14 Reacties
3 jaar geleden
Oh ik herken het! Onze dochter praat wel... maar de driftbuien.. vreselijk. Ik ken mn eigen kind amper terug.. ze kan zo ontzettend zeuren.. drammerig zijn.. hier proberen we steevast onze grenzen te blijven stellen.. niet boos worden of uit onze slof schieten (ahum).. maar consequent blijven.. iedereen zegt dat het een fase is.. ze gaan richting 2 jaar en dan zeggen ze dat het hoogte punt er is. Het heeft alles temaken met het ontwikkelen van een eigen wil en mening. Ik zou stoppen met piekeren en zorgen maken. Probeer het wat los te laten want het hoort echt heel erg bij de leeftijd.. en dat praten? Hier doet ze het wel goed alleen de motorische ontwikkeling is veel minder. Komt allemaal wel..
3 jaar geleden
Hier nog 1 hoor die geen woord zegt en drammerig is ...☺️ Ik maak me geen zorgen😄
3 jaar geleden
Hee,
Ons zoontje is ook 18mnd, ik herken je verhaal niet. Maar ik denk niet dat er iets mis is. Maar ik ben geen arts of deskundige.
Bij ons op het cb zeggen ze juist weer wat anders, daar hoeft een kind pas met zn 2e jaar 10woorden te kennen. Geluiden tellen ook mee als "woordje"
Ons zoontje zegt ook niet veel woordjes, mama =mama
Mamaaaaa=papa
En voor de rest is het woordjes wat er op lijkt waardoor we hem snappen.
Luiler=luier
Ling=Bing van tv
Peen=speen
Dat soort woordjes.
Wel heel veel dierengeluiden kent hij.
Maar om even op je verhaal terug te komen. Ons zoontje ziet ook weinig kindjes of andere volwassenen, komt niet op kdv.
Wij hebben abonnement op de dierentuin (helaas nu gesloten) waardoor hij daar veel kindjes ziet. En regelmatig naar de kinderboerderij.
Helaas is dit wel een corona kindje waardoor je indd afstand hebt en weinig sociale contacten hebt. Althans wij hier wel, weinig "speel"afspraakjes of familie bezoeken.
Dat drammerige hoort bij de leeftijd, en vooral uitproberen. Wij complimenteren juist het goede en dat werkt hier goed. Oh wat knap van jou, wat speel jij lief op de grond, goed zo.
En zodra hij indd iets doet wat niet mag, een alternatief aanbieden. Nee auto's rijden op de grond, kijk hier mag je rijden met de auto. Ga maar zitten op de bank anders val je.
Maar nogmaals ik denk dat je kindje een heerlijk ondernement mannetje is die nu ook door de kou en corona de uitdaging buiten mist. Dus binnen al zn energie eruit moet gooien🤣😅, misschien leuk om buitenspeelgoed binnen te zetten. De glijbaan of een auto of fietsje.
Succes🥰
3 jaar geleden
Hai lieve mama,
Hier ook een enorm eigenwijs en temperament vol jongetje! Is 4 weken geleden onder narcose geweest voor buisjes in z’n oren en tongriempje klieven. Hier nog heel weinig gebrabbel of woorden af en toe mamamamaaa en jajajaja en als die een koe ziet is het boee.. heb ook het idee dat die enorm gefrustreerd is omdat hij zich niet goed kan uiten. Nachten zijn hier ook steeds wakker en huilen en overdag speelt hij ook weinig met z’n speelgoed wilt het liefst overal op slaan.. heel vermoeiend is het! Ik heb met het cb afgesproken om de maanden tot aan 2 jaar aan te kijken en dan evt ook te starten met logopedie! Boekjes lezen kreeg ik als tip mee, boekjes met 1 plaatje per bladzijde en daar veel mee bezig te zijn! Het is altijd fijn om te weten dat je niet de enige bent en er iemand hebt om over te praten! 🥰
3 jaar geleden
Hoi! Ik snap je onzekerheden, maar echt: probeer het los te laten!
Je vraag is voor mij heel herkenbaar. Ons zoontje (inmiddels 4) was precies zo. En nog steeds erg vasthoudend en steeds grenzen opzoeken. Wordt er soms ook echt moedeloos van. Ik denk dat jullie het belangrijkste doen en dat is duidelijk je grenzen aangeven. Dat is wat kinderen eigenlijk vragen.
Waarschijnlijk hebben jullie een temperamentvol mannetje, pittig, ik weet er alles van😅...!
En wat betreft dat praten: ons dochtertje van 19 maanden zegt niet meer dan papa en mama en die. Joh... laat je niet gek maken door het consultatiebureau. Ze bedoelen het vast goed, maar dat praten komt vanzelf hoor. Mijn ervaring is dat er vaak 'paniekerig' wordt gedaan terwijl dat helemaal nergens voor nodig is! Inmiddels hebben wij 3 kids met alledrie hun eigen dingen waar ze laat mee waren / zijn. Kreeg ook adviezen voor fysiotherapie e.d. maar nooit gedaan. De oudste twee zijn 4 en 6 en inmiddels praten ze en lopen ze prima 😉. Relax!! 🤗
3 jaar geleden
Papa of mama zijn.. de moeilijkste rol die er is.. ze kunnen je niet zeggen wat er is maar er gebeurt zoveel in die koppies en ze kunnen je inderdaad knap onzeker maken.
Ik heb een dochter van 3jr3mnd en die is zooo enorm pittig al vanaf dat
ze 9mnd is en dat ik ook vaak niet meer wist waar ik het zoeken moest en ging twijfelen aan mezelf. Tot ik het ‘losliet’ en het ging bekijken vanuit mijn dochters perspectief… oké je bent drammerig en moe of driftig..
Wat is er dan? kom maar bij mama het is goed al je emoties/gevoelens mogen er zijn. Uiteraard wel grenzen stellend.. eten doet ze bijna niet.. zie andere kinderen in mijn omgeving van de zelfde leeftijd en jonger alles eten en die van mij wil niks. Ik probeer het los te laten.. de scherpe randjes zijn er inmiddels af en ze is altijd ook heel lief zorgzaam geweest en superslim. Prikkelgevoelig kind. In bed savonds de dag verwerken. Onze 2e dochter van 1,5 is een heel ander kind.. heel makkelijk maar heel veel ziek en door de ervaring die je hebt kijk je ook weer anders terug op de tijd met de oudste! Snap je onzekerheden heel goed maar probeer niet te vergelijken met andere kinderen.. elk kind zijn eigen tempo en ontwikkeling en bij zorgen uiteraard gewoon aan de bel trekken. Je doet het vast en zeker hartstikke goed ☺️
3 jaar geleden
Hoi hoi,
Ik ben GZ-psycholoog en misschien kan ik je een beetje geruststellen; je hebt een dreumes! Niets van zijn gedrag wat je beschrijft is afwijkend. Sterker nog, hij zit precies op schema. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, begint de peuterpubertijd niet met 2 jaar, maar zo rond de 18 maanden. Grenzen testen, ontdekken, frustraties, het hoort er allemaal bij.
Ik heb hier ook een draakje van 18 maanden en geloof me, het is een draakje. Vol frustratie omdat dingen niet lukken of mogen en dus veel huilen. Want haar vocabulaire reikt 3 woorden (mama, tutta en woef) en ze kan zich niet goed uitdrukken. Ze is ook motorisch (fijn en grof) heel snel.
Je doet het juist heel goed door grenzen te stellen en die te bewaken.
Begrenzen is een belangrijk element in de hechting en om een veilige basis te leggen. Maar dat moet niet alles zijn. Houdt ik gedachten dat hij zijn emoties nog niet zelf kan reguleren, daar heeft hij jou voor nodig. Als iets niet lukt, ga ik bijvoorbeeld bij mijn dochter op de grond zitten. Ik zeg dat het ook lastig is als je nog zo klein bent. En dat dat ok is, ook mag je even verdrietig of boos zijn. Ik ben er voor jou. En dan lekker knuffelen als ze er aan toe is.
Ik zal even kijken of ik een goede link kan vinden die de sociaal-emotionele ontwikkeling goed beschrijft.
3 jaar geleden
Reactie op Gizmo-24
Bedankt voor deze reactie. Ik had deze echt even nodig naar een meltdown om ...
Anytime! ;)
Ik word ook heeeeeeel achterdochtig als het stil is. Afgelopen weekend had ze de hele zak plastic(afval) leeggehaald. En gister wat ze heel stilletjes op haar tafeltjes geklommen. Trots dat mevrouw was... Draak 🐉
3 jaar geleden
Reactie op SGVS
https://www.kijkopontwikkeling.nl/mijlpalen/sociaal-emotionele-ontwikkeling ...
Bedankt voor het delen ! 🙏🏻
3 jaar geleden
Je zou toch moe worden van al die consultatiebureaus die met de beste bedoelingen direct hulp voorstellen van fysio’s en logopedisten!! Ooit een volwassene gezien die niet kan kruipen of praten? Het komt echt allemaal goed. Het klinkt alsof jullie hem vol liefde en wijsheid opvoeden en dat is volgens mij het grootste cadeau voor een kind. Wees trots op het feit dat hij zo sociaal is, want dat is bere knap en fijn! You can do this!
3 jaar geleden
Fijn topic hoor! Wanneer zijn jullie voor het laatst bij een consultatiebureau geweest? Wij met 14 maanden en hoeven pas weer als hij 2 jaar is? Wat ik zelf eigenlijk best prima vindt.
Ik vind het herkenbaar hoor, een kleintje in huis met zoveel heftige emoties! Ik word er niet echt onzeker van gelukkig, omdat ik bij vriendinnen hetzelfde zie.
Het is soms wel lastig eigen houding te bepalen. Natuurlijk is zo schreeuwen en gillen niet de de bedoeling, maar die emoties zijn wel echt. Ik ben inderdaad beschikbaar en present en ga ernaast met zijn duplo spelen haha.
Hij weet op zon moment helemaal niet wat ie met zichzelf aan moet.
Merk dat ik wel continu balans zoek. Wil niet de hele dag nee zeggen/corrigeren, maar wel duidelijkheid aangeven en grenzen aangeven. Benieuwd hoe lang het duurt!! Als dit de peuterpuberteit is duurt het dus wel even!!
Trouwens, onze zoon wordt soms helemaal wild wakker van z'n middagdutje. Slaapt ook korter dan voorheen (1,5uur ipv 2/2,5). Is dan echt in paniek. Herkenbaar?