40+2 het wachten is zo moeilijk!!

Hier 40+4 vreselijk dat wachten... en dan bij elk gevoel denk je, jah het begint.. maar dan is het vals alarm..

Jaaaa😫 hier 38+4, kan me d’r wel wat bij voorstellen als je de 40w voorbij bent, ben nou al vreselijk ongeduldig Al die ‘valse’ signalen werken ook niet mee Dachten dinsdag ff dat er wat begon, maar helaas, dikke domper Alles is idd klaar hier ook, dus daar is de tijd ook niet mee te verdrijven….🥴🥲

Ja precies! Het is zo lastig en spannend! 😬 Sterkte ermee! Hoop dat je je kleine snel mag ontmoeten!

Ik ben vandaag ook 40+2 en herken het helemaal! Slapeloze nachten doordat je zo alert bent op alles wat je voelt en gewoon niet lekker meer ligt. Gisterenmiddag gestript, zat toen op 3cm ontsluiting, maar vooralsnog gebeurt er nog weinig. Ik wil gewoon bevallen😅

Dat hoop ik voor jou ook!

Herkenbaar hoor. Heb bij de eerste tot 41+5 moeten wachten, en nu ben ik 'pas' 39 weken, en het is echt wel een beetje wachten inderdaad. Ook die onwetendheid is lastig, dat je niet weet wanneer en hoe het gaat beginnen.

Jaar herkenbaar! Vandaag 40+1 en vannacht dacht ik dat de bevalling begonnen was maar het was een valse start. Ben er nu zó klaar mee, dacht echt ons kindje vandaag in m'n armen te houden maar helaas. En wat een toestand midden in de nacht; de vk en stagiare weer naar huis toe, de kraamzorg weer afgebeld 🫣 ik ben 2x heel snel bevallen vandaar dat ze meteen kwamen. Maar helaas, we zijn weer aan het 'wachten'...

Ik ben nu sinds eergisteren eigenlijk heel rustig! Daarvoor veel teleurstelling over mijn lichaam, veel gemok omdat ik er doorheen zat enz Maar nu ik opnieuw "overtijd" ben 40+1 denk ik van ja waarom doe ik nu zo moeilijk. Moet wel zeggen dat ik met een aantal mensen mijn klachten en symptomen kan delen en met hun soms de grootste lol er over kan maken en daardoor ook dingen wat makkelijker los laat haha Waar ik meer gek van wordt is indd dat je niet meer heel veel dingen kunt of gaat doen. Ff naar de supermarkt, kind wegbrengen naar de opvang en ophalen, naar de bakker, naar schoonzus of schoonouders en dat was t eigenlijk.... Wil eigenlijk heel graag ff de stad in maar pfff mijn bekken trekken dat gewoon echt niet meer. Terrasje pakken of n keer uit lunchen durf ik nog wel haha Maargoed dat is hier dan prima in t dorp te doen

Heel herkenbaar, elke dag na de 40 is er eigenlijk 1 te lang want het kan nu echt elk moment gebeuren. En daar ga je toch een beetje naar leven ( dus niet meer ver weg en je maakt niet veel plannen meer) en zo staat je leven dus eigenlijk een beetje stil. Heel frustrerend als er dan maar niks gebeurd. Mijn dochter kwam bij 41+6 dus ik ben wel op dit scenario voorbereid maar nu (40+2) kan ik echt niet wachten tot er iets gebeurd. Voor mij werkt het om afleiding en ontspanning te zoeken zodat ik elke dag iets kleins heb om naar uit te kijken. Gister voetreflexmassage gedaan ( breekt toch weer even je dag), vandaag langs m’n ouders en morgen een mooie plant uitzoeken en naar de markt. Ik blijf wel dicht bij huis maar ga niet net als de eerste keer zitten wachten want dan kunnen 2 weken ( als je die pech hebt) echt heel lang duren.

Ja zo herkenbaar, ik ben nu 39+4. Elke dag duurt dan lang, zeker omdat ik niet meer zo veel kan ivm mijn bekken. Tegelijkertijd inderdaad alert bij lichamelijke veranderingen, al hoeven die absoluut niets te zeggen. En wat ook niet meehelpt is dat zoveel mensen dagelijks vragen naar of er al een baby is. De dagen met afleiding van de zwangerschap (incl minder op dit forum kijken, hoe vermakelijk ook), zijn een stuk gemakkelijker door te komen. Merk dat ik die dagen ook veel beter slaap.

Jaa ook 40+2. Moet zeggen dat het me meevalt het ongeduld? Wordt meer maf van alle mensen die appen of die je appt en dan meteen denken dat er een baby is haha..alsof je daar invloed op hebt.. ik doe gewoon nog wel mn ding, heb mij erbij neergelegd dat de datum die ik in mn hoofd had het niet is geworden. Voor die datum durfde ik niet meer zelfstandig de deur uit. Nu weer wel. Bijzonder hoe dat werkt in het brein. Vanmorgen nog gaan sporten en gaan lunchen met een vriendin, daarna wel tutti kaputti dus de middag op de bank. Wat ik wel spannend vind is richting de 42 weken gaan. Gewoon vanwege de mogelijke complicaties voor mini en voor het medisch worden van alles..maar we hebben nog ff voordat het 42 weken is. Vertrouwen op het lijf en de mini, het zal wel goedkomen en op zijn/haar tijd ter wereld komen. Maar conclusie... Je hebt er zooooo geen invloed op. Grootste mindfuck ever.

Hier zelfde! Wachten duurt zo lang. Zeker als je al die dames ziet die al tussen 37-40 weken zijn bevallen. Daar wordt ik gewoon echt jaloers van! Bij mijn vorige zwangerschap beviel ik bij 40+3 dus ben benieuwd of ik morgen beval.. zo niet heb ik dinsdag een afspraak staan bij de verloskundige dan kan ik ervoor kiezen om me te laten strippen. Anders is het een volgende afspraak bij de gynaecoloog bij 41 weken en 3 dagen. Ik zit voor mijn gevoel ook al echt 2 weken thuis te wachten en durf gewoon huis niet uit owv angst breken vliezen.

Hoe gaat het met de wachtende dames hier?

Mag ik me nog aansluiten? 🙈 Begin de rug en bekkenpijn en het slechte slapen aardig zat te worden en kijk al zo lang uit naar ons meisje 😅

Altijd haha Ik hoop dat vandaag t strippen gaat werken... Vannacht toen ik bij Maud op bed zat weer van die fijne voorweeën weg moeten wiebelen. Denk stiekem dat deze er waren omdat ik Maud echt ff intens moest knuffelen omdat ze lichte paniek had door de pseudo en ik best relaxed was dus een extra boost oxytocine kreeg ofzo haha Gelukkig hoef ik niet heeeeeel lang meer te wachten deze week is ons moppie er 🩷🥹 ook een heeeeel gek idee haha

Ah ik duim ook voor jou dat het strippen wat in gang zet! Wordt je anders deze week ingeleid? Fijn in ieder geval die oxytocine boost gister. Vandaag ook maar de hele dag met Maud knuffelen? Ik denk dat het hier ook niet meer lang zal duren, maar de onwetendheid begin ik toch wel steeds lastiger te vinden. Misschien ook wel omdat m'n broer donderdag weer vertrekt en ik zo erg hoop dat ons meisje nog komt voor hij weg gaat (wij wonen in het buitenland dus anders duurt het weer lang voor we hem zien). Ik heb random wat weeën gehad afgelopen week en ook m'n slijmprop (deels) verloren gisternacht. Maar het is allemaal zo onregelmatig dat het allemaal niks zegt. Terwijl t bij m'n zoontje echt zo snel duidelijk was toen het begon omdat het meteen regelmatig was 😅

Ja morgen naar de gynaecoloog voor de ctg. Dan gaan ze kijken of de verloskundige mijn vliezen thuis mag breken en dat hoop ik eigenlijk wel! Dan heb ik nog een idee dat t natuurlijk op gang komt haha Maargoed als t niet zo is dan is dat niet zo. Iedere dag leg ik me er meer bij neer haha want ik wil gewoon niet meer zo op deze manier haha. Als je deels je slijmprop al verliest dan is je lichaam zich al wel wat aan t voorbereiden 🩷 Bij mij ook en daardoor ook wat meer voorweeën. Dus we gaan hopen

Yes 🤞🤞🤞🤞

En toen was daar week 41. Vanmiddag controle verloskundige en toch maar overstag voor poging tot strippen. Spannend......

Heel veel succes! Hopelijk haalt het wat uit 💕laat je weten hoe het ging?