8 Reacties

één jaar geleden

Oeps , mijn zoontje zegt gelijk als iemand hem wat afpakt van "Heeeee" en deelt ook wel eens een tik uit 🙈

één jaar geleden

Mijn zoontje komt ook niet op voor zichzelf. Als een ander speelgoed uit zijn hand pakt dan gaat ie ook op zoek naar wat anders of zeuren bij mij als hij het niet leuk vindt. Zo is mijn neefje van bijna 4 ook zo, zijn broertje van net 2 is juist andersom. Die pakt alles uit de hand van zijn broer of mijn zoon, duwt ze gewoon aan de kant. Die van 4 gaat dan schreeuwen en huilen, meteen klagen bij mama. Ik heb helaas geen tips, zou zeggen maak je er (nu nog) geen zorgen over.

één jaar geleden

Mijn zoontje was ook zo! Precies zoals je omschrijft. Telkens liep k met hem samen naar het andere kindje en zei ik bijvoorbeeld, niet afpakken, geef dat maar terug. Ook legde ik telkens aan m’n zoontje uit dat hij best het terug mag pakken of mag “zeggen” dat hij t niet leuk vind. Sinds 3 weken gaat m’n zoontje van zich laten horen als hij iets niet leuk vind zoals als iets afgepakt word ofzo. Hij gaat wat meer voor zichzelf opkomen

één jaar geleden

Op deze leeftijd moeten ze al die sociale regels nog eigen maken. Dat hij naar je toekomt geeft aan dat hij zich heel erg veilig bij je voelt. Ondanks dat hij nog zo jong is, kun je hem stimuleren om het stuk speelgoed terug te pakken/vragen. Als dit nog een te grote stap is, kun je in het begin met hem meelopen en het voordoen. Elke volgende keer kun je hem wat meer zelf laten doen in dit proces net zo lang tot het hem zelf lukt. Positief blijven bekrachtigen en stimuleren zijn hierbij heel belangrijk 😊

één jaar geleden

Ach! Wat een goede signalering. En goed om wat mee te doen! Wat ik doe lijkt op wat hier al meer is gezegd. Meegaan en helpen of voordoen. Wat ik ook wel doe, ik spreek dat kindje aan en zeg dan iets op een vriendelijke toon: ‘dat is niet zo leuk he? Als je het afpakt van haar. Wil je het even teruggeven? Dank je wel! Dat is lief van jou.’ Want wil ook laten zien dat je je grens kunt aangeven zonder boos te zijn maar wel sterk te staan. En ook andersom stimuleer ik haar om contact te durven maken met andere kindjes en te delen. Zodat t niet alleen op conflictmomenten is dat ze ‘iets moet gaan zeggen’ maar ook naar kindjes toestappen als we zien dat een kindje graag met een blok speelt en zij er wel klaar mee is. Laatst kreeg ze een knuffel van een meisje als bedankje. Ze was helemaal aan het stralen. Toch ook mooi om zo zelfvertrouwen te kweken :)

één jaar geleden

Dank voor de tips!! Vaak als ik het van een afstandje zie gebeuren doe ik niks, want hij gaat vaak gewoon verder spelen. Maar goeie tip om dan misschien samen naar het kindje toe te gaan..

één jaar geleden

Mijn zoontje is het tegenover gesteld en ik vind dat vervelend bij kindjes zoals die van jou. Als ik dat zie dan zeg ik gelijk tegen mijn zoontje dat hij niet iets af mag pakken en het terug moet geven. Die kans krijgt hij 2x. De 3e x kan hij samen met mij teruggeven en de 4x pak ik het af en geef ik het terug. Inmiddels heeft hij het wel wat door maar nu 'onderhandelt' hij. Wat betekent dat hij het af pakt en erbij wat anders aan het kindje geeft 🙈 ik vind het lastig. Ook omdat ik merk dat de ouders van de verlegen kindjes niet altijd wat doen en daardoor lijkt mijn zoontje 'de slechte' maar dat is miss ook mijn gevoel omdat ik niet wil dat hij zo doet. Ik snap jouw zorgen wel, ook omdat je zelf gepest bent. Vanuit mij als ouder van een afpikker, je mag mijn kind gewoon aanspreken als je zoiets ziet of naar mij komen. Ik denk dat andere ouders dan ook vinden? Verder zou ik zelf, als mijn kind zo was, wel aanmoedigen niet akkoord te gaan met afpakken door bijv samen naar het kindje te gaan.

één jaar geleden

Tot voor kort had ik ook een meisje dat iedereen maar over zich heen liet lopen. Inmiddels roept ze heel hard "MIIIJJJNN!!!" Als iemand iets pakt of doet wat zij wil. Ging hier vanzelf. Zelfvertrouwen boosten is altijd een goed idee. Dus zo veel mogelijk zelf laten doen, keuzes laten maken en vooral ook fouten laten maken. Complimenten geven op inzet, niet op resultaat. En misschien ook eens kritisch naar je eigen gedrag kijken. Los jij altijd al zijn "problemen" voor hem op? Of laat je hem lekker prutsen en help je pas als hij erom vraagt (of als het gevaarlijk wordt)? Dit kun je op alles toepassen, dus niet alleen sociale situaties. Bijvoorbeeld ook zelf eten, broodje smeren, kleren in de was doen, helpen met koken, zelf proberen sokken, laarzen of wantjes aan te trekken, zelf traplopen, zelf tandenpoetsen, zelf doosjes of zakjes open laten prutsen als ze iets willen wat erin zit. Kortom, hoe vaak kun je op een dag zeggen: "Nee, dat hoeft mama niet voor jou te doen. Dat kan je zelf. Probeer maar." Laatste tip om te oefenen met delen: geef en neem spelletjes of een hapje van zijn eten vragen (moet je ook een hapje van jouw eten geven, goed voorbeeld geven).