Extreme verlatingsangst in ledikant

Nee. Hier ook en zo zijn er gisteravond als het goed is twee topics over geopend (waaronder eentje van mij). Ik wist mij ook geen raad meer dus ik houd mn dochtertje dichtbij me. Ik probeer haar duidelijk te maken dat ik er ben voor haar en dat ze altijd m’n warmte zal krijgen. Ik houd haar dan stevig vast en ik laat de rest even voor wat het is.

Leg je haar dan uiteindelijk wel nog in haar eigen bedje? Ik denk dat ik hem maar in ons bed houd.. maar ik vind het zo lastig en ben bang dat ik hem hiermee iets aanwen..

Fles geven aan hem in bedje??

Ohhh ik volg. Hier ook last van verlatingsangst. In de ledikant laten slapen lukt bij mij ook niet 😔. Hij slaapt nog steeds in mijn bed en huilt mega luid als hij me niet kan vinden in bed. Elke nacht kruipt hij op mij om verder in slaap te vallen. En als ik hem op zijn speelmatje leg, begint hij huilend overal heen te kruipen. Gelukkig werk ik niet en hebben wij iemand die kookt en een schoonmaakster nu. Dit is niet normaal, weet iemand of dit vanzelf mindert?

Hier ook met vlagen. Wat hier helpt is als iemand anders hem in bed legt.. klinkt triest, maar soms is het voor ons echt de oplossing.. bij ieder ander is de verlatingsangst echt minder erg. Maar wij hebben alle familie in de buurt wonen dus dan is het nog wel te regelen tijdens zo’n verlatingsangstpiek

Nee. Ik laat haar naast me slapen anders slaap ik de hele nacht maar 10 minuten 😓

Dat ga ik eens proberen. Nu van ellende maar al heel vroeg naar bed gegaan samen met hem, maar omdat hij in zijn slaap ook per se aan me wilt plakken slaap ik alsnog slecht. Ben nu weer anderhalf uur in de weer en meneer is klaarwakker ineens en wilt spelen. Ik heb het hier zo mee gehad.

Wij hebben dit ook! Sinds hij tandjes kreeg wil hij niet meer in z’n eigen bedje slapen… Wij gaan vandaag beginnen met “slaaptrainen” Ben benieuwd hoe lang ik hem kan laten huilen, vind het zo zielig 🥲

Nou… na 1,5 uur uit zichzelf in slaap gevallen! Tussendoor nog wel om de 5 minuten erheen geweest om een speentje te geven en te troosten.

Hier nu sinds gisteren ook. Hartverscheurend huilen. Ik liet haar vanavond stapje voor stapje wennen aan de afstand tussen ons, zonder dat ik direct reageer op haar huilen. Ik ging pas verder weg als ze weer gekalmeerd is. Zo leert ze dat ik niet ineens weg ga en ook niet dat heel hard huilen haar weer rust zal geven. Ik leidde haar daarbij af met een boekje of speeltjes of een filmpje op mijn telefoon zodat ze minder bezig kon zijn met haar angst terwijl ik haar neer legde en steeds verder weg ging. Toen ik uit zicht was bleef ik praten en toen de deur dicht was zong en praatte ik door de babyfoon. Heel verhaal, maar het werkte dus. Heb dit zo gedaan omdat je dat bij paarden met verlatingsangst ook via dit principe doet. Ik heb er echt de tijd voor genomen en ben blijven proberen tot hoever ze het aan kan. Toen de deur dicht was viel ze na een minuutje huilen, waar ik wel tegen haar praatte, in slaap. Ben benieuwd hoe het vannacht verder gaat…

Interessant, ik hoor graag hoe het verder is gegaan. Hier is het vannacht weer een en al ellende.. 😔

Het kan toeval zijn, maar nu geen grote verlatingsangst meer sinds ik het stapje voor stapje en met praten door de babyfoon gedaan heb😊