Somber voelen

Ik heb er ook ontzettend last van.. echt onrust krijg je ervan

Ook alleen in de avond of ook overdag?

Ik heb hier zo last van heel de dag door als me partner nu even naar de winkel wilt zeg ik soms nee of zeg ik doe maar even snel omdat ik niet alleen met me kind wil zijn 😬 ik kan ook echt niet tegen me kinds gehuil ik ben zelf nog aan het herstellen en vind het mentaal en fysiek ook zwaar 😢

Gefeliciteerd met jullie dochtertje! Wat een veranderingen he? Ook voor jou als mama.. onderschat je eigen hormoon huishouding niet, die is enorm van invloed. Daarbij het slaapgebrek, de zorg voor jullie kindje, het is niet niets.. en het sombere gevoel kan uit al die zaken voortkomen. Probeer je gedachten niet te serieus te nemen en laat ze voorbij gaan.. je bent je gedachten niet, je hebt ze alleen. Hoe minder aandacht je er aan besteed, hoe minder aandacht ze van je zullen vragen. Straks ga je ritme vinden in jullie werk en zorg voor de kleine, vertrouw erop dat je dat heel goed aankan, maar geef het tijd. Grote veranderingen hebben echt tijd nodig.. wees lief voor jezelf en zorg ervoor dat je jezelf niet vergeet! Liefs💕

Ik had dat bij m’n eerste ook wel. Nu niet gelukkig. Maar m’n vriend is dit keer ook 5 weken vrij ipv 2 haha. Maar ga op tijd even met iemand praten als je er te lang mee blijft zitten. Plan alvast wat afspraken in met vriendinnen. Nu de newborns zo klein zijn, kan je ze nog zo makkelijk meenemen! Ga straks lekker een rondje wandelen, dat goed voor je lichaam en je mentale gezondheid☺️

Beide maar als ik erg moe ben is avonden toppunt

Wat een lief bericht! Dankjewel! Heb hier veel aan

Dankjewel! Fijn om te lezen dat het niet gek is

Ik hen die gevoelens ook, ook onze zoon is vandaag precies een week oud. Maar vanavond ging mijn vriend naar de brandweer en had ik 2 kids in bed en de kleine man beneden, 3 huilende kids, dus ik ook...uiteindelijk de oudste naar beneden gehaald, de middelste sliep toen al... Maar gevoel van eenzaamheid heb ik ook, allerlei doem scenario's...en hoe moet ik dat straks doen als mijn vriend avonddienst heeft...pff tranen biggelen al over mijn wangen bij de kleinste dingen... Vervelende hormonen... Maar ook vind ik het pittig met zoon van 4,5 jaar, dochter van 2 jaar en pasgeborene... Vooral als ik mijn zoontje aan het voeden ben, vreten ze van alles uit en voel ik mij zo machteloos...

Hi! Heftig hè die hormonen en na een week al terug in het ritme moeten en het alleen doen. Weg is je bubbel. En daar ben ik misschien wel het verdrietigst om. Vergeet niet dat het je de vorige keer ook met 2 is gelukt! Je moet weer een ritme krijgen en onthoud dat tijdelijk is. Die stomme hormonen moeten weer in balans komen en iedereen binnen je gezin moet weer z’n plekje vinden. Ik heb hier ook nog een zoontje van 2,5 rond lopen. En weet ook echt niet hoe ik straks de ochtenden alleen moet doen, hem klaar moet maken voor de opvang en dan nog wegbrengen en halen inclusief een newborn die nog elke 2 uur de borst wil. Mijn partner werkt ook veel en heeft een intense baan waardoor hij in de ochtend om 6 uur vertrekt en pas rond 19:00 thuis is. Daarbij ook indd diensten net zoals jou man. De eerste week dat hij werk (volgende week) meteen de hele week dienst. Heb je hulp in de buurt ? Ouders/familie? Lieve buren? Ik ga denk ik kijken voor een student / oppas die mij de eerste weken kan helpen. M’n familie woont helaas niet om de hoek. (L)