2 jarige huilt alleen maar

Ervaar je zelf meer stress door je extra dag werk nu bijv? Ik had namelijk 2 weken terug een rot week. Zelf zat ik totaal niet lekker in mijn vel de hele week door van alles. Veel moe, chagrijnig. Die hele week was onze dochter ook echt niet te genieten. Hetzelfde gedag als wat jij benoemd. Na die week was er niks meer aan de hand omdat ik weer goed was, en zij ook. Kon echt merken dat ze daar gevoelig voor was. Ook sliep ze toen snachts slecht. Paar keer per nacht wakker. Momenteel is de ontwikkeling van onze kinderen ook erg actief. Dat merken wij wel door hoe onze dochter elke dag savonds in bed de dag aan het verwerken is. Al vertellend en zingend de dag doornemen.

Herkenbaar hoor. Hier ook zo eentje. Ga je gezellig een ochtendje naar de indoor speeltuin, is het alleen maar huilen... En inderdaad overal moeilijk over doen. Heel vermoeiend!! Ik wijt het aan de peuterpuberteit en hoop zó dat die snel over gaat!!!

Heel herkenbaar. Ik werk veel en verheug me dan op een dagje met mijn dochter. Dan hebben we een keer een dag samen en dan heb ik ook wel eens de gedachte dat ik beter aan het werk kon… Wat voor mij werkt is echt strenger zijn en goed gedrag belonen, afleiden en idd negeren. Ze is nu op een leeftijd dat ze je probeert te testen en grenzen op gaat zoeken. Geef haar die grenzen. Mocht je eventueel de mogelijkheid hebben zal ik haar echt even een dagje of nachtje bij een vriendin/opa en oma laten. Kun jij ook even opladen. Het komt goed ❤️

Phoe, ik snap dat je er op die dagen even doorheen zit. Wat hier werkt is echt het contact zoeken, investeren en geduldig blijven. Maar dat klinkt makkelijker dan gedaan. Ik denk dat ze ook veel moet schakelen tussen opvang/thuis etc. Andere omgeving, mensen/kinderen en iedere keer weer aanpassen aan wat er van je wordt verwacht. Kindjes zijn vaak het liefst lekker thuis op hun eigen vertrouwde plekje; dus bij jullie. En daar laten ze ook hun echte gedrag zien (wat soms best pittig kan zijn). Helpt het om wat meer structuur in te dag te bouwen zodat ze weet wat er komen gaat? En haar ook vragen/mee laten denken welke activiteiten jullie kunnen ondernemen? Haar ook keuzes geven (tussen 2 dingen). Op deze leeftijd verandert er veel, krijgen ze door dat ze invloed kunnen uitoefenen en zoeken ze steeds verder de grenzen op. Het kan helpen om keuzes te geven, de dag voorspelbaar te maken en echt veel te investeren in 1 op 1 momentjes. En als haar iets niet lukt, haar aanmoedigen om het samen te doen. Daarnaast willen ze ook heel graag helpen; mooi om hier gebruik van te maken. Zo kan je haar een stukje regie geven terwijl jij haar helpt. Bv zij mag haar schoenen zelf aantrekken en jij strikt haar veters. Of haar een bot mesje geven zodat ze zelf haar boterham kan smeren en jij snijdt hem in stukjes etc. Vaak zijn ze ook trots als ze zien dat iets gelukt is of ze mama/papa mogen helpen :) Succes!

Haha heel herkenbaar! Bij opa en oma altijd super braaf en lief. Kom ik als moeder in beeld, dan wordt ie echt een klein duiveltje vaak. De laatste dagen ook veel jammeren om vaak niks (nouja, voor ons stelt het niks voor. Voor zo'n klein mensje denk ik wel haha) Normaal is ie echt van het fietsen. Nu krijg ik he ook met moeite mee. Noem maar op. Hij is inderdaad echt de grenzen aan het verkennen en aan het opzoeken. Als het om driftbuien gaat valt dat gelukkig wel mee. Maar wel om veel dingen drama maken enz. Echt de peuterpubertijd gok ik....