Slaapregressie 2 jaar.

Onze dochter is van 15 juni. En ik heb zo een vermoeden dat we er midden inzitten. Al een week misschien wat langer krijst en gilt ze echt alles bij elkaar wanneer ze naar bed moet. Wij lezen een boekje ( vaak 3x ofzo omdat ze heletijd zegt boekje lezen) dan mag ze knuffels voor in bed kiezen, soms nog zingen, knuffel en kus en dan weg. Vervolgens gilt ze om een bepaalde knuffel of drinken ( dit krijgt ze ook en drinkt ze dan ook op terwijl ze normaal slecht drinkt) nadat we 2 of 3 terug geweest zijn gaan we niet meer dan heeft ze alles gehad inprincipe dus is het gewoon tijd om te slapen maar wat is dat toch frustrerend vind ik. Ben ook 35 weken zwanger nu en ik word er zo boos:geïrriteerd van😂 Snachts sta ik dan meestal met haar oo kijken we een filmpje en eten we iets en dan is weer het zelfde verhaal. Hoop zo dat dit snel voorbij is

Hij is geopereerd aan keel en neus amandelen. Want hij heeft chronische oorontstekingen. We zitten bijna elke week in het ziekenhuis omdat hij ziek dan weer is. Nu was hij geopereerd maar er is zo gepusht vanuit het ziekenhuis dat hij moest drinken. Dus hij wilde niet meer drinken... hij plaste niet meer. Dus hij moest een sonde... 5x eruit getrokken. Echt drama. Dus we merken dat hij zich helemaal vast klampt aan ons. Snachts onrustig. Slecht drinken.. huilen, geprikkeld... dus kinderarts heeft geadviseerd om emdr te gaan doen

Ons dochtertje zit nu in de fase van het vertikken om te gaan slapen.. er heen gaan heeft geen zin.. ze blijft overeind krabbelen en staan zodra je haar probeert neer te leggen. Ze blijft drammerig huilen. Zo blijft ze rustig uren doorgaan. Het breekt me echt op en ik zit dus ook echt zwaar erover na te denken om niks meer te doen en hopen dat ze uiteindelijk na uren maar eens zelf gaat liggen en slapen. Middag dutje doet ze nu precies hetzelfde maar ben klaar met die strijd dus die heb ik een uur geprobeerd en gestopt. Deze mama kan niks meer hebben 😪