13 Reacties

2 jaar geleden

Is dit iets dat pas sinds kort speelt of al langer? En wat is de rol van je man de afgelopen maanden geweest? Miss dat het toch gewoon een soort verlatingsangst/eenkennigheid is. Dat begint wel vanaf deze periode te spelen. Alleen waarom hij dan wel bij vreemden wil 🤔

2 jaar geleden

Reactie op Iloon1986

Is dit iets dat pas sinds kort speelt of al langer? En wat is de rol van je ...
Mijn man werkt fulltime en ik studeer, ik ben de primaire verzorgende daardoor. Hij is ook weinig betrokken geweest de afgelopen maanden…(zorgde toen ook al voor spanningen, heb eerder een topic geopend daarover) hij raakt gauw overstuur als ons zoontje huilt…. Daardoot is hij veel taken denk ik uit de weg gegaan. Ik was zo moe van de bevalling en het opnieuw oppakken van de studie dat ik hier niet altijd de confrontatie over aan wilde gaan. Wellicht dat dat meespeelt. Dat zou ik begrijpen, alleen het feit dat onze zoon naar iedereen lacht en met iedereen speelt is daar zo raar bij….. iedereen behalve zijn papa😱

2 jaar geleden

Reactie op Iloon1986

Is dit iets dat pas sinds kort speelt of al langer? En wat is de rol van je ...
En laat je zoontje zichzelf door die andere/vreemde mensen ook troosten? Of is dat alleen bij jou? Ik zat te denken... babypsychologie. Andere mensen zijn interessant. Daar krijgen ze aandacht van. Als jullie in gezelschap, een niet huiselijke, zijn wil je zoontje dan ook niet bij zijn vader zijn? Miss dat je zoontje heel eenkennig is op dit moment. En dat dat zichzelf alleen thuis uit. Als jij, je man en zoontje alleen thuis zijn. Nu hij ontdekt heeft dat hij niet 1 is met jou wil hij bij jouw blijven, want dat is veilig.

2 jaar geleden

Reactie op Iloon1986

En laat je zoontje zichzelf door die andere/vreemde mensen ook troosten? Of ...
Net een weekje op vakantie geweest met familie en vrienden, iedereen is prima, zelfs als hij schrikt van iets of huilt. Maar zodra hij bij zn papa is is het echt vreselijk…. Huilen gaat door merg en been…. Ons zoontje is altijd wel meer op mij gericht geweest dan op mijn man… maar dit vind ik bijna eng. Merk dat ik me wel eens zorgen maak of mijn man niet een keer te hardhandig met hem is geweest ofzo. Lijkt wel of hij een trauma heeft

2 jaar geleden

Het lijkt mij dat het te maken heeft met de spanning die jouw man voelt / met zich mee draagt. Je zegt dat hij half in paniek raakt wanneer je kindje huilt. Misschien is hij ontzettend bang en vol spanning telkens dat hij gaat huilen. En tussen jou en je man (lees ik) ook vaak spanning. Dus ik denk dat je kindje dat gewoon goed voelt. Is je man ooit alleen met jullie zoon? Zodat hij gewoon zijn gang kan gaan en misschien een stuk relaxter is?

2 jaar geleden

Wij hebben het een tijdje gehad met mijn schoonvader... Bij toeval kwamen we er achter dat het door zijn aftershave kwam..

2 jaar geleden

Reactie op huismuisje333

Net een weekje op vakantie geweest met familie en vrienden, iedereen is pri ...
Dit vind ik ook wel raar eigenlijk. Wij kennen jullie allemaal niet persoonlijk, dus voor ons is het onmogelijk om in te schatten of je vriend hardhandig is met je zoontje als hij alleen met hem is. Buiten dat om is het voor iemand die geschoold en getraind is om zoiets in te schatten al moeilijk om dat te doen op basis van een berichtje op een forum. Jij kent je vriend en maakt het gedrag van je zoontje naar je vriend toe van dichtbij mee, ik denk dat als jij er een eng gevoel bij hebt je daar wel naar moet luisteren. Baby's kunnen niet praten maar communiceren wel met ons. Ik zou zelf persoonlijk mijn vriend in de gaten gaan houden en mijn baby niet met hem alleen laten.

2 jaar geleden

Je zegt dat je vriend weinig betrokken is geweest, mogelijk dat er in de hechting al een iets mindere band is ontstaan hierdoor. Maar dat je zoontje zo heftig op hem reageert is wel heel bijzonder ja. Misschien moet hij heel laagdrempelig proberen het contact terug op te bouwen. Bijvoorbeeld door met hem op de vloer te spelen, proberen de interactie ongedwongen en relaxed te maken. Hopelijk is het een fase en gaat die snel weer voorbij. Sterkte!

2 jaar geleden

Probeer zelf niet boos te zijn omdat je alles moet doen. Dat voelt je kindje. En je kindje heeft onvoorwaardelijke liefde nodig en verdient dat ook….!

2 jaar geleden

Bedankt voor de tips allen! Was vannacht een beetje emotioneel🙈 natuurlijk verdiend mijn kindje alle liefde en aandacht en die geef ik ook met alle liefde. Is alleen soms wel even zwaar door alle stress van de situatie!😇

2 jaar geleden

Reactie op huismuisje333

Bedankt voor de tips allen! Was vannacht een beetje emotioneel🙈 natuurlijk ...
Ja dat is super logisch. Is zwaar als alles op jouw neerkomt. Al helemaal als er spanning is tussen jouw en je man. Miss dat je samen kan werken aan het versterken van de band door je man meer te laten doen terwijl jij in de buurt bent. Bv samen omkleden, spelen, badje. Je kindje zal dan wrs de eerste paar keer huilen en naar jouw willen, maar is een kwestie van even volhouden denk ik. En wrs speelt die verlatingsangst ook nog mee op deze leeftijd. Heel veel suc6/sterkte!

2 jaar geleden

Hi Huismuisje! Bij ons was het een beetje vergelijkbaar denk ik. Mijn vriend is binnen 2 weken na de bevalling 6 dagen in de week gaan werken en kwam pas thuis als onze dochter al op bed lag. Hierdoor wilde zij altijd alleen maar bij mij zijn. Vond het heel zielig voor hem want ze krijste echt en duwde hem weg. Het deed hem veel verdriet om zo afgewezen te worden door haar. Wij hebben toen een plan gemaakt zodat hun elke dag wat tijd kunnen besteden. Het is echt afzien voor hem want hij neemt nu de ochtenden voor zich en de late avond (ik dus de rest van de dag en de nacht) terwijl hij zoveel werkt, en het heeft even geduurd, maar ik heb echt elke week hun band zien verbeteren. Als ze hem nu ziet licht ze helemaal op 😊

2 jaar geleden

Hee mama, wat vervelend zeg! Ik denk zeker vanuit IMH gedacht (infant menthal health) dat jullie kindje de spanning bij zijn papa ook voelt en daar waarschijnlijk geen raadt mee weet. Wij hebben met ons gezinnetje ook IMH therapie (wel voor een ander probleem) en daar staat centraal dat je vooral heel veel praat met je baby en bij ons heeft dat een wereld van verschil gemaakt. Misschien een idee om te vragen of je man dat meer met jullie kindje wilt proberen te doen? Benoemen "goh, papa vindt het soms een beetje lastig en spannend om samen met jou te zijn. Ik hou wel heel veel van jou. Papa moet dat nog leren etc...?" En het contact misschien laagdrempelig zoeken...samen spelen op de grond? Gewoon alleen al zitten op de grond zodat jullie kindje hem ziet en zelf kan opzoeken als hij dat wilt? Wel lastig als alles op jou aankomt, heel logisch dat je dan soms even helemaal op bent hoor! Hopelijk gaat het snel beter...maar dat je je bewust bent van deze signalen is al super goed! Dikke knuf!