De lastige fase waar geen einde aan komt

Volgens mij is dit allemaal heel normaal hoor! Er gebeurt zoveel in het eerste jaar van een baby... Niet alleen zoveel maar ook zo snel. Nog geen 6 maanden geleden dat ze veilig in je buik en kijk eens wat ze nu kan! Neemt niet weg dat het onwijs zwaar kan zijn. Wat mij erg geholpen heeft is het los laten. Sowieso al die sprongen ed, o jee als mijn oudste wat later was dan die sprong. Dan zat ik me alweer dingen af te vragen. Ieder kind ontwikkelt zich op zijn eigen manier. Mijn oudste was een huilbaby met hele gevoelige darmen. 3 jaar aan de laxeermiddelen gezeten en heel veel gehuild. Mijn 2e moest ik tot 1,5 jaar in slaap wiegen of wandelen en dan was ze 's nachts van 1 tot 4 uur wakker. Overdag sliep ze bijna niet. Vanaf 1,5 jaar ging dit beter. En nu de 3e heb ik me ingesteld op voorgaande ervaringen maar heb ik een baby die het prima doet (slaapt, eet, huilt niet) Wat ik wil zeggen is dat het heel normaal gedrag is. Probeer het los te laten, te accepteren dat het zo is en in je achterhoofd te houden dat het beter wordt. Neemt niet weg dat het heel zwaar kan zijn. Wellicht familie die het even over kan nemen? Maar probeer vooral te genieten van al die mooie momenten. Het vliegt echt voorbij.

6,5 maand

Benieuwd of het inmiddels al beter gaat bij jullie?

Ik ook!

Ik heb hier precies het zelfde.. ze sliep vanaf een week of 5 oud al door, je had geen werk aan de kleine meid. Tot 4 maanden, slaap regressie. Toen we die achter ons hadden liggen ging het weer een weekje goed. En nu lijkt er geen eind meer aan te komen.. sprong 5? De app zegt ja, maar God dit is veel pittiger dan die nr 4. Snap ook niks meer van haar voedingen, geef nog volledig borst voeding maar vanaf uurtje of 21:00 en in de nacht is er geen pijl op te trekken. Soms kan ik haar makkelijk wegleggen na wat troosten, de andere x is de borst het enige wat haar helpt rustig te krijgen.. When does it end? Nog 5 dagen sprong 5 staat er…… maar wil me daar ook niet te veel aan vast houden.

Sorry ik zie dit nu pas! Het gaat inmiddels beter. Sprong 5 duurde een weekje langer dan de app aangaf, er zijn 2 tandjes door en ze is even niet verkouden en van de een op de andere dag een ander kind. Zoet, weer wat beter in alleen spelen en doorslapen van 18:30/45-07:00. Tuurlijk soms een nachtje minder en dat vind ik prima. Wat overdag betreft, de ene dag de trouwe 45 minuten slaapjes en de andere dag een middagdut van 2-2.5 uur 😍 soms 5 min tussendoor wakker en valt ze zelf weer in slaap en soms pak ik haar en slaapt ze verder op mij, maar vaker doet ze het zelf. Achteraf gebeurde er gewoon zoveel tegelijk en vond ik het ook zwaar omdat ik voor het eerst een langere periode deze “lastige fase” ondervind en maar niet kon geloven dat het een fase zou zijn. Nu heb ik gezien dat het idd beter wordt en ik hoop dat dit de volgende lastige fase makkelijker voor me maakt. Want oh wat zullen er nog rot fases komen haha! Wat betreft dingen loslaten, acceptatie lukt nu ook beter. Slaapt ze vandaag enkel 45 minuten slaapjes? Prima. Is ze vandaag lastig in alleen spelen? Dan maar een extra moment wandelen of even Babytv als ik echt iets moet doen wat niet kan wachten. Springen etc volg ik wel, maar meer om te begrijpen wat ze door zou kunnen maken. De data neem ik met een korrel zout. Ze is ook onwijs gegroeid in haar ontwikkeling: rollen, flink vast eten, een fles minder (en de andere juist opgehoogd), tandjes, maar 68, nieuwe geluidjes, wagen omgedraaid, zelfstandig willen zitten (maar nog niet helemaal kunnen), zelf haar beker vasthouden etc etc. Logisch dat ze het moeilijk had de afgelopen tijd, voel me soms heel schuldig dat ik het zo stom ervaren heb. Maar niet elke dag is feest en ouderschap is gewoon k*t soms. Nu klink ik alsof alles geweldig is, dat wil ik niet zeggen. Het is idd zoveel beter nu, maar ze zal nog vaak lastige periodes hebben en mindere dagen. Die zijn er ook. Maar ik heb wel een iets dikkere huid door m’n eerste langdurige dip door een fase. Ik hoop dat ik dit kan onthouden voor een volgende keer, maar ook dat jullie er wat aan kunnen hebben. Er zijn echt momenten dat iets beter wordt! Het kan alleen zó lang duren.

Springen volgen moest sprongen zijn*