dingen afleren

Ze is 7 maanden... lekker laten gaan. Dalijk als ze wat ouder zijn kan je het afleren. Mn dochter kent dr eigen naam niet eens, laat staan het woord nee 😂

ja dat dacht ik ook al 🤣 maar was beetje benieuwd wanneer begin je dan? als het eerst altijd mocht en dan opeens niet meer. misschien denk ik veelste ver vooruit🤣

Haha. Doet hier hetzelfde en schud zelfs nee nee nee mee met zijn hoofdje😂😂

Haha snap ik! Ik denk als ze echt doorhebben wat ze doen, her is nu vooral ontdekken Mn dochter vind her geweldig om aan mn ketting te trekken want het glimpt zo mooi 😂

Wij proberen wel te corrigeren. Onze zoon reageert heel duidelijk op zijn naam. Als hij iets 'stouts' doet, zeggen we 'nee, Aron' en leiden hem af. Als hij dan vervolgens zn eigen speelgoed pakt/wat anders gaat doen, belonen we dat behoorlijk overdreven... werkt het? Geen idee... we proberen het wel 😊

Die van ons is begonnen met spugen tijdens het eten, ik blijf heel duidelijk nee zeggen, dat hij niet mag spugen. Hij weet ook wat nee is, want wanneer hij iets doet wat niet mag of probeert te doen zeg ik gelijk al nee, dat mag niet en kijkt hij mij vragend aan (even kijken of ik ga lachen of serieus blijf😅.) Mijn zoontje probeert mijn vader zijn bril ook te pakken vaak, heb tegen mijn vader ook gezegd dat hij dan ‘nee, dat mag niet’ moet zeggen. En niet moet gaan lachen.

Ik probeer zo min mogelijk de woorden "nee" en "dat mag niet" te gebruiken.. Als mijn dochter bijvoorbeeld aan mijn haren trekt, zou ik eerder zeggen "au, dat doet pijn" en haar iets anders in handen geven waarmee ze wel kan spelen.

Ik draag zelf geen sieraden, maar onze kleine man grijpt wel naar de touwtjes aan je capuchon om ze lekker in z'n mond te stoppen. We hebben nu de metalen eindjes er af geknipt zodat hij dit veilig kan doen. Als hij aan mijn haar trekt, haal ik het uit zijn vuistje en doe een staart in. Ik zeg dan dat het ook wel heel interessant is en dat mama dat beter even weg kan stoppen omdat hij zo sterk wordt. Niet dat hij dat snapt, maar ach, een goede oefening voor later. Wij begrenzen dus nog niet, maar beïnvloeden zijn omgeving. Die kleintjes zijn zo lekker puur aan het ontdekken. Misschien kun je ook met sieraden kijken naar veilige opties, bijv geen dure kwetsbare ketting, of kleine kraaltjes.

Geen idee of hij het begrijpt, maar na 100 keer gezegd te hebben dat hij niet aan de plant mag komen blijft hij er vanaf. Hij kruipt er op af en wacht mijn reactie af, dan steekt hij zijn handje uit naar de blaadjes en blijft mij aan kijken. Als ik dan zeg “nee, mag je niet aankomen” lacht hij en kruipt hij verder 🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️ Dit gaat ook zo bij de tv box

ik zeg nu ook vaak "auw" als hij aan mn haren trekt, mn haren en sierraden maken mijn niet heel veel uit. maar de bril vind ik wel een dingetje. ik vind het wel een goed idee om een ander speeltje dan aan te bieden. dat zal ik zeker gaan proberen.

Sorry voor mijn reactie alvast maar: Ik ga soms echt stuk op dit forum 😂 de dingen die hier soms voorbij komen verbazen me echt. Een baby van 7 maanden weet echt niet wanneer hij iets doet wat niet mag/iets “stouts” doet. Corrigeren heeft nu echt nog geen zin hoor. Ze reageren enkel op de reactie van de ouders en dat vinden ze ws leuk. Ze kennen ook echt het begrip “nee” nog niet. Ook geen ja. Het zijn baby’s.

Ben het niet helemaal met je eens, ik denk niet dat ze nee en Ja echt begrijpen maar de manier waarop je iets zegt of er bij kijkt snappen sommige kindjes denk ik wel al..

het was ook niet bedoeld dat hij nu al moet luisteren of echt begrijpt wat ik bedoel. Meer hoe je hierin voorbereid voor zo meteen. of je het afpakt of misschien laat onderzoeken zodat de interesse eraf is, en hoe andere kindjes op dit forum er al op reageren. het is meer dat ik tips krijg voor hoe andere ermee omgaan.

Denk dat het wel goed is om aan te geven als je iets niet leuk vind of als iets niet mag. Niet door te schreeuwen ofzo maar wel duidelijk maken dat het niet gewenst is. Op een lieve toon praten als iets niet mag of extra aandacht geven wanneer iets niet mag werkt alleen maar verwarrend. Aandacht is aandacht en dat begrijpen ze nu echt wel. Als je elke keer je kindje oppakt als hij in de gordijnen hangt zien ze dit als manier om aandacht van je te krijgen, want mama komt als ik dit doe. Als ze bijvoorbeeld altijd aan kabels mogen trekken en het mag op een latere leeftijd ineens niet zorgt dat alleen maar voor verwarring. https://www.oudersvannu.nl/baby/opvoeden/wanneer-beginnen-met-opvoeden/

Als ie mijn haar weer vast heeft, zeg ik dat dat niet fijn vind omdat dat me pijn doet. En dan doe ik mijn haar naar achter/in een staart zodat het niet meer kan. Uiteraard snapt ie de woorden die ik gebruik nog niet. Maar het is bewezen dat het belangrijk is al vanaf de geboorte duidelijk tegen je kind te vertellen wat en waarom. Ze leiden al heel veel af uit je emoties en de intentie waarmee je iets zegt. Ze begrijpen het nu nóg niet, maar door het nu al aan bieden, zullen ze het wel sneller leren begrijpen. Het is ook goed voor de taalontwikkeling. Zoveel te vaker ze iets horen, zoveel te sneller zullen ze het oppikken. Ik ben zelf logopedist en het is wetenschappelijk bewezen dat die taalontwikkeling zelfs al begint in de baarmoeder. Dus zo stom is het allemaal écht niet hoor..

Ik geef ook vaak aan dat iets niet mag. Maar ik kan mijn lach niet inhouden als ik die witte tandjes tevoorschijn zie komen. Ondeugend lachje 🥰😂 Maar ik ben wel streng hoe hij de katten en hond benaderd. Zacht aaien en niet trekken aan hun vacht. Hij is vaak wild bij de katten en slaat dan met zijn armpjes. Daar schrikken de katten natuurlijk enorm van. De hond geniet maar al te graag van alle aandacht 😊

Ze begrijpen nu nog idd misschien niet wat nee is en wss dus dat ze enkel reageren op de reactie. Zo dus mijn zoon ook wanneer ik nee zeg. Maar rond de 10 maanden wel, ik ga dan niet ineens beginnen met corrigeren, dat doe ik nu alvast zodat hij het straks ook weet. Tis niet zo dat het nu wel mag en oke is, maar straks ineens niet meer. Tis ook niet dat ik alleen maar steeds nee zeg, maar wel bij bepaalde dingen en ook waarom wat gewoon niet mag.

Hier begint ze wel langzamerhand wat woordjes te begrijpen lijkt het (bijna 8 maanden) maar ik wil sowieso proberen niet teveel nee en niet te zeggen en te zeggen wat ze wel kan doen. Het belangrijkste hier is de hond, ik doe vooral veel voor hoe ze moet aaien, als ze in zijn vacht grijpt dan zeg ik au, of dat doet pijn en dan maak ik haar handje los. Zelfde als bij mijn eigen haar, neus en ogen (al schiet ik dan vaak ook in de lach met de hond ben ik wat serieuzer). Ik zie wel wanneer ze het een keer begrijpt, als ik er nooit mee begin gaat ze het ook nooit leren denk ik maar. Het aaien voordoen werkt wel, ze doet steeds meer met een plat handje ipv grijpen. Erg fijn want ze begint ook te kruipen en ik had best een beetje schrik van een kruipende en graaiende baby achter de hond aan. En inderdaad haren vast, geen sieraden etc.

Dat met de hond doe ik ook. Maar hier begrijpt ze niks van hahaha

Hier schud mijn dochter ook nee dus weet heel goed dat het niet mag want schud nee als ze iets niet wil eten ook😄 ik zeg telkens van nee als iets niet mag. Of ze luisterd is een ander idee haha