Boos worden in het openbaar

K heb het regelmatig gehad, trek me er eigenlijk vrij weinig van aan.. ik weet dat ik m’n dochter niet mishandel, en vergeleken de “ouders van tegenwoordig” een stuk strenger ben als de rest.. slaan doen we in dit huishouden zeker niet, maar na 30x waarschuwen in 10minuten zijn we heel simpel en lopen we ook met een krijsend kind onder de arm 🤷🏼‍♀️ Het is wat t is, ben geen politie agent hahaha en de moeders die denken of vinden dat ik m’n dochter mishandel heb ik medelijden mee. Die zullen een zwaardere kluif hebben aan de kids dan wij met onze “simpelere opvoeding”. Door elke keer consequent duidelijk te zijn in bepaalde dingen heb ik inmiddels na anderhalf jaar een dochter die uitstekend luistert en waar ik alleen maar complimenten over krijg dat ze zo lief en netjes is 😜 Dus die moeders mogen lekker kijken van mij, misschien leren ze er wat van 🫡 P.s dit is NIET als aanval bedoelt naar die moeders! Gewoon puur enkel mijn ongezouten mening hierover.

Zo doen wij, vooral ik, het hier ook hoor! Paar keer waarschuwen of corrigeren, luister je niet, dan is het klaar. Dat betekent inderdaad weleens een huilende dreumes omdat hij niet op straat mag lopen, geen koekje krijgt in de winkel of iets anders heel erg verschrikkelijks voor een (bijna) 2jarige. Ik voel me dan ook weleens bekeken, maar ik weet dat dit voor hem werkt. Dat onderhandelen en 'softe' kan ik niet tegen en heb ik ook weleens mijn gedachten bij. Maar ieder zijn ding, duidelijk zijn is dat van mij/ons. Denk dat ik ook strenger of strikter ben dan veel ouders nu. Wordt hij daar slechter van? Dat geloof ik niet

Hier ook hoor! Niks van aantrekken! Voor ik kinderen had, heb ik vast ook weleens zo gekeken maar nu weet ik wel beter 😅 gewoon lekker zo doorgaan mama!

Ik trek er niks van aan!

Oh zo herkenbaar! Ik schaam me dood en heb t gevoel dat iedereen denkt: voed je kind eens op joh! Andersom: als ik andere vaders of moeders zie denk ik: i feel you en knipoog of lach ik vriendelijk om dat te laten merken. Merk namelijk ook dat het helpt als een ander dat bij mij doet 🫢

Laat gaan laat gaan dit soort 'afkeurende' blikken! Het is goed dat je je kindje op een strenge maar rechtvaardige manier af en toe op zijn plek zet. Met alleen maar pedagogische gesprekjes leert je kind echt niet wanneer de maat echt een keer vol is... Soms moet je het op een strengere manier aanpakken. Anders gaan ze over je heen lopen ;)

Mijn dochter gaat heel hard lachen als ik haar onder de arm neem. Dan is het spelletje pas echt begonnen. Ze maakt er het liefst een hele circusshow van door te proberen op mijn nek te klimmen of ondersteboven te gaan hangen. Hoe meer toeschouwers, hoe beter. Dan kun je ook niet boos worden. Zij haar gekkigheid, ik mn doel bereikt (ze gaat mee), allebei blij.

Owja en de keuze geven: ga je zelf lopen of moet ik je dragen? Werkt hier ook goed. De vraag is dan niet of ze mee gaat, maar hoe. Meestal kiest ze dan dragen en wil ze na 30 seconden toch weer zelf lopen.

Probeer hier altijd een middenweg. Paar keer waarschuwen of keuze geven. Gebeurd het niet, dan heb je pech en doen we het op mijn manier. Ik leg meestal wel uit waarom ik iets niet/ wel wil. Dat vinden anderen misschien pedagogisch geneuzel, maar ik vind het wel belangrijk. En ik erken ook wat ik zie (bijv: ik zie dat je dit moeilijk vindt, maar van mama mag je niet op straat lopen omdat daar auto's rijden en het gevaarlijk kan zijn'./ Ik snap dat je heel veel zin hebt in een koekje maar we gaan zo eten, en ik wil niet dat je jouw eetlust verpest. En dan jankt hij maar even om te verwerken. Prima!) Ach we doen het op onze manier omdat het goed voelt. Als anderen het daar jiet mee eens zijn, tja.. hun probleem. Ik vind het juist goed als ik ouders hun kinderen zie opvoeden in het openbaar.