Klachten ontzwangeren!!

Vermoeidheid, spierpijnen in m'n benen en buik, somber soms, haaruitval, gelukkig nu wel weer nieuwe piekhaartjes, gespannen bekkenbodem, kortademig wegens blijvend ijzertekort ondanks pillen, waarvoor binnenkort eindelijk onderzoek.

-Ik ben herstellende van postnatale depressie. Gelukkig zo goed als over. -bekkeninstabiliteit -soms last van de knip -moe, maar denk dat dat meer komt door de gebroken nachten en zware dagen (dochter zit nu weer in een groeispurt/sprong dus is niet te genieten)

Ik was bang dat de haaruitval bij mij wel heel laat pas kwam, kleine is nu 7 maanden, maar lees het hier ook wel terug. Vreselijk! En inderdaad ook nieuwe haartjes, gekke sprietjes 🥸

Vergeetachtigheid, opgeblazen buik, dikke buik (zie er nog steeds zwanger uit na 7 maanden😩), laatste 10 kg zwangerschapsgewicht nog steeds niet kwijt en onregelmatig ongesteld (was bijv 2,5 maand niet ongesteld)

Wat een fijn klaagtopic haha! En veel herkenning. Dit is het lijstje dat ik gratis bij onze lieve baby kreeg: - constant gespannen voelen - soms ineens steken op plek van litteken keizersnede, verdwijnen ook weer - vermoeidheid en geen concentratie (behalve als het over iets opzoeken voor de baby gaat, dan hyper gefocust 😂) - jeukend litteken keizersnede - haaruitval net gestopt, inhammen zijn weer gevuld met stekeltjes 🤣 - verschrikkelijke moodswings (arme vriend) - positief klachtje: ik ben 4 weken na de bevalling alweer ongesteld geworden, maar ongesteldheid is een stuk minder pijnlijk dan voorheen :-)

Hier net zo die buik! Zie mensen echt kijken van is ze nog zwanger of is dat kind er al uit, zeker einde van de dag, zooooo opgeblazen 😞 Ben nu 79,2 bij een lengte van 1.76 (was altijd rond de 70, gaat zo traag!)

En ineens cellulitis huid van bovenbenen en buik, moodswings, haaruitval, echt een verzwakt lichaam qua spierkracht, aambeien, idd ook grotere voeten, zeer laag libido nog steeds 😞 Vergeet ook super veel, kan weinig prikkels aan. Wij vrouwen hebben wel veel te verduren hoor 😮‍💨😮‍💨😮‍💨

Het ergste vind ik de kilo's.. ik voel me alsof ik vast zit in iemand anders z'n lichaam (waardoor onzekerheid, niet lekker in me vel, geen respect/liefde voor eigen lichaam, depressief, niet uit huis willen, meer depressief, meer richten tot eten en zo gaat het maar door) . Dus iemand nog goede tips om er zo snel mogelijk van af te komen?? Behalve letten op voeding en sporten😓

Heerlijk topic indd! Bij mij vooral de dikkere buik. Voorheen was ik echt tevreden over mijn lichaam, nu minder. Ben hard aan het sporten en eet gezond maar die ‘vetjes’ zijn best lastig om vanaf te komen. Savonds vaak moe echt kapot, terwijl ze de nachten vrijwel altijd doorslaapt 🤷‍♀️. Verder nog steeds wel haaruitval en ook een beetje vergeetachtig nog. Bevestiging: zwanger zijn is niet niets (maar je krijgt er zoveel voor terug 🤩😍🍀)

Met tijden heel moe zonder verklaring. Heel vermoeid lichaam/vermoeide spieren. Alsof het lichaam nog steeds ‘week’ is?. Sowieso het gevoel dat ik echt lichamelijk veel heb ingeleverd. Gevoel gewoon niet jezelf te zijn/lekker in je vel. Veel hoofdpijn ook gehad. Na 6,5 maand wordt dit iets beter ook de energie maar durf nog niet te hard te juichen 😅 Binnenin mijn baarmoeder voelt als een rommeltje bij litteken. Kan er niet precies de vinger op leggen hoe ik het anders moet zeggen of omschrijven 😂

Het is niet niks zeg.. wat rot om te lezen dat sommigen echt nog heel heftige klachten hebben. Zelf ben ik nog snel moe en kan ik niet tegen (negatieve) opmerkingen. Soms niet kunnen inslapen. Heb vermoeide spieren, echt nog totaal geen kracht. Moet ook nog wel beginnen met sporten, maarja, zo moe he 🙈 Oja en ze zeggen dat baby's vaak ziek zijn, maar hier valt mama van de ene buikgriep in de andere en veel ontstekingsklachten.

ik heb heel erg last van hormonen. ik kan niets meer hebben over dodekindjes in het nieuws. rond de kerst heb ik 4 dagen moeten huilen om een nieuws bericht over een kindje. en nu zit ik te huilen voor dat ik dat kindje uit België. ik hoop echt dat dit snel wegtrekt wat t vreet energie.

Ongeveer herkenbaar hoor die hormonen. Mijn dochtertje kreeg gisteren stukjes brood met wat boter. Mevrouw deed het hartstikke goed, maar ik was zo verschrikkelijk gespannen en bang dat ik het mijn man heb laten doen. Werd er misselijk van. Toen ze zich wat verslikte raakte ik helemaal in paniek en zat meteen te hyperventileren. Het was zo erg dat ik huilend mijn moeder heb gebeld dat ik dit kon en dat ik brood wel ging prakken 😂

Bij de minste inspanning breekt het zweet me uit. Verder gelukkig geen klachten meer....

Via de huisarts doorverwezen naar chirurgie! Ik zou er echt op aandringen. Ik heb er nog steeds veel last van. Ik kan niet lang staan (lopen kan wel). Ook het schoon krijgen is lastig. Dat blijf ik zeggen. In de eerste weken had ik zo’n pijn dat ik alleen maar kon huilen. Toen heb ik die verwijzing gekregen. Het was dan ook wel heel ernstig. Tijdens de kraamweek is mijn temperatuur onder mijn oksel gemeten door die ***dingen.

Toen ik stopte met bv ging het beter. Geen last meer van verstopte melkkanalen en ontstekingen. Vreselijk!! Nu een beetje last van m'n rug en ik heb nu nog helemaal geen buikspieren! En heb soms nog last van m'n litteken...

Elke keer als ik slaap op mijn zei, krijg ik heuppijn wat heel de nacht en ochtend doorgaat en verder een slechte conditie.

Ik ben ook echt heel vergeetachtig en ik zoek heel erg naar worden. Lijk wel een vergiet.

Herkenbare klacht! Bij mij is deze klacht wel super verminderd toen ik op advies van de fysio spierversterkende oefeningen gingen doen voor m'n heupen en billen. Dat was mijn tip van de dag 😊

Dankjewel voor je reactie! Misschien neem ik te snel genoegen met 'Daar kunnen we niks aan doen'. Nog maar een keer naar de huisarts. Hopelijk gaat het allemaal lukken bij je en gaan de laatste ook weg.