Driftig meisje

Hier ook een heel driftig meisje van 1 jaar. Ze is een echte dramaqueen, en ik lach er maar om... Als ze boos is gaat ze op de grond zitten, dan liggen en heel hard huilen en rollen over de grond (ja nu al😂)... Ik ga er maar niet te veel op in, en laat haar afentoe maar even huilen. Ik probeer uit te leggen waarom iets niet kan of gaat, maar dat snapt ze natuurlijk nog niet. Wel leid ik haar vaak af als ze zo driftig is. Met eten laat ik haar ook wel is huilen, want ik kan niet alleen maar rekening met haar houden jammer genoeg... dan maar ff drama

Oh… Ik herken ons meisje hier ook in! Ze is zelfstandig, leergierig en ook enorm lief. Maar, de laatste dagen kan ze zich echt boos maken, is ook overstuur als iets niet vooruit gaat, haar zin niet krijgt of het eten niet snel genoeg gaat. Ik probeer zoveel mogelijk alles uit te leggen en te tonen zodat ze rustiger wordt, alsook zingen en afleiding helpt (iets positief aan koppelen). Ook heel rustig praten met duiding intussen helpt…. Maar, je bent dus niet alleen ! ‘Het is een fase, het is een fase ‘ 😊

Hier nog zo'n dramaqueen die op de grond gaat liggen. Dat doet ze overigens al best een tijd. Ik zeg dan altijd : Oke ben maar even boos. En vaak is het dan snel klaar. Inderdaad niet te veel aandacht aan geven.

Haha toevallig vanavond met het eten precies hetzelfde gehad. Opwarmen duurde meneer te lang. Krijsen overstuur overtrekken in z'n stoel wilde niet eens meer eten toen het wel klaar was🙈 Uit de stoel halen om te kalmeren hielp niet. Uiteindelijk even muziekje aangezet om hem af te leiden en toen ging die eten als een beer. Ik herken het wel een beetje, de frustratie en 'driftbuien'. Denk dat het bij ons zoontje komt omdat hij een sterkere eigen wil krijgt, lastig kan communiceren soms en ook meer wil dan die kan. En ongeduldig is. Probeer zelf gewoon altijd rustig te zeggen dat ik snap dat iets niet leuk is. Dat het belangrijk geduld te hebben. Ik blijf rustig ga niet haasten of iets dergelijks zodat ie snapt dat hij soms ook moet wachten. Dit doe ik trouwens meer zodat ik zelf dit aanleer om begrip te hebben dat hij iets wil maar dat hij niet altijd meteen alles direct kan krijgen. Dus voor later, niet voor nu want volgens mij begrijpt z'n breintje het allemaal nog niet zo. Ook proberen wij hem ook af te leiden met liedjes of andere dingen die hij leuk vindt.

Ik laat haar zelf eten. Als we haar voeren dan gaat het inderdaad niet snel genoeg. In het begin wel vaak haar lepel of handje tegen gehouden als het al naar haar mondje ging terwijl er nog eten in zat. Dan werd ze even boos. Maar gewoon uitleggen. Jou mond is vol. Eerst jou mondje leeg eten, dan kan je nog een hapje. En als haar mondje dan leeg is zeg ik. Goed zo, nu is je mondje leeg, nu kan je nog een hapje nemen en wijs ik naar haar eten of laat ik de lepel die ik tegen hield weer los. Tegenwoordig eet ze super goed zelf zonder te proppen 😁

Hier een lief ongeduldig jongetje dat ook zo nu en dan flink driftig kan doen. Met gebalde vuisten en een rood hoofd schreeuwt hij het dan uit. En alles gebeurt theatraal. Als hij op de grond zit te huilen, buigt hij helemaal dubbel met zn hoofd tussen de benen, zooo zielig is hij. Ik moet er stiekem wel om lachen, herken mezelf er totaaaal niet in😇. De tips die je al gekregen hebt pas ik ook toe. Meneertje krijgt echt niet altijd zijn zin hoor! Een tip voor bij het eten: geef je dochter iets in haar handen wat ze zelf kan eten, bijv een broodkorst o.i.d. Mijn zoontje eet vrijwel alles zelf, want anders is het idd drama, maar als ik hem nog wel iets wil voeren krijgt hij nu iets in z'n handen waar hij druk mee kan zijn, en heeft ie het gevoel het toch zelf te mogen doen. Dat helpt hier vaak wel!

Ow en begrip tonen. Alles verwoorden. Helpt hier ook goed.

Ja hier ook! Zijn emotie verwoorden, beschrijven wat hij laat zien en wat hij (denk je) voelt. En ook: activiteiten duidelijk voorbereiden en afsluiten. Bijv einde maaltijd duidelijk verwoorden: je bent klaar met eten hè, ik haal het bordje weg. Nu gaan we nog even schoonmaken en daarna mag je lekker spelen o.i.d. Ik praat op die manier veel tegen hem, en hij begrijpt een stuk meer dan je zou denken bij zo'n kleintje. Hij weet heel goed wat schoonmaken en spelen oid is, het komt dagelijks meerdere keren terug natuurlijk. Maar door het te verwoorden komt hij niet voor verrassingen te staan zeg maar, hij is voorbereid op de volgende stap.

Heel herkenbaar!

bedankt voor alle tips!! Ik ben tot nu toe altijd rustig gebleven maar soms moet ik mezelf tegen houden niet mee te schreeuwen 🤦🏼‍♀️ Ik kan er zo overprikkeld van raken. uitleggen waarom iets niet kan of mag zal ik mezelf idd ook maar aanleren. Hopelijk is deze fase snel over voor iedereen! 😂 Ik kan er soms idd ook wel om lachen totdat ze haar hoofd tegen de tafel slaat en uit haar stoel probeert te wippen dan vraag ik mezelf echt af waarom al deze drama….

Ja, dat geschreeuw is echt een uitdaging idd! Hier is het met fases gelukkig en is het niet altijd zo. Ik heb wel eens met van die oordopjes in rond gelopen, toen was ik ook zoo overprikkeld. Succes ermee!🙂

Ja dit! Of het helpt weet ik niet maar denk later als hij het beter begrijpt wel en dan kan je het jezelf maar aanleren/gewoonte van maken vast!

Het lopen heeft onze dochter geen last van, maar dat eten en dan boos worden tot krijsen en zwaaien met de handen aan toe.. Oh breek me de mond niet open. Bij mijn dochterje betekend het zelf willen doen. Ik zet het bakje gewoon neer met eten en dan een lepel erin en lekker laten gaan dan is het wel goed. Pak zelf een extra lepel en kan er dan zelf tussendoor hapjes in scheppen

Ohja hoor hier ook zo een driftkop haha vooral met betrekking tot het eten. Weet soms ook niet zo goed wat ik ermee aan moet. Vanavond ook het was nog heet dus ik was aan het blazen nou echt schreeuwen alsof ik d'r heel wat aandeed. Ze bleef er bijna in.

Een tip? Er niet zo'n punt van maken haha. Wij hebben ook zo'n driftig mannetje vaak maar ik besteed er zo min mogelijk aandacht aan en blijf zo rustig mogelijk. Als het echt te bont word dan zeg ik wel op een strengere toon dat ik het niet leuk vind en niet zo moet bazen. Maar het valt mij op als ik rustig blijf dan is het zo weer overgewaaid bij hem en gaat alles weer over tot de orde van de dag 😅

Ook leg ik vaak uit waarom iets niet kan en dat bijvoorbeeld iets gevaarlijk voor hem kan zijn. Dan kijkt ie mij zo aan van: oke dan....😐 😂

Zou het misschien helpen als ze zelf zou kunnen eten? Dat ze zelf controle heeft over de snelheid? En voor de rest vind ik het wel mooi om te zien hoe vastbesloten ze is om te willen staan. En dat ze iets graag wilt. Mijn dame was ook erg gefrustreerd als haar iets niet lukte. Dus ik leerde haar dingen actief. Zeggen dat ze het op eigen tempo moeten. Maar ze was zo gefrustreerd.

Zoom herkenbaar. Wij accepteren dat gedrag niet. Vandaag heeft ze dus het grootste deel van de dag krijsend doorgebracht omdat ze haar zin niet krijgt. Ik ga er niet aan toegeven maar probeer het wel uit te leggen aan haar. Nu snapt ze nog niet alles maar ze snapt ook meer dan je denkt. Als ze w Opgepakt wil worden zeg ik ook gewoon, kruip maar achter mama aan, mama kan nou niet tillen (maar ik ben dan ook 24 weken zwanger) dan is ze boos maar meestal volgt ze wel.... krijsend... vurig en vol passie

Herkenbaar hoor, ergens ook wel blij om te lezen dat sommigen van jullie hier nu ook in zitten 🤭 Onze dochter is vooral erg driftig als iets niet snel genoeg gaat (vaak mbt eten) en wanneer ze haar zin niet krijgt. Ik probeer dan altijd maar rustig tegen haar te praten in de hoop dat ze iets meer geduld krijgt. Las ergens dat het een fase is, nou dat hopen we dan maar! 😅

Irritant herkenbaar 😬 Hier krijgt ie dan zeker niet altijd zijn zin, maar ik blijf tijdens zo'n driftbui wel in de buurt en laat hem niet alleen. Probeer de emoties op te vangen, rust te brengen en indien nodig af te leiden, maar wel consequent te blijven in wat wel/niet mag. Dat lukt de ene dag al beter dan de andere 😬 Hier gaat het trouwens al heel lang zo en ik vind het ontzettend vermoeiend. Ik heb het idee dat onze manier niet de 'snelste oplossing' is op korte termijn, volgens mij zou negeren sneller voor 'gewenst gedrag' zorgen. Maar dat is voor ons persoonlijk niet de manier waarop we de opvoeding willen aanpakken. Gelukkig merk ik dat het op langere termijn wel begint te werken. Zo kroop ie vanaf het begin continu ergens op waar het niet mocht, wist dit uiteindelijk ook, maar deed dit dan opzettelijk.. nu na 3 maanden rustig, maar toch consequent reageren doet ie het eindelijk niet meer.. Achteraf bekeken voelt dat goed dat het dus toch werkt, maar God, ik vind het echt pittig en zit ook echt regelmatig met m'n handen in het haar. Mijn eigen geduld wordt dus ook vaak op de proef gesteld 😅 en ik herken veel van zijn frustraties bij mezelf, dus soms heel confronterend 🙊