28 Reacties

5 maanden geleden

Reactie op MamavanTo

Vooral dat onbegrip van je partner echt bijzonder. Wij hebben twee kinderen ...
Herkenbaar 🤣 Vooral ‘s morgens dan de opmerking “oh hij heeft lekker geslapen he!” Nee vriend, JIJ hebt lekker geslapen🫠🤣

5 maanden geleden

Reactie op Babylove32

Oja en dan heb ik het nog niet eens over het HUISHOUDEN!! Jeetje wat een we ...
Is er iemand die kan helpen met wassen draaien oid? Ik heb mijn handen aardig vol aan onze ondernemende dame en we slapen snachts nogsteeds slecht. (Regelmatig maar een paar uurtjes op een nacht). Met werk én een bedrijf erbij weet ik soms even niet meer hoe ik het moet doen. Mijn moeder riep al een tijd dat ik gewoon af en toe wat was moest brengen. Echt een verademing, was zelf wat lukt. Vooral de handdoeken en bedden was enz. Mijn moeder de kleding en baby kleertjes. Krijg het gevouwen terug en hoeft alleen de kast nog in. We eten daar ook vaak, vaak kook ik dan wel. Maar dan kan zij met haar kleindochter spelen en heb ik even mijn handen vrij om te koken. Ons bedrijf zit daar ook en ze wonen maar een kilometer verder dus dat scheelt. Kunnen we daarna naar huis en naar bed

5 maanden geleden

Mijn tip: zoek andere mensen op. Als ik alleen ben met onze jongens, ga ik altijd ergens heen. Naar m’n (schoon)ouders, schoonzus of vrienden met kids. De oudste hoef ik dan niet meer te vermaken, want die heeft speelkameraadjes en voor de jongste heb ik een extra paar handen. Het scheelt zoveel dat je zelf even rustig naar de wc kan of even je lunch kan opeten. Qua huishouden niet echt tips, ik heb me erbij neergelegd dat ons huis nooit “perfect” schoon en opgeruimd is. We hebben wel een schoonmaakster die 1x per 2 weken langskomt, daar zou ik echt niet zonder kunnen.

5 maanden geleden

Dat het leven als moeder soms wat zwaar is herken ik wel. Hier ook geen goede slaper die van 19-7 minimaal 1-2x wakker is.. Het viel me toen ik weer aan het werk ging soms best zwaar. Allebei moe wat soms ook voor irritaties zorgde. Wat wij anders hebben gedaan en voor ons helpend was: - schoonmaakster 1x p2 weken voor vooral de grote dingen zoals badkamer etc. - picnic voor de grote boodschappen (scheelt veel tijd) - taken verdeeld. Mn partner is verantwoordelijk voor alles wat de was betreft. Incl opruimen ervan. Ik doe andere huishoudelijke taken en boodschappen/koken. - smorgens vrijwel nooit afspraken. Kleine lekker laten spelen en op mn vrije dagen nog even naar bed als hij zn ochtenddutje doet. - smiddags vaak even ergens op visite of naar een speelparadijs waar hij lekker kan spelen Hopelijk heb jij hier iets aan!

5 maanden geleden

Ja heftig he.. ik heb ook een ouder kindje en weet nog dat ik de fase tussen 1 en 2 jaar echt heel intens vond!! Erachteraan lopen, je kindje beschermen, al je spullen veilig stellen. Ik heb op een gegeven moment echt alles op grijp afstand weggehaald om iets rust te krijgen thuis. Regelmatig oppad gaan helpt, ff je eigen ding doen met je kind erbij. Een vriendin spreken, naar een cafe met speelhoekje, ff met de buggy naar winkels of de natuur/strand. Sterkte! Het wordt beter en de tijd vliegt voorbij, ookal duren de dagen soms lang

5 maanden geleden

Bedankt voor al jullie lieve reacties! Het heeft echt geholpen om het even van me af te praten. En ook fijn om te lezen dat veel van jullie het hetzelfde kunnen ervaren soms. Denk ook dat het echt een pittige leeftijd is. In de kraamtijd zijden mensen tegen mij vaak: het wordt alleen maar leuker! Ben ik het wel mee eens MAARRR ik dacht toen vaak: ik vind het nu ook al geweldig. En ik vind een Newborn eigenlijk makkelijker als ik terugkijk en daarom soms ook leuker. Maar het is niet te vergelijken ook.

5 maanden geleden

En ook nog bedankt voor de tips! Ik ga inderdaad iedere dag met haar naar buiten. Dat helpt al. Maar met ziekte is dat toch minder fijn. En qua familie helaas woont iedereen te ver, 1/1,5u rijden. Dus dan ga je niet zo snel ‘even’ maar gerust een hele dag. En daar heb ik ook niet altijd zin in op mn vrije dag.

3 maanden geleden

Ach meid, kinderen zijn een zegen maar ook een drama. Ik zei vandaag ook nog, ik wil dit leven niet. Ben al de hele ochtend aan het opruimen wat ze slopen, aan het verzorgen, opruimen, verzorgen. Is toch niks aan!!!! Maar zoonlief is bijna 5 en t wordt gewoon echt leuker als ze groter zijn. Goed dat je het gewoon zegt. Dat helpt volgens mij ook. En balans creëren tussen dit leven en leuke dingen doen. Afwisseling helpt mij ook. En nu bijvoorbeeld veel etentjes thuis organiseren, feestje. Want verder komen we op weinig plekken nu.