Slapen baby 6 weken

Kijk naar je kindje en wat zij kan: sommigen kunnen het al snel zelf, anderen leren het wat later. Maak er geen strijd van, het komt écht goed. Probeer het af en toe en zo niet; dan is ze er nog niet klaar voor. Als ze ouder wordt en het js nog steeds nodig, kun je altijd nog wat consequenter worden in slaaptrainen oid, maar dat is nog kang niet als ze zo klein zijn.

Dank je wel!

Bij mij hetzelfde. Soms krijgen we haar helemaal niet in slaap. Ik lees even mee.

Dit is het beste advies. Er zullen ook zeker tips en tricks zijn , maar bij de eerste was ik er zo mee bezig dat het een stukje genieten heeft weggenomen en een stukje stress in de plaats kwan. Realiseer dat er verschillende zijn tussen kinderen en dat het echt goedkomt. Bij mij zus vroegen de kinderen zich naar bed, ik heb het eerste jaar nooit goede slapers gehad.

En laat je ook niet gek maken hoe goed de baby's van anderen wel niet sliepen en wat je MOET doen. Volg jezelf en jouw kind. Sommige slapen beter, maar je vergeet ook echt een deel van de ellende 😅.

Dank je wel!!

Super lief, dank je wel. Ja ik krijg verwijten dat ik haar heb verwend en dat ze nu niet zelfstandig kan slapen. Dat ik het mijzelf nu heel moeilijk heb gemaakt.. Maar idd mijn kleine meid is gewoon gevoelig en heeft mijn nabijheid nog heel hard nodig..

Nee joh. Mijn graadmeter is als ze het met 18 jaar niet meer doen dat het wel mee zal vallen allemaal. Denk dat er geen 18 jarige meer in slaap wordt gewiegd. Je doet precies wat jouw kindje nodig heeft. Dat negeren van commentaar is heel lastig en ik vind dat mensen nieuwe moeders echt gek maken, terwijl jij instinctief heel goed weet wat je kind nodig heeft. Na 4 kinderen en heel veel oefenen met slapen, boeken, slaapzakken en zo kan ik nog even doorgaan denk ik dat baby's gewoon verschillend zijn en verschillende behoeften hebben. Je doet het hartstikke goed voor jouw kleintje en dat is de enige waar je het goed voor moet doen (naast jezelf natuurlijk)

Dank je wel, voel me direct een stuk beter :)

Je kindje heeft inderdaad nog geborgenheid nodig en dat is op deze leefdtijd heel normaal 😃 geniet er maar lekker van haha Wat je misschien wel nog zou kunnen proberen om het soms misschien even wat makkelijker te maken is inbakeren 😃 dit geeft ook geborgenheid. Niet alle kindjes vinden dat fijn maar wellicht helpt het.

Ja geprobeerd maar dan wordt ze echt boos :) Overweeg nu een draagdoek aan te schaffen.

Wat een onzin! Baby's kan je niet verwennen, wel kan ze alles geven wat ze nodig hebben om zich veilig te voelen. En volgens mij doe je dat perfect! Onze dochter sliep eerst ook alleen maar op mij, nu met 6 weken kan ik haar 2x per dag weg leggen in de cosleeper in de puckababy. Blijf er dan bij zitten tot ze slaapt, haar alleen achter laten terwijl ze nog wakker is kan ik niet over mn hart verkrijgen 😅

Draagdoek werkt hier goed :). Met erin gaan even mopperen en daarna is hij diep in slaap. Als hij wakker wordt ga ik op de fitnessbal stuiteren en slaapt hij zo weer

Ooh dat is inderdaad te vroeg om zelf in slaap te vallen! Vanaf een week of 8 kun je gaan beginnen maar dan kunnen ze het nog laaaang niet zelfstandig!! Je verwend je baby absoluut niet!!!! Als je voor de slaapregressie dezelfde routine rondom bedtijd volgt dan kun je dat daarna zo weer oppakken. Dus nu een bedtijd ritueel aanbrengen dan heb je daar straks profijt van. En als ze huilt gewoon direct oppakken en als ze gekalmeerd is weer opnieuw in bed. Lukt dat allemaal niet dan met wiegen of voeden in slaap brengen en het volgende slaapje weer opnieuw proberen. Slapen is het allerbelangrijkste. Als baby oververmoeid raakt (en dat gaat heel erg snel op deze leeftijd, binnen 10min na eerste slaapsignaal kunnen ze al te vermoeid zijn) dan lukt inslapen niet zelfstandig en daar worden baby en mama echt niet blij van. Bij mijn andere 2 kids heb ik het boek 'baby in een droomritme' gevolgd en daar heb ik veel aan gehad. Gaat ook in op de biologische kant van slapen, wij kunnen van alles willen maar die hersentjes kunnen dat allemaal nog lang niet. En een slaapregressie kan heftig zijn maar als je weet dat ie er is en óók weet dat ie weer over gaat dan wordt het wat makkelijker. Volg je gevoel lieve mama, je verwent je baby niet, je kunt ook liefdevol aan slapen werken 🤗

Ik zit toevallig net in precies dezelfde situatie. Ook baby van 6 wkn die alleen door fles of wiegen in slaap kan vallen en pas in een diepe slaap weggelegd kan worden. Ik ben sinds deze week begonnen met een routine voor het slapen en wilde vanaf vandaag oefenen met wegleggen. Ik wilde vandaag heel graag dat het haar zou lukken zonder al te veel hulp in slaap te vallen, uit angst dat ze gewend raakt aan mijn hulp. Want inderdaad, je leest zoveel over verkeerde slaap associaties etc. Conclusie van de dag: ze heeft mij gewoon nodig. In bed wegleggen in de hoop dat ze zelf gaat slapen werkt gewoon nog niet. Eerst werd ik daar gestresst van (doe ik het wel goed, leer ik haar geen foute dingen aan etc.). Maar na met partner gepraat te hebben en nog eens wat meer erover gelezen te hebben, heb ik er gewoon rust is gevonden dat ze nog hartstikke klein is en het wel goed komt. Ik heb besloten niks te overhaasten. Het belangrijkste is dat ze aan genoeg slaap komt. Of dat nou met mijn hulp is of zelfstandig in bed. Wat ik in ieder geval wel kan doen en zal blijven doen, is zo goed mogelijk een ritme (qua slapen, wakkertijd en voeding) aanhouden en een vaste routine gebruiken voor de slaapjes. Dat zorgt voor zowel haar als ons voor rust en duidelijkheid. De rest komt vanzelf. We worden zo doodgegooid met allerlei informatie. Soms fijn en nuttig, maar kan denk ik ook onnodig onzeker maken. Vertrouwen op je moederinstinct en kijken naar je kindje is denk ik het allerbelangrijkste. Dat heb ik vandaag toch ook maar weer geleerd :)

Ik zou het allemaal gewoon loslaten en niet meer allerlei dingen hierover gaan lezen. Wordt je alleen maar gestrest van. Je kan het een en ander uitproberen en dan gewoon doen wat werkt. En als dat slapend wegleggen is dan is dat zo! Als ik 1 ding heb geleerd van de eerste, is dat als je eindelijk een lekker ritme te pakken hebt of bepaalde methodes hebt die werken, het allemaal in 1 x weg is als ze een sprong doormaken. En dan begin je weer helemaal opnieuw met zoeken wat werkt. Dus mijn tip is: laat het los en go with the flow.

En ook als het ritme niet lukt.. bij een 2e/3e/4e moeten ze mee met de andere kinderen en lukt ritme vasthouden ook niet. En toch komt ook dat goed🍀 we kunnen allemaal alleen maar ons best doen, meer gaat niet :)

Draagdoek werkt hier goed! Mijn zoontje heeft eigenlijk vanaf het begin vooral bij mij en pappa gelegen waar we enorm van (hebben) genoten! Soms denk ik dat hij daardoor nu overdag niet in z’n eigen bedje wil slapen (‘‘s nachts doet hij dit prima). Maar goed je kan je kleintje niet te veel verwennen en ze hebben nou eenmaal nabijheid nodig! Hebben 9 maanden warm rusting en veilig in jouw buik gezeten en nu moeten ze ineens van alles (eten, ademen, poepen, krijgen ongemakken, prikkels te verwerken etc). Ik probeer 1 slaapje per dag in zijn bedje en als dat niet lukt doe ik hem in de draagdoek en dat is eigenlijk bijna altijd een groot succes! Nu ook al weer bijna 2 uur lekker in de Draagzak. Voor hem nabijheid, voor mamma nabijheid maar wel de handen vrij om wat te eten en de was te doen. Win-win. :-)

Iedere baby en ouder is anders. Ik ben sinds een paar dagen begonnen met boven op bed leggen overdag. Hij is 6 weken. Bij ons werkt de love to dream slaapzak, speentje en ik blijf even bij hem, wrijf over zijn buikje en praat rustgevend tegen hem. Daarna ga ik weg, nog even boven rommelen, wanneer hij huilt, herhaal ik heb gewoon weer. Speentje erin, wrijven, praten. Soms tot 3/4 keer. Hierdoor probeer ik hem te leren zelf te gaan slapen, het kost tijd en geduld. Ik wieg hem liever niet in slaap, mijn man doet het wel en dat werkt voor hun samen wel. Het is gewoon uitproberen en als je kleintje er nog niet aan toe is, dan lekker bij jou slapen.

Fijn dat het bij jou lijkt te lukken. Wanneer mijn kleine begint te huilen is ze al snel enorm overstuur en gefrustreerd dat ik haar niet meer rustig krijg.. Ze is er nog niet aan toe denk ik..