Zwanger en eetstoornis (geschiedenis)

Goed van je om erover te praten! Als je niet wilt wegen hoeft dat toch ook niet? Goed van je dat je je lichaam nu aanvraard vanwege je 1e kindje :) Miss help jij andere om er ook over te praten. Ga zo door!😘😘

Nee dat hoeft inderdaad niet. Maar bij mijn vorige zwangerschap moest ik wel altijd op de weegschaal gaan staan bij elke echo, dit was standaard plus bloeddruk meten. Ik ga nu zeggen dat ik het niet perse hoef te weten denk ik. En het is een beetje mijn doel om het bespreekbaar te maken. Hopelijk helpt het andere ook 🤍

Ik hoefde alleen aan het begin en bijna aan het einde keer te wegen verder hoef ik t ook niet te weten hoeveel ik aankom

Wat goed dat je hier over durft te praten en dit topic begint! Ik heb zelf ook jaaaaren terug een eetstoornis gehad en ben daar van hersteld. Het zal wel altijd een klein deel van mij blijven en dat is ok. Ik weeg mijzelf nooit en voel aan mijn lichaam of ik lekker in mijn vel zit of niet. Het getal op de weegschaal doet voor mij niet meer mee. Ik heb met mijn verloskundige besproken dat ze het aflezen en ik gewoon niet kijk. Zij stelde dit zelf voor. Ik heb wel aangegeven: Mocht het zo zijn dat ik wel teveel aan zou komen wil ik wel dat dat op een voorzichtige en op een positieve manier benaderd wordt. Zodat we er dan samen mee aan de slag gaan. Ook zal ik het zelf aangeven als ik het (bijvoorbeeld groeiende buik) lastig vind of heb. Ik merk dat ik deze fase wel wat lastig vind omdat ik wel een klein buikje heb en ik dus niet weet of ik wat dikkig word, het mijn darmen zijn, of gewoon al een mini buikje is. De verloskundige gaf aan dat dit volkomen normaal is. Dus ik denk dat het allemaal wel goed gaat komen. Liefs ❤️

Je kan hier niet privé typen he? Maar herkenbaar, hier ook een es verleden met opnames. Hersteld in 2020!

Als jullie vrienden zijn kunne jullie prive chatten met elkaar! :)

Ik heb het zelf niet gehad, maar mijn moeder wel. Ik heb dus van dichtbij meegemaakt wat het met je kan doen. Je strijd is enorm dapper en ik wens je echt alle goeds in deze nieuwe zwangerschap. Want het is enorm bijzonder dat we dit mogen ervaren! Maar wat ik vooral wil zeggen: je bent baas over je eigen lichaam! Als je niet gewogen wilt worden, mag je dat gewoon zeggen. Want wat is de meerwaarde ervan, kan je je afvragen. Ik volg sinds kort niravandijk op Instagram. Zij geeft bevallingscursussen waarin ze je leert baas over je eigen bevalling te zijn. Maar wat ik tot nu toe vooral van haar geleerd heb is: je bent baas over je eigen lijf en alles wat daarmee gebeurt. Als jij niet wilt wegen is dat jouw goed recht. En daar mag je echt duidelijk in zijn!

Ik heb vroeger ook een eetstoornis gehad, waarvoor 9 maanden opgenomen geweest en daarna wel wat terugvallen gehad. Sinds mijn oudste dochter is geboren heb ik het echt achter me kunnen laten dat is heel fijn. Het heeft mij geholpen mijn lichaam te waarderen in alles wat het is en doet. Tijdens mijn zwangerschappen heb ik nooit gewogen, wegen is een trigger voor mijn. Het is geen protocol om te wegen, dus als je het gewoon aan geeft is dat geen probleem. Bij mijn eerste zou ik ingeleid worden en wilden ze omdat ik medisch werd dan wel mijn gewicht weten, toen heb ik achterstevoren gewogen zodat ik het niet zag maar de verloskundige het wel kon registreren. Het blijft denk ik altijd wel een zwakke plek, maar de kinderen hebben mij erg geholpen. Ik heb 3 meiden nu dus ik hoop wel dat het hun bespaard blijft.

Hey Ik had al als jongvolwassene een eetstoornis en mijn lichaam blijft wel een gevoelig punt. Alles is gelukkig onder controle. Nu ik voor het eerst zwanger ben moest ik me wegen bij de huisarts, na meer dan 10 jaar, maar vond dit geen probleem. Kort nadien kwamen de kwaaltjes en ben ik 6 kilo afgevallen. Nu zit ik in week 10. Het eten lukt me weer behoorlijk. Het is wel confronterend nu ik weer snel bij kom en een beginnend buikje krijg (vooral ‘s avonds erg opgezet)! Ik heb eerder angst dat ik het in de toekomst erg lastig zal hebben met het ‘andere lichaam’. Ik lees dat veel toekomstige mama’s hun lichaam zo warm omarmen tijdens hun zwangerschap en ik hoop dat ik dit ook ooit kan 🤞🏼Bedankt om dit aan te kaarten!

Ik ben inmiddels zwanger van de 2e met een es verleden. Mijn lichaam is na de eerste gewoon weer terug gekomen als hoe het was voor de zwangerschap. Met de 2e vrees ik er wel een beetje voor maar hoe bijzonder is het dat je lichaam dit kan presteren? Ik ben er enorm trots op en ik kan je vertellen dat je na de bevalling je buik echt enorm mist. Hoe gek dat nu ook klinkt. In t begin is het even lastig want is t nou een buik van de zwangerschap of ben je gewoon aangekomen? Maar zodra je over de 20 weken komt kan je er niet meer om heen en wordt het prachtig! Betreft t wegen. Gezien mijn verleden wil de verloskundige het juist wel bijhouden. Ik vind het prima. Ik weet dat ik snel terug was op men eigen gewicht dus weet dat aankomen nu niks zegt de komende 8 maanden. Ik kwam in de eerste 12 weken bijna 10 kilo aan.. de rest van de zwangerschap ging het gestaag. Totaal 16kg

Hier ook zwanger na een verleden met eetstoornis. De laatste jaren gaat het goed met mij, en ook tijdens te zwangerschap kost het mij weinig moeite om goed voor mezelf te zorgen. Vandaag hebben wij de intake bij de verloskundige, en moet zeggen dat ik erg opzie tegen het ‘weegmoment’. Heb mij de afgelopen jaren bewust niet meer gewogen en ben bang dat dit getal weer negatieve gevoelens triggert. Als de weegmomenten niet nodig zijn sla ik deze dan ook het liefst over. Mocht dit wel verplicht zijn wil ik het zelf liever niet weten. Fijn dat dit topic gestart is, belangrijk om dit bespreekbaar te maken denk ik 😊

Oh dat laat hopen.. ik weet dat ik me er niet zo mee bezig moet houden, daarom weeg ik mezelf ook niet maar gevoelsmatig ben ik wel zeker al 3-4 kilo aangekomen in de eerste 10 weken en ik heb er wel stress over. Maar als het daarna bij jou langzamer verder ging, hoeven dus de eerste weken niets te zeggen over hoe snel het aankomen verder gaat..

Ik heb geen eetstoornis, dus voelt misschien anders, maar voor mijn gevoel was in ook al zeker een paar kilo aangekomen. Ik had me echter gewogen en was juist wat afgevallen. Dat gevoel zegt dus niet alles, bij mij in ieder geval!

Ik snap dat je liever niet wilt kijken bij het wegen. En denk dat het ook helemaal niet erg is dat je niet kijkt. Zeker als je denkt dat dit triggerend kan werken. Ik ben ook blij dat ik dit gestart heb. Het is en moet bespreekbaar blijven, zeker als ons lichaam zo iets mooi doet en ooo zo veranderd.

Moet wel zeggen dat het best al lastig is het bijkomen. Had het niet zo erg verwacht. Er is nu bijna 2 kg, dat is nog niet heel veel, maar zit ook nog maar op 11+6. Dan lees ik dat sommige zelfs afvallen, en voel ik me er best lastig bij. Omdat ik ondanks de misselijkheid gewoon blijf dooreten, dit voelt verplicht in mijn hoofd aan.

Ik ben ook moeilijke eter en sta bewust niet op de weegschaal want volgens mij gevoel kom ik een gram aan gaat bij mij alleen eraf, hiervoor 2 zwangerschappen gehad ondanks het slecht eten zijn mijn kindjes gelukkig gezond geboren wel met ondergewicht maar dat had dus niet anders gekund ♥️

En gaat het nu beter qua eten dan?