Mood

Hormonen hormonen hormonen

Ik kan de laatste dagen ook moody worden door van alles en nog wat, volgens mij hoef je maar verkeerd naar me te kijken en “oeps, daar gaat m’n goede humeur” 😂

Laat het er vooral zijn, niet te streng zijn voor jezelf. Je hormonen gieren door je lijf. Als ik loop te brommen op m’n vent zeg ik vaak dat ik gewoon chagerijnig ben en dat het straks weer wegtrekt. Of ik zeg het erna. Door het er te laten zijn en niet gefrustreerd te raken dat ik chagerijnig ben merk ik dat het ook relatief snel weer weg kan trekken😘

En door het uit te spreken naar m’n man is er ook gelijk begrip, scheelt ook weer haha

Ik heb dezelfde klachten en ben bij vlagen ook neerslachtig. Ik probeer het maar te accepteren... we hoeven niet lang meer!🤜

Hier ook soms in eens geïrriteerd om kleine dingen. Vooral de laatste dagen. Is ook niet makkelijk, van alles willen en moeten van je hormonen maar niet alles kunnen en dus afhankelijk zijn van anderen. Iets wat ik van mezelf ook totaal niet ben. Als ik iets wil doen/fixen, doe ik het zelf! Nja nu dus niet helemaal en dat is irritant!

Heel herkenbaar. Ik kan bijna nergens meer van genieten. Ik voel me super oncomfortabel en ik ben heel erg in mezelf gekeerd. Ik heb een super behulpzame, begripvolle en geduldige man maar soms kan ik het niet eens opbrengen om tegen hem terug te praten als hij gezellig tegen me aan loopt te kletsen. Dat is dan al te veel gevraagd. Ik voel me daar zo schuldig om maar ik kan gewoon echt niet meer. Ik ben op 😪

Ja herkenbaar. Ben echt geïrriteerd en chagrijnig. Vooral tegen mijn man. Maar niet tegen mijn kind🤣❤️

Herkenbaar hoor! Ik ben 37 + 4 en ben enorm humeurig… vriend heeft het ook te verduren, maar hij weet hoe het komt. 🙈 Ook gewoon gezonde spanning nu voor de bevalling wat meespeelt in mijn emoties.

Ja herkenbaar inderdaad accepteren komt vanaf weer goed. Had ik bij de eerste en nu ook bij de tweede