De eigen wil is hier heeeel sterk aanwezig, zoontje nu 23 maanden.
Momenteel voelt het alsof ik de hele dag aan het onderhandelen ben en maar veel toegeef om een flinke woedeaanval te voorkomen.
Alles wil meneer zelf doen, aankledenn
opruimen, brood smeren, pap maken, deur op slot doen, kinderwagen duwen, slaapzak dichtdoen, in de autostoel klimmen, betalen in de winkel, winkelmandje vasthouden, vaatwasser uitpakken, tandenpoetsen op krukje bij de wastafel enz enz.
Veel dingen die hij heel logisch nog niet kan of te gevaarlijk zijn. Als het dan niet lukt, frustratie. Als het dan niet mag, frustratie. Met gevolg een stampvoetende, schreeuwende (wat kan die volumeknop hard tegenwoordig zeg), met spullen gooiende kleine man.
Een optie terug geven die wel zou kunnen wordt niet gewaardeerd en aangenomen 😅
Herkenning en vooral tips om het schreeuwen en de boosheid te beperken voor hem, ons, maar ook de hele buurt hier 😋