Onzeker

Ik herken je verhaal een beetje van mijn oudste, zij is inmiddels 2,5 jaar. Toen zij zo klein was, dacht ik ook dat er wat mis was in de hechting misschien, omdat ze zo op zichzelf was en weinig wilde knuffelen. Ook een spoedkeizersnede gehad en zij moest naar de kinderafdeling terwijl ik op de kraamafdeling lag. Heeft me lang dwars gezeten. Het is nu een héél zelfstandig meisje met een zeer sterke eigen wil, die geregeld op schoot kruipt om heerlijk te knuffelen, maar wel alleen wanneer zij dit ZELF wil. De jongste, zoontje van bijna 1 jaar, is wél een echte knuffelkont. Als ze zich verder prima ontwikkeld, dan zou ik me niet zo'n zorgen maken. Ieder kindje is anders en ieder karakter is anders. Hopelijk maak je je niet te druk mama, het komt vast goed!

Persoonlijk denk ik dat ieder kindje anders is! Ik denk dat het met het karakter van het kindje te maken heeft. Ik heb een hele fijne natuurlijke bevalling gehad, heel veel gehecht in de kraamweek, dagen lang huid op huid, weken lang zelfs, en nog steeds doe ik er alles aan om goed te hechten met m’n zoontje. Droeg hem veel in de draagdoek, we slapen nog steeds samen, ik werk niet dus ben 24/7 met hem thuis, hij is nog nooit bij oppas of iemand anders geweest. Altijd bij mij. (Of z’n vader) Maar hier ook totaal geen knuffel kont. Hij word boos als k hem op schoot neem, valt nooit bij me in slaap, kan niet rustig een boekje lezen op schoot, wilt niet meer in de draagdoek etc. Ons zoontje wilt ook altijd staan en weg kruipen en is veel ste druk met de wereld ontdekken. Ik snap dat dat je heel onzeker maakt! Want ik heb dat zelf ook, dat het me onzeker maakt maar ook dat ik er wel eens van baal, ze worden zo snel groot, ik dacht altijd dat alle baby’s knuffelkontjes waren maar helaas. Ondertussen heb ik het naast me neer kunnen leggen en geaccepteerd dat niet ieder kindje het zelfde is.

Nee vergeet dat ...ik heb 4 kinderen en geloof mij alle 4 totaal verschillend! Je zou echt denken 4 verschillende vaders maar het is er echt maar 1 Als ik je een tip mag geven vergelijk niet 💗zoveel mensen zoveel wensen Mijn oudste zoon is 15 en wou nooit op schoot ..nou wij hebben een hele goede band Mijn laatste is nu 1 jaar mees is geel geboren en moest de eerste week met spoed onder de blauwe lampen, ik kon hem de eerste week al gelijk niet pakken, ik moest zelf ook met spoed geopereerd worden dus ik kon het ook niet ...nou hij wou het daarna dubbel inhalen hoor ,wou altijd knuffelen bij mij slapen, zelf zo erg de box ging weg heeft hij nooit in willen liggen . De een is zo en de ander zo ,ze is precies goed zo als ze is ☺️

Dank jullie wel voor jullie reacties. Doet me goed dat het waarschijnlijk gewoon is zoals ze is en dat het niet iets is wat ik toch verkeerd had gedaan, want dat is wat ik op een gegeven moment dacht. Afentoe vind ik het zeker wel moeilijk maar ik ga haar niet dwingen en soms gebeurd het ook wel maar het is gewoon zo weinig. Het liefst knuffel ik de hele dag met haar namelijk haha

Hoi! Misschien dat dit je gerust kan stellen.. Van origine ben ik orthopedagoog en heb nog redelijk wat kennis over veilige/onveilige hechting… Mijn zoon is ook geen schootkind, knuffelen gaat ook maar mwah.. Nu kijk ik natuurlijk niet objectief naar mijn eigen kind, maar ik maak me er geen zorgen over. Ik snap dat je vergelijkt, maar probeer dat wat los te laten. Ieder kind volgt zijn eigen pad. Als ik het zo lees, wil je kindje zich juist graag verder ontwikkelen bij jou in de buurt. Dat kan juist een teken van een veilige haven/veilige basis zijn 😘. Maar dat is puur afgaand op wat jij nu beschrijft natuurlijk…

Ik denk dat het wel klopt wat je zegt over veilige haven. Want ze wilt wel hele tijd bij mij in de buurt zijn dat heeft ze bij d'r vader bijvoorbeeld niet( ik ben ook degene die thuis zit bij dr). Alleen als ik dan met d'r wil knuffelen ofzo dan wilt ze dat niet maar samen spelen ofzo dat wel.

Niet elk kind heeft behoefte aan knuffelen om nabijheid te voelen. Dit zegt niets over de hechting. Het feit dat je er mee bezig bent geeft juist aan dat je heel actief bezig bent met je kindje en dat zorgt echt voor een goede hechting. #yougotthis!

Ik herken het ook heel erg! Ons meisje is in het algemeen heel druk en houd ook niet van aanrakingen, knuffelen etc… Maar dat ook echt het karakter van je kindje zijn. Mijn dochter knuffelt me sinds kort en dan is het ook niet langer dan 5 min 😂 Ga samen spelen en plan elke dag een paar keer 10min samen.

Hier precies hetzelfde!! Zoontje heeft echt geen rust om te knuffelen etc.. ik heb me er maar bij neer gelegd...als ze ouder worden komt dat besef ook iets meer denk ik dat se daar de rust voor willen nemen. Hier ook trauma van de bevalling en niet veel kunnen hechten eerste periode daardoor ook wel wat onzeker erover maar ik weet dat ons zoontje stapelgek op ons is...als hij ons ziet gaat hij lachen, zoekt me op, heeft nu ook last van eenkennig zijn en verlatingsangst en dan laat hij duidelijk merken dat hij zijn mama wilt♡ ik denk dat je mag proberen het een beetje los te laten en je bent vast en zeker een hele lieve mama voor jullie meisje...echter heeft ze nu eenmaal iets minder zin om te knuffelen als dat mama zou willen hihi

Oh hier ook niet hoor. Ik was wel eens jaloers op ouders die rustig met hun kindje op schoot konden zitten. Maar onze zoontje nu 1 jaar, zit nooit stil, ziet alles, wil van alles. Houdt van drukte om zich heen, overprikkeld is hij dus nooit, hij wil juist prikkels. En knuffelen, nee dat zit er niet in. Hij wurmt zich meteen los. Maar ik zie het maar zo “hij is een ondernemend mannetje, met karakter, en wie weet heeft hij straks wel het geduld en de rust om te knuffelen. En ik heb een natuurlijke bevalling gehad en een goede kraam periode, dus ik denk geen zorgen maken 🤗

Fijn om de reacties van iedereen te lezen. Ik heb eenzelfde soort bevalling gehad en ook absoluut geen knuffelaar. Alleen al bij het woord “kusje?” duwt ze mijn gezicht al weg. Nou ja…ze kan iig wel goed haar grenzen aangeven denk ik dan maar 😅😂

Fijn om de reacties van iedereen te lezen. Ik heb eenzelfde soort bevalling gehad en ook absoluut geen knuffelaar. Alleen al bij het woord “kusje?” duwt ze mijn gezicht al weg. Nou ja…ze kan iig wel goed haar grenzen aangeven denk ik dan maar 😅😂

Mijn kindje is 'normaal' geboren, en ook die van mij wil geen seconde stil zitten. Het is gewoon een heel bezig en ondernemend kindje. Als ik 's morgens hem nog bij ons in bed leg hoop ik altijd dat ie even lekker blijft liggen en knuffelen, maar dat is tevergeefs. Hij kruipt het hele bed door en gaat op mn hoofd zitten, ben meer een klimrek. Toch maak ik mij over de binding geen zorgen, ieder kind is anders!