8 Reacties
3 maanden geleden
Jeetje wat naar. Is er iemand die je psychisch bijstaat? Een coach, zorgverlener oid waar je onder begeleiding staat? Misschien kun je diegene contacten en kan he daar geholpen worden met tools om het draagbaarder te maken?
Het is natuurlijk verschrikkelijk vervelend dat jij zoveel angsten ervaart alleen ik denk niet dat je altijd kan verwachten dat de situatie om je heen aangepast zal worden naar je angsten. Al helemaal niet als je straks uiteindelijk je kleine hummeltje hebt, wat opnieuw nieuwe triggers en angsten met zich mee kan brengen. Wel kun je opzoek gaan wat binnen jouw bereik ligt om met je angsten te dealen. Hoe kun je (met hulp) ervoor zorgen dat je beter om leert gaan met je angsten? Misschien is er op korte termijn een psychologisch professional die je daarbij kan helpen anders dan je vast te klampen aan je verloskundige en het idee dat je NU je kindje in je armen moet hebben. Heel veel sterkte met de situatie 😘
3 maanden geleden
Hi, weet niet of het je gerust stelt maar je baby minder goed voelen is normaal aan het einde, omdat het allemaal wat krap wordt daarbinnen. Tegelijkertijd denk ik dat misschien nu niks je geruststelt omdat het klinkt alsof je bovenaan zit in je angst. Heb je contactgegevens van de pop-poli? Misschien die eens bellen? Je hebt vandaag een goede ctg gehad dus misschien kan je je aan die gedachte vasthouden. Het is natuurlijk ook lastig met angst. Want ergens weet je wel hoe en wat maar voelt het anders. En dat geeft onrustige gevoelens..
3 maanden geleden
Wat rot joh. Weet de verloskundige dat je bij de pop loopt? Misschien inderdaad even de poli bellen, heb je al tools van hun gekregen om zelf iets te kunnen doen met je angsten zodra ze ontstaan? Ik denk aan schrijfoefeningen, meditatie oefeningen etc, of andere tools die zij met je hebben geoefend?
3 maanden geleden
Ik herken je gevoelens wel, ik ben zelf ook ingeleid bij 39+5 omdat ik mentaal niet meer kon. Ik heb niet echt een angststoornis dus ik kan me daar niet volledig in verplaatsen maar als ik angstig was dan bleef ik in mijn hoofd herhalen dat hij vast zijn energie aan het sparen was voor de bevalling of dat het te krap was geworden daar binnen. Ook helpt stress je baby niet, integendeel juist. Door me daarop te focussen kon ik het soms wat beter relativeren en rustig blijven. Misschien heb je hier iets aan. Veel sterkte en hopelijk voel je de baby gauw weer wat bewegen!
3 maanden geleden
Lieve aanstaande mama,
Het is heel erg sterk van je dat je deze angsten uitspreekt en het bespreekbaar maakt. Wel zou ik morgen meteen psychische hulp gaan zoeken voor nu, maar ook voor na de bevalling. Die mensen kunnen je zo goed mogelijk begeleiden.
Je kleine maakt het goed in je buik en spaart de energie ook voor de bevalling die er aan gaat komen.
Je doet het hartstikke goed! Al je waardes zijn goed en die van je kleine ook. Daar moet je energie uit zien te putten. Morgen weer een dag en dan kijken ze weer hoe en wat.
Neem een lekkere warme douche en ga heerlijk tv kijken op de bank met je partner. Verwen jezelf met wat lekkers en ga vanavond gewoon slapen☺️💕
3 maanden geleden
Wat naar dat je je op dit moment zo voelt. Ik heb zelf ook 2x minder leven gevoeld. Het moment dat ik aan de ctg lag begon m'n baby spontaan vrolijk in mijn buik te boxen. Bij mij voelde ik volgens mij door de spanning de baby thuis ook niet meer goed. Mijn tip zou zijn om een lekker warme douche te nemen en daarna een beetje onderuitgezakt op je rug in bed (net zoals bij ctg)te gaan liggen. Eet vooral ook iets met lekker veel suiker (daar kan ie ook op reageren). Ga dan met je hand op je buik een serietje op bed kijken of muziek luisteren ofzo. Voel je dan na een uur nog niets, dan zou ik de poppoli/zkh bellen en gewoon uitleggen wat je zorgen zijn en hoe je je erbij voelt. Zij kunnen je dan wellicht gerust stellen of de inschatting maken dat het beter is dat je opnieuw door ze wordt gezien. Sterkte ermee!
3 maanden geleden
Hi Iris, hoe gaat het inmiddels met jullie? Heb je nog contact gehad met de pop?
3 maanden geleden
Kan je niet vragen om een ziekenhuisopname? Ik kan me voorstellen dat je daar ook niet per se op zit te wachten en dat je liever thuis bent in je eigen vertrouwde omgeving, maar in het zkh kunnen ze je continue monitoren en evt. direct ingrijpen mocht het nodig zijn.
Ik herken jouw angst en onzekerheid zeker en je wilt dan niets liever dan constant die bevestiging krijgen (en niet weggestuurd worden met "Fijne dag", wat de F is dat überhaupt voor uitspraak als ze weten van de POP Poli e.d. 🤨 Maar goed..)
Misschien dat jouw verloskundige of gynaecoloog op basis van medisch advies wel kunnen laten opnemen? Ik heb geen idee wat de mogelijkheden zijn hoor, maar je kunt het wellicht vragen?