Moeite met de opvang

Hi, Ik ben zelf een pedagogisch medewerkster. In principe staat er voor wennen op een opvang 3 maanden voor. En dan het liefst met 1 of meerdere vaste leidsters. Dus je dochter zit nog in de wen fase. Geef het even de tijd. Ze zijn daarvoor altijd bij jullie geweest en ze moet wenen aan een nieuwe omgeving, mensen en ruimte. Etc.

Mijn dochter vond het ook niet leuk. Maar na een paar maandjes, toen ze een 6/7 maanden werd vond ze het steeds leuker. Wij hebben nog een apart gesprek gevoerd met een van de pedagogisch medewerkers over de omgang met onze dochter omdat de situatie te verbeteren. Inmiddels is ze twee jaar oud en gaat ze al meer dan een jaar met veel plezier er naar toe. Altijd bekaf thuis maar dat zijn gewoon de vele prikkels.

Ow dit wist ik niet. Dankjewel voor de reactie!

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben

Fijn om dit te lezen, dat we niet alleen zijn met dit gevoel. Het is zelfs mijn tweede dochter en heb dit al eens meegemaakt met de eerste. Maar blijf me schuldig voelen. Het is fase en we komen er wel doorheen, baby en mama.

Wij hadden hetzelfde, en gaat ook 2 dagen achter elkaar naar de opvang. Dronk weinig en sliep amper. Toen samen even gesprekje gehad met de leidsters over hoe wij het thuis deden etc. Nu zit ze inmiddels alweer 6 weken op de opvang en gaat het super goed. Slaapt en drinkt goed.

Heeft ze iets van thuis? Ik heb de eerste paar keer een voelknuffeltje meegeven die naar mij ruikt, een slaapzakje en een speentje (die ze niet zo vaak pakt, maar soms wel wil). Verder proberen de leidsters veel hetzelfde te doen zoals thuis. Ofwel: verschonen, slaapzakje aan, witte ruis en kwartiertje voor tijd in bed (lukt niet altijd). Aan het begin werd ze na een halfuurtje vaak wakker. Ze legde haar dan in de kinderwagen en daar sliep ze dan verder (nu niet meer). Misschien kan je ook een kinderwagen meegeven? Ik weet niet of ze dat willen. En wat anderen ook zeggen: geef het tijd. Ik heb haar de eerste dagen met buikpijn weggebracht, omdat ik dacht dat niet goed zou gaan. Ik zie nu dat elke dag steeds beter gaat en dat ze het goed doet.

Hmm wat vervelend zeg! Ik ben zelf ook een pedagogisch medewerker. Maar vind het wel raar dat ze jullie er steeds voor op bellen. Als je haar steeds eerder moet ophalen dan kan ze eigenlijk ook niet echt wennen. Misschien kan je haar een kleding stuk met jou geur mee geven? Of haar misschien een periode nu wat vaker brengen (mits dit mogelijk is natuurlijk). Of hoe vaak gaat ze?

Geen tips helaas, maar wel dezelfde ellende. Dochter is ook zo’n 8 keer op de opvang geweest nu. Hele dagen is ze daar aan het huilen/jengelen. Af en toe een kort dutje. Gelukkig drinkt ze meestal wel goed, maar ze wil verder de hele dag vastgehouden worden. Er was afgelopen keer zelfs een leidster uit een andere groep gehaald om te komen helpen, omdat ze handen te kort kwamen. Vreselijk vond ik dat om te horen 😭 Ik weet ook niet goed hoe we dit kunnen oplossen. Thuis en bij de opa’s en oma’s krijgt ze alle aandacht, dus dat is ze gewend..

Hier ook precies hetzelfde! Wij hebben haar ingeschreven toen ik zwanger was en nog mijn eigen bedrijf had (lees 90 uur per week werkte). Omdat mijn man ook eigen bedrijven heeft, besloten dat ze 2 dagen naar de opvang zou gaan en de rest zouden we wel zien. Uiteindelijk tijdens mijn zwangerschap besloten dat ik toch zou stoppen met werken, omdat ik me meer wilde focussen op ons kleine meisje (overigens echt geen spijt van!). Nu werk ik 1 dag per week en tussendoor een beetje thuis voor mijn man, echter wordt ik ook continu gebeld door de opvang (al 3-4 keer). Natuurlijk ben ik altijd met haar en heb ik haar ook wel teveel verwend (ochtendslaapje bij mij op de bank, snel oppakken als ze huilt) maar dit voelde voor mij goed en heb ik ook geen last van. De eerste keer dat ze belde was om te zeggen dat ze op haar buikje liever sliep daar en of ik dat goed vond. Ja prima dacht ik, ze mogen ook wel eens wat anders proberen en zij weten het ‘het beste’. Dacht ik.. Daarna werd ik weer gebeld en mijn man aangesproken dat ze motorisch toch wel achter liep (wilde niet op buikje ivm reflux, krijgt hier nu ook medicatie voor en lopen bij kinderarts). Ik merkte dat ik hier echt van ontdaan was en ook onzeker door werd, we liepen immers al bij de fysio en osteopaat en door de heftige bevalling zat haar nekje en rug helemaal vast. Dus logisch dat ze idd niet op haar buik wilde (inmiddels rolt ze al om en gaat het super goed voor een kindje van 4,5 maand). Nu werd ik maandag WEER gebeld en gaven ze aan dat ze alleen maar rond konden lopen met haar, hoe we dit thuis deden etc. Heb ruim een half uur gebeld en werd ook echt geïrriteerd.. Volgens ligt het aan de verkeerde speen op de fles en dan weer aan de hoeveelheid nutriton waar ze volgens haar krampen van krijgt. Ik dacht echt nee en ben er flink tegenin gegaan. Het gaat eindelijk goed met haar reflux en we gaan niks veranderen. Toen gaf ze aan dat we dan haar gedrag moeten veranderen en haar ritme moeten omgooien en opmerkingen als ‘we moeten dit samen doen’. Inmiddels ben ik al 3 dagen boos, onzeker en twijfel aan alles wat ik doe. Heb nooit mensen gehoord die zo vaak door de opvang gebeld worden! En nee het is ook echt niet normaal. Nu samen besloten dat de volgende keer dat er wéér iets is, we het ook echt duidelijk aan gaan geven. Er is niks met ons meisje aan de hand, ze ontwikkelt nou eenmaal veel in deze tijd en ja ze kan af en toe eens huilen. Maar thuis is ze super lief, slaapt 3 slaapjes in eigen bed, ‘s nachts nul problemen. Dat ze nog geen half uur zelf kan spelen lijkt me ook logisch op deze leeftijd (of niet?). Sorry voor het lange verhaal, maar ben er ook echt klaar mee en blij om te lezen dat ik niet de enige ben!

Wat een rare en zoals ik het lees onprofessionele manier van werken. Ik werk in de opvang. Ten eerste: wij bellen praktisch nooit ouders omdat het kindje huilt (tenzij echt extreem, ziek oid). Dus dat verbaasd me al. Dan motorisch achterlopen, een baby van 4 maand??? Sorry maar wat een dikke onzin. Op die leeftijd kan je eigenlijk nog niet eens spreken van achterlopen, dan is het juist volop in ontwikkeling. Daarbij erg onprofessioneel om dat dan zo even aan jou te melden 🥴 Kijk, ik weet als geen ander door mijn werk dat sommige kindjes best heel pittig kunnen zijn in een groep, als ze veel huilen en alleen maar gerild willen worden zorgt dat best voor een hoge werkdruk. Want, je hebt een groep vol kindjes, iedereen heeft aandacht nodig en soms met 10 tevreden kindjes red je al de benen onder je lijf vandaan, laat staan met 1 of 2 veel huilende baby's bijvoorbeeld. Dus snap best dat ze met hun handen in het haar zitten. Maar jou zo steeds bellen, dat heeft toch ook geen zin....besteedt die tijd aan de baby. En ze kunnen je prima eens op gesprek vragen, om eens te kijken of er dingen op het kdv of thuis anders kunnen om het voor je kleine, en ook voor de leidsters zo fijn mogelijk te maken. Maar de manier waarop jij steeds gebeld wordt en misschien wel in de hoop dat je elke keer zegt dat je haar dan wel komt halen, lijkt mij niet oké. En ook geen oplossing.

Hoi Ik lees even mee. Mijn kindje gaat vanaf januari naar de opvang. Hij is dan 5 maanden. Kijk er enorm tegenop nu al haha. Ik ben helemaal vóór het gaan naar de opvang. Weet dat ze daar, zeker op sociaal gebied, veel leren. Dus sta er helemaal achter. Maar ben wel benieuwd of er mensen zijn die tips hebben ter voorbereiding? Hoe kan ik de overgang naar de opvang straks zo soepel mogelijk laten verlopen? Of is dat niet mogelijk? Haha

Niet perse echt iets wat je echt kan doen voor het wennen. Alleen wat bijvoorbeeld wel heel fijn is als je zoontje oa is gewend zelfstandig te slapen, soms kan het helpen om vast aan veel geluid te wennen (dus eens naar wat drukkere plekken gaan) en ook bijvoorbeeld bij het slapen overdag niet altijd op je tenen lopen. Verder is het toch afwachten hoe het gaat. De ene baby heeft echt een poosje nodig om te wennen, de ander doet het vanaf dag 1 alsof ie niet anders ie gewend. Zo wisselend! Ook wel afhankelijk van de leeftijd, 5 maanden kan er al wat eenkennigheid spelen en dan wordt het even lastig, maar bij andere baby's is dit totaal (nog) niet het geval.

Dankjulliewel voor alle reacties! We hebben inmiddels bijna al haar speelgoed daar liggen 😅. Inclusief eigen slaapzak en ik slaap nu steeds ook met een hydrofiele doek en geef die mee zodat ze iets heeft wat naar mij ruikt.

Ja ik zou haar graag vaker willen brengen maar de groep zit mega vol. We krijgen in februari een plek bij een ander kdv. Dus hoop ook dat dat gaat helpen. Ookal ben ik bang dat ze net is gewend bij die ene en dan weer moet wennen.

Ja het voelt vooral dubbel, aangezien ik die dagen niet echt HOEF te werken, vind ik het nu echt zielig voor haar. Dan ga je zo eraan twijfelen of je het wel goed doet als moeder! Terwijl we haar juist met de intentie naar de opvang gebracht hebben, zodat ze lekker met andere kindjes is en een keer in een andere omgeving. Snap dat het idd pittig is en heb ook gezegd dat ze haar best even een paar minuutjes mogen laten liggen, maar het is niet de bedoeling dat ik die twee dagen juist meer zorgen aan mijn hoofd heb. Vond het juist wel lekker om dan even aan te kunnen rommelen thuis of wat voor mezelf te doen en alsnog wat uurtjes te werken.

We hebben ze trouwens ook speciaal naar deze opvang gestuurd, omdat ze een aparte baby ruimte hebben en max 2 kindjes per medewerker…

Hebben jullie besloten om haar ook echt helemaal naar de andere opvang te brengen? Ik twijfel ook om te wisselen, maar het houdt me idd ook tegen dat ze dan weer moet ‘wennen’.

Hier slaapt ze ook slecht! Gaat twee dagen per week naar de opvang (nu 6x geweest) en ben twee keer opgebeld om 16.15 met de vraag of ik haar eerder kan ophalen Ivm slechte slaapjes. Meisje is dan ook helemaal uitgeput als ze thuis komt. Ze drinkt gelukkig wel goed en ze vinden haar verder ‘makkelijk’. Dit stelt me trouwens niet echt gerust omdat ik het voor me zie als; we kunnen haar in de box leggen om zelf te spelen en hoeven niet naar haar om te kijken. (Zal vast niet zo zijn, maar hormonen hè haha) Volgens mij is het een hele drukke opvang met 2 leidsters per groep van max 12 kinderen. Gelukkig wel maar twee groepen en niet meer.. Twee kindjes per medewerker klinkt dan echt als een gouden opvang in mijn oren haha

Ja precies, kijk altijd goed om een ouder eerlijk te vertellen dat het nog niet helemaal top gaat, maar moet ook niet zo zijn dat je daardoor idd met een naar gevoel thuis zit. Als je kleintje echt in zo'n mate huilt dat het te zielig is en niet werkbaar voor hun, dan moeten ze jou op gesprek vragen wat ik al zei, om te kijken met elkaar hoe dit aan te pakken. Maar nu klinkt het een beetje alsof ze de handdoek al in de ring hebben gegooid. Het blijft ingewikkeld, want je wil wel dat je kindje het leuk heeft en zo te horen is dit momenteel nog niet helemaal het geval. Je zou eens kunnen vragen hoe zij investeren om het voor haar zo fijn mogelijk te maken? Zeker met maar 2 kindjes per leidster wat je zegt, dan moet het toch echt mogelijk zijn.... Hoeveel kindjes zitten er dan ongeveer op de dag? Enig idee? Zal dan niet heel druk zijn denk ik?