Consequenties bij ongewenst gedrag

Wij proberen er zoveel mogelijk voor te zorgen dat de consequentie een logisch gevolg is van het gedrag. Weigeren te eten, betekent dat je straks honger hebt. Slaan betekent dat ik je even niet meer zo lief vind en je even rustig moet worden op een stoel, je mag eraf als je sorry kan zeggen. Spullen weggooien betekent dat je het niet meer hebt, krijg je voorlopig even niet terug. Weigeren om speelgoed op te ruimen, betekent dat wij het speelgoed tijdelijk afpakken en op een plek zetten waar ze het wel kan zien, maar er niet bij kan. Niet meewerken met aankleden, betekent dat mama kiest wat je aantrekt. Wil je zelf kiezen? Dan moet je meewerken. Straf gekregen op de opvang? Dan ga je thuis eerst een paar minuten op een stoel in de hoek zitten voordat je mag spelen. Wij proberen haar ook aan te leren dat ze meteen de eerste keer moet luisteren. Dus ze krijgt 1 waarschuwing, luistert ze niet, dan krijgt ze meteen de consequentie. Momenteel moeten wij de teugels ook weer even aantrekken, zijn in de kerstvakantie iets te soepel geweest. 😅

Ik vind dit heel goed klinken allemaal. Heb alleen een vraag. Waarom thuis nog op een stoel zitten als er op de opvang straf is gegeven? Dan straf je dubbel? Weet ze dan nog dat ze straf heeft gekregen op de opvang? Ok meer dan 1 blijkbaar 😅. Bedoel het niet als kritiek maar ben oprecht benieuwd. Ik zit met zoon namelijk een beetje te dubben over dingen met bepaalde dingen.

Hmmm hier zitten goede tips bij. Met name de consequenties passend blijven houden bij het gedrag. Wat ik dan alleen lastige vind is dat wij het belangrijk vinden dat de consequentie na een waarschuwing direct moet volgen. Dus later honger hebben, dat vinden wij lastig omdat ik niet weet of ze begrijpt dat dat het gevolg is. Hopelijk schrijf ik het een beetje logisch op 😅 Maar dankjewel voor je tips, er zitten zeker een paar bij waar we iets mee kunnen. Die peuterpubertijd is me een uitdaging hoor 🫣

Als ik haar ernaar vraag, vertelt ze eerlijk wat er is gebeurd en waarom ze bij de opvang straf heeft gekregen. Dus ja, ze weet heel goed waar het voor is. Ik wil dat ze ervaart dat de regels van de juf ook bij mij gelden. Ik werk zelf in het basisonderwijs en dit is de grootste uitdaging van leerkrachten: ouders die het (wan)gedrag van hun kinderen sugarcoaten, in plaats van samenwerken met de school in de opvoeding van hun kinderen. Het gaat niet om dubbel straffen. Het hoeft ook niet heel lang, gewoon even een momentje pakken om stil te staan. En daarna samen bespreken wat ze wél moet doen. Als iemand iets doet wat je niet leuk vindt, niet duwen/slaan/schoppen, maar wel "stop" zeggen en hulp vragen aan de juf.

Ik snap wat je bedoelt. Ik denk ook niet dat ze al de link leggen tussen 'ik heb honger' en 'ik heb maar 2 happen avondeten gegeten'. Deze heeft vooral te maken met dat ze moet eten wat de pot schaft. 'Lust ik niet' vind ik namelijk een first world problem, zeker als er een goed bereide maaltijd op tafel staat. Dus als ze niet eet, dan krijgt ze ook niets anders. Ik wil namelijk niet mijn moeder worden, die altijd apart voor ons kookte omdat wij niks lekker vonden.

Dankjewel voor je reactie nog. Nu snap ik het heel goed. Iets om over na te denken.

Ja dat ben ik absoluut met je eens. Ik bied altijd groente in de middag extra aan. Maar ik kook inderdaad ook nooit apart. Dat vind ik zo vreemd!!! Maar ik merk wel dat nu onze peuter heel slecht eet ik echt mijn best moet doen. Maar ze eet alles in de avond slecht dus dat geeft hoop 😅 Ik werk zelf ook in het onderwijs dus weet precies wat jij bedoelt. Dat is ook precies de reden dat ik correct straffen heel belangrijk vind en daarom wat "inspiratie" nodig had. Onze dochter is er nog niet aan toe om terug te vertellen wat er is gebeurd. Soms is ze wel onder de indruk wat een ander kindje gedaan heeft en dan bespreken we dat.. wat deed hij/zij een buigen wij dat lief of niet... Maar ook wat is dan wel lief of leuk. We oefenen trouwens wel elke dag met de dag bespreken. Dat is echt zo grappig!

bij ons helpt de gang ook niet. wat Wel werkt is consequent "zitten op de bank". dat houd op dat moment in dat er geen speelgoed binnen handbereik is, dat er niet naar de tv gekeken word en dat er ook geen gezellig praatje met ons gemaakt word. wat dan wel? zitten, in nabijheid van een opvoeder, die op dat moment er wel fysiek voor je is, maar niet voor de gezelligheid. op die manier bieden we wel nabijheid maar is de straf geen spelletje. zodra wij het lang genoeg vonden word er gevraagd "ga jij niet meer met spullen gooien" bijv. is het antwoord "nee" dan is het goed, kan ie weer spelen. is het antwoord "wel" dan is de consequentie langer blijven zitten