreven... Kijk, ik werk hier omdat ik mijn werk en klanten leuk vind. Ben ik echt enthousiast over. De organisatie daarentegen is om te huilen... Maar daar heb ik 'weinig mee te maken'... Alleen zo heb ik het zo lang vol kunnen houden. Maar nu gaan mijn ogen wel open en die van veel andere vrouwen intern ook. Het hek is van de dam zeg maar... Dit gaat vermoedelijk nog wel een staartje krijgen. Misschien ben ik ook wel een beetje blind geweest omdat ik altijd extern werk. Hoe dan ook. Ik probeer me te blijven inzetten en als het lukt tot mijn verlof te blijven werken. Daarna? I don't know... Ik ambieer (nog) geen sales functie bij een andere organisatie. Mijn hart ligt echt hier. Misschien dan maar omscholen o.i.d. De tijd zal het leren.

Wow... Wat lijkt me dat heerlijk! Ik kan me niet voorstellen dat dat ook mogelijk is. Ik heb altijd zo moeten vechten voor mijn positie. Inderdaad wat je zegt... Mijn leidinggevenden komen ook uit een baarmoeder. Zij hebben ook een moeder die ze gebaard heeft. Ze doen alsof ze van een boom geplukt zijn ofzo. Terwijl hún vrouwen wel thuis de kinderen kunnen verzorgen en opvoeden... Alleen al om de Nederlandse economie draaiend te kunnen houden moeten we gewoon kinderen krijgen. Volgens de statistieken 1.8 per gezin, maar dat terzijde. Het is belachelijk dat dat dan maar buiten de organisatie moet plaatsvinden. Om er vervolgens wel in de toekomst van te profiteren als ze personeel zoeken. Dit meisje in mijn buik mag niet hetzelfde overkomen als ze volwassen is. 😔 Ik weet van vrouwen die niet minder mogen werken, maar die nu overspannen zijn geraakt doordat werk en privé met kleine kinderen niet te combineren is. Al met al heeft het dus een negatief effect voor werkgevers. Je werknemers uitputten komt nooit het werk ten goede. Nu maak ik me weer veel te druk. 🤭☺️ Niet goed voor de kleine...

Inderdaad, het is nu de vraag: wat is nu voor jou en je baby het beste! En hoe ervaar je zo min mogelijk stress? Misschien een overweging waard om voor nu dat als prioriteit te nemen. Je kan ook na de geboorte van je baby nog strijden voor de vrouwenrechten 😄 en een krantenartikel schrijven oid?

Ja klopt... Ik laat alles even bezinken. Het is nu nog zo vers allemaal. Thanks.

Ik zou dit zeker melden bij het college voor de rechten van de mens. Die behandelen dit soort zwangerschapsdiscriminatie zaken. Ken iemand die daar werkt, en hoor weleens het type zaken. Dit zou er prima kunnen! Want belachelijk natuurlijk dat ze dit niet willen.

Thanks!! Daar had ik nog niet aan gedacht!

Wat vervelend ! Je kunt je onbetaalde ouderschapsverlof hiervoor inzetten, dat zijn 40x26 uren in jouw geval. Ik heb dit ook gedaan bij mijn oudste, toen ging ik van 36 naar 24 uur obv ouderschapsverlof en dat urenpotje was toen echt pas na 1,5 jaar leeg ofzo dus daar kun je best een tijd mee vooruit. Daarnaast heb je tegenwoordig nog die 9 weken betaald ouderschapsverlof die je gespreid op kunt nemen. Dit mogen ze beide niet weigeren. Dan ben je daarna al zoveel verder in de tijd, dat je alle tijd hebt om te bedenken wat je daarna wilt. Zelf zou ik niet te lang bij zo’n werkgever blijven zitten want ik kan me er alles bij voorstellen hoe ze er straks mee omgaan als je kind ziek is en jij onverwacht vrij moet nemen.. als je een gezin hebt wordt flexibiliteit in je werk ineens een hele belangrijke arbeidsvoorwaarde 😉

Ja klopt. Ik ben nu aan het kijken hoe het voor mezelf allemaal het gunstigst uit komt. Na wat er nu allemaal is gebeurd weet ik niet eens of ik na mijn verlof wel terug wil. Mijn vertrouwen in de werkgever is compleet weg, dus de werkrelatie is zodanig verstoord inmiddels... Ik kreeg gisteren bericht van hr dat mijn salesmanager en salesdirector gaan overleggen over mij. Het doet me niet zoveel meer. Vandaag heb ik vrij genomen en ik heb de halve nacht liggen piekeren dus het breekt me behoorlijk op... Ik probeer wel nog te genieten van de zwangerschap en moet me denk ik maar gaan voorbereiden op een evt nieuwe job elders. Lastig aangezien mijn hart nog hier ligt en ik helemaal geen afscheid van mijn klanten wil nemen. Zo ontzettend dubbel! Ik realiseer me nu wel hoe belangrijk een flexibele werkgever is... Gelukkig mag ik wel geloven in een hoopvolle toekomst, al zie ik die nog niet echt.

Ik vind je super stoer! Ben zelf ook accountmanager en snap je helemaal. Dit is zeker een politiek gevecht waard als je het nog zo naar je zin hebt bij je klanten. Maar.. gezondheid boven alles. En lekker je ouderschapsverlof inzetten. Mocht je alsnog erover nadenken weg te gaan, lekker wachten tot de allerlaatste dag van je verlof en dan pas je brief inleveren. Voelt misschien een beetje raar, maar die (minstens) twee extra maanden uitbetaald krijgen heb je zeker verdiend na zo'n lang, trouw dienstverband. Heel veel succes!

Lief van je. Zo stoer voel ik me niet na een gebroken nacht en gepieker. Misschien moet ik maar wachten op een oprotpremie of gouden handdruk. Mijn manager belde net, maar ik heb vandaag vrij genomen om bij te tanken. Maandag is er weer een gesprek. Zie er zo tegenop... Blijf jij wel fulltime werken? Hoe gaat jouw werkgever hiermee om?

Nou, gister net voor 17.00 toch nog met mijn manager gebeld en ze hebben mijn situatie overlegd en willen wel de huidige functie voor vier dagen proberen. Drie dagen is echt een no go. Nu de vraag of ik erover na wil denken. Maandag hebben we een gesprek, maar ik ga niet zo snel beslissen uiteraard. Ik probeer alles op een rijtje te zetten en voors en tegens af te wegen. Mijn hoge verantwoordelijkheidsgevoel zal me verwacht ik tegenwerken indien ik mijn werk niet af kan krijgen in vier dagen. Zelfs nu met vijf dagen is het al regelmatig overwerken. Ook is flexibel werken niet mogelijk enz. Voor mij zou het ideaal zijn als er een parttimer bij komt om zo de klanten en taken te verdelen. Het duizelt me gewoon van het vele nadenken en piekeren deze week. En dan voor zoveel dagen een opvang vinden. Wat best duur is die ene dag verschil, ik heb het gister uitgerekend. En ik hoopte als new mom met een new born meer tijd met haar door te kunnen brengen. Mijn man en ik praten hier veel over en laten alles even bezinken. Het is kop of munt...

Uit persoonlijke ervaring kan ik zeggen dat ik die tijd met newborn zo fijn vond Het eerste jaar ben ik bij allebei m'n kinderen onbetaald thuis gebleven, om daarna weer 36 uur over 4 dagen te gaan werken. Ik mocht uiteindelijk wel minder uren werken per week, maar er werd geen parttimer naast gezet, dus dat betekende vrijwel dezelfde taken alleen in minder uur proppen en er minder voor betaald krijgen.. Ik kon zelf kijken welke taken ik prio vond en m'n tijd zo efficiënt mogelijk indelen.. Nou dan maar 36 uur houden in 4 dagen. Het scheelt wel dat ik enorm veel flexibiliteit heb qua wanneer ik werk en hoe ik het indeel. Dus ik kan het makkelijk verschuiven op de dag, of in de week of in het weekend. Het klinkt niet als een fijne werkgever die meedenkt. Wat zijn je kansen na je verlof of na een langere tijd om weer een baan te vinden?

Ja... Ik kan me ook nog niet voorstellen om haar, terwijl ze nog zo klein, is bij een kdv af te leveren. Misschien omdat het de eerste is en alles nog spannend is? De werkgever is inderdaad niet heel coulant haha. Ze zijn me denk ik liever kwijt dan rijk als ik zo eens alles overdenk. Het harde werken vind ik niet erg, maar ik hou nu al nauwelijks pauzes en maak vaak lange dagen. Dat zal nog erger worden ben ik bang als het allemaal in minder tijd moet. En ik wil mijn klanten ook niet verwaarlozen. Opnieuw een baan vinden ergens lukt heus, maar in deze functie zal dat lastig worden. Al spreekt het fulltime moederschap me wel steeds meer aan. En ik kan zelfs nog als gastouder beginnen als ik wil, aangezien ik die papieren nog heb uit een ver verleden... Maar dat is wel een hele grote verandering...