Huilbui in de avond

Hier ook de afgelopen dagen krijsen, ook vaker wakker weer in de avond/nacht geen idee wat het is.

Hier ook ineens de afgelopen dagen! Waren vorige week wel op vakantie (andere tijdzone), maar verder niks raars. Puur in haar slaap

Hier nu sinds een paar dagen ook! We snappen er niks van, klinkt als pijn of in paniek? Gebeurd overdag soms maar ook in de nachten

Hier ook! Leken wel nachtmerries ofzo… heel zielig!

Lijkt op nachtangsten… Mijn dochter heeft dat ook sinds een paar weken af en toe (start kinderopvang). Wij herkennen dit ook aan dat extreem hard geschreeuw, wat ze anders ook niet doet. K&G had me hier al over verteld. Bij bepaalde veranderingen, stress, oververmoeidheid enz. kunnen kleine kindjes dat krijgen (vooral voor 2 jaar denk ik). Ik heb me laten vertellen dat je ze best helemaal niet oppakt omdat ze idd nog echt slapen en zich daar de volgende ochtend niets van zullen herinneren. Als je ze toch oppakt, maak je ze wakker en kunnen ze juist angstig worden omdat ze niet snappen wat hun overkomt + wordt hun slaapcyclus onderbroken waardoor de kwaliteit van hun slaap vermindert. Je kan ze eventueel wel proberen sussen door naast hun bedje ofs te komen zingen. Normaal gaat zo’n ‘episode’ binnen de 20min zwz voorbij, bij ons meestal al na 2-3 min. https://www.oudersvannu.nl/kind/night-terrors-nachtangsten-bij-je-kind~22ac8c2

Ja dit herkent ik heel erg! Bedankt voor de tip om hem in zijn bedje te laten liggen. Je weet ook niet zo goed wat je moet doen op zo'n moment.

Bij ons waren het night terrors. Sinds hij overdag een beter ritme heeft en savonds doorslaapt is het overgegaan gelukkig. Wat vreselijk om te zien he. Wij pakten hem dan wel op en soms maakten we hem ook wakker ,want bleef er dan erg lang in hangen.

Mijn dochter die inmiddels 3,5 jaar is, heeft last van 'nightterrors'. Het is super heftig om te zien en horen want ze oogt compleet in paniek, huilen,soms rechtop in bed zitten, helemaal overstuur. Ik heb hier dus al jaren mee te maken en het enige wat je kan doen is ernaast zitten. Niet praten,niet aanraken, geen licht aan. Dan wordt ze t snelste weer rustig. Ze weet er daarna nooit meer iets van. Wordt s morgens blij wakker en zegt heerlijk geslapen te hebben,als ik dan vraag of ze nog wakker is geweest zegt ze heel blij: nee hoor mama. Dat is echt mijn troost. Sterkte met het vinden van een weg hierin!

Ja echt vreselijk. Zo overstuur dan, zo zielig!

Wat pittig dat ze het nu nog steeds heeft! Hoe vaak heeft ze het? Of verschilt dit? Dankjewel