1 kindje genoeg

Wij wilde eerst helemaal geen kinderen en toen uiteindelijk wel maar dan wel maar een. Eigenlijk ging alles heel goed, ik zou best graag nog een keer zwanger zijn en willen bevallen. Ik zou ook weer heel graag een newborn willen en riep na een paar weken al dat ik toch een tweede wilde. Maar nu ze wat ouder is ben ik weer langzaam weer wat aan het bij trekken (tot grote opluchting van mijn man haha). Ik vind moeder zijn fantastisch maar wel heel intensief. Er is momenteel niet zoveel anders dan moederen en werken in mijn leven. Soms heb ik nu wel het idee dat we langzaam aan weer wat van ons oude leven terug krijgen en ik moet er niet aan denken dat weer op te geven voor een tweede. Ik kan mezelf trouwens ook niet voorstellen dat we weer zo'n leuk en makkelijk kind krijgen, kan alleen maar tegenvallen.

Ik heb inderdaad zelf ook een jonger broertje, mijn man is enig kind. En hij was juist meer bij vrienden, omdat er thuis niks was. Dus ik denk dat het allebei voor en nadelen heeft ( zoals met alles in het leven ).

Hetzelfde hier! Tot 26 weken riep ik doe er nog maar 1, maar nu … 😅 en toch is ze de leukste en de makkelijkste 💗

Wij wilden bewust 2. Maar er is iets mis mee met 1 kindje hoor! Als dat genoeg voor jou is l, moet je het bij 1tje laten 😊 ik ben zelf enig kind en heb het nooit als onprettig ervaren. Ik weet niet beter ☺

Niets* sorry type te snel haha

Ik ben zelf enigskind en nee ik was/ben absoluut niet zielig. Niemand hebben is ook onzin. Je krijgt vriendjes/vriendinnetjes en neven en nichten. Als kind ben je daar helemaal niet mee bezig. Tenminste zo ervaar ik het. Ik ken genoeg mensen die broer en/of zus zijn, maar niet echt contact hebben.

Ik houd het ook bij een, voelt heel goed zo, heel complee.

Ik ben alleenstaand en ervaarde eerste maanden wel als intens omdat je alles voornamelijk alleen doet. Ik heb veel steun van fam, maar uiteindelijk doe je het toch zelf. Er is niet veel tijd voor jezelf. Ben wel super blij met mijn zoontje. En alles gaat allemaal goed met hem, maar om alles weer op nieuw te doen zie ik ook niet zitten alleen. Ben blij met wat ik nu heb.

Ik heb geen vervelende zwangerschap of bevalling gehad.. maar toch blijven blijven maar bij 1 kindje.. vinden wij voldoende

Ik was bijna dood en ben 7 maanden ziek geweest. Nu 9 maanden later nog steeds aan het revalideren.. Ik wilde ooit is 3 kinderen, maar HELL NO dat ik nog een keer door deze ellende heen ga. Jammer dat er van buiten af zo weinig begrip voor is. Zelfs als ik het uit leg krijg ik de vraag:" écht niet?!" Of een andere opmerking die suggereert dat dat er een 2e MOET komen.. Ik voel me hierdoor erg gekwetst.

Jeetje, gaat alles nu weer goed? Dit bedoel ik inderdaad, er is dan geen begrip voor..dat is toch echt je eigen keuze

Nee, heb nog een lange weg te gaan. Maar ik snap niet waar die druk vandaan komt. Zeker vandaag de dag zijn er genoeg redenen om het bij 1 of zelfs geen kinderen te houden.

helemaal met je eens, wij houden het ook grotendeels om die reden bij 1 kindje ondanks dat mijn beide broers weer vaders worden😅

Wij houden het er ook bij 1. 0.0 kwalen tijdens de zwangerschap, snelle en geen nare bevalling, maar de eerste 7 maanden.. ik vond het meer dan zwaar. Ik geniet eigenlijk nu pas, hij is nu 9 maanden! Dus nee, hier zijn wij ook compleet