Strijd om ‘s avonds in slaap te komen

Maar als jij verdrietig bent, terwijl je niet ziek bent, wil je toch ook getroost worden? Als jij een rotdag hebt gehad, of werk liep niet lekker, iemand was onaardig, je bent ergens van geschrokken, of je weet zelf niet eens waarom je verdrietig bent.. dan wil je toch ook getroost worden en je verhaal kwijt? Een kleintje kan géén onderscheid maken in gevoelens, of die gevoelens dan zijn vanwege een kies, of vanwege iets van die dag wat hij moet verwerken. Ze zijn simpelweg niet in staat om die emoties te reguleren, daar zijn mama en papa voor nodig (co-regulatie) zodat ze als ze ouder zijn het zelf kunnen en dan niet vast lopen (denk aan de gevolgen die al wetenschappelijk zijn bewezen) Ieder ouder doet wat het beste werkt voor het kind. Maar, misschien ben je er niet bewust van de blauwdruk van zo'n kleintje, hoe co-regulatie werkt en wat de (bewezen) gevolgen zijn. Want als je dat weet, geef je je kindje altijd troost en nabijheid. Ook als het verdrietig is en niet ziek.

Hier hielp juist later naar bed (‘s ochtends) en uiteindelijk 1 van de 2 slaapjes skippen. Tis misschien wat vroeg, maar met 2 slaapjes, kwamen we uit rond 21:00/22:00 dat ze sliep en ook met veel huilen. Nu leggen we haar weg en ze slaapt direct en ze houdt t goed vol zo. Top!

Ik help mijn kind niet als ik hem terwijl hij ' moet' slapen uit zijn bed haal of naar hem toe ga. Wat ik eerder al aantal keren heb gezegd; dit hebben we wel gedaan maar het werkt niet. 1. Bij ons gaat hij niet slapen, hij gaat dan alleen maar spelen 2. Hij denkt als wij zn slaapkamer in komen dat wij met hem gaan spelen want zodra wij er zijn gaat hij spelen in bed. 3. Nadat wij zijn geweest of hem eruit hebben gehaald gaat hij helemaal niet meer slapen en raakt totaal oververmoeid. Geloof me, als het zou werken om met te troosten deden we het met alle liefde maar het werkt niet......

Sorry die laatste zin is een beetje raar. Ik wilde zeggen; Geloof me, als het zou werken om hem op dat moment te gaan troosten doen we het met alle liefde maar het werkt niet...

Ja daar heb je wel gelijk in, dat is hier net zo inderdaad. Als we eenmaal bij haar zijn geweest wordt het alleen maar erger

Wat is precies het ritme van je kindje nu dan? Ze is ‘s morgens nog wel erg moe, begint rond half 9 alweer in de ogen te wrijven

Hi, ik denk ook echt dat iedere ouder weet wat het beste is voor zn kind hoor. En het er naar toe gaan zorgt er idd voor dat ze ook bij mij weer wakker wordt. Wil spelen. En je ziet dat ze moe is enz. Maar in dat opzicht verschillen veel mensen hier in dit topic , van mening (wel/niet laten huilen en slaaptraining etc.) Ik denk wel dat het goed is dat deze discussie gevoerd wordt. Zodat iedereen weet dat er meer opties zijn dan alleen laten huilen/slaaptrainen, want volgens mij is dat nog steeds een beetje de standaard in onze cultuur.

Ik heb altijd heel erg het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen omdat wij ' ons kind laten huilen' Iedereen reageert altijd heel fel maar dan denk ik je weet geen eens hoe 't daadwerkelijk gaat en je mag er vind ik ook vanuit gaan dat iedere ouder dit niet zomaar doet en een weloverwogen keus maakt omdat ze het beste voor hun kindje willen. Maar ik heb al zovaak hier meegemaakt dat ik ( voor mijn gevoel) aangevallen word omdat wij ons zoontje in sommige gevallen laten huilen. Iedereen komt met wat dan wel niet de gevolgen kunnen zijn van het laten huilen enz alsof het nog niet moeilijk genoeg is. Ik vind het ook niet makkelijk dat ik beneden zit en hem boven hoor schreeuwen maar het klinkt raar, het is nogmaals met de beste bedoelingen want ik weet dat ik hem niet help als ik ernaar toe ga. Sorry voor dit hoor maar ik moest het even kwijt😓😅

- Wakker worden tussen 08:00 en 09:15 - Naar bed tussen 11:30 en 13:00 (ze slaapt dan 2 a 3 uur) - Naar bed tussen 19:30 en 20:15 (in 1 x zonder te troosten/ huilen etc). Ons kindje is geen ochtendmens, maar een avondmens (in tegenstelling tot mama 😅🤣)

My god hier ook. En deze hitte erbij en op vakantie. Veeg me op

Nou het was vanavond weer mis. Ze leek te gaan slapen, maar na 5-10 minuutjes ineens huilen en staan. Eerst eventjes laten gaan. Uiteindelijk naar haar toe gelopen wat het uiteindelijk alleen maar erger maakte. Op den duur bij haar gaan zitten, gerustgesteld en over haar rugje en bovenbeen wrijven. Toen viel ze zo in slaap. Ik wilde haar nu niet uit bed pakken omdat ik niet wil dat het een gewoonte wordt. Ze viel na 40 minuten na bedtijd in slaap.

Ik vind het ook zo als ik lees op fora dat het vaker andersom is. Het is tegenwoordig juist normaal in onze cultuur om dat niet te doen. Om juist samen te slapen enz. Enz. Dat is het officiele advies nu. En het CB heeft het al minimaal 15jaar over dat je kindjes niet kan verwennen met knuffels. Dat is niks nieuws. Dus denk dat die vlieger al lang niet meer opgaat dat dat de standaard is en mensen zich juist vaker moeten verdedigen als zij keuzes maken zoals de jouwe. Ik hoor overigens ook niet dat je er niet voor hem bent wanneer hij je nodig heeft en dat je hem dan troost in zn bed. Jij kent je kindje gewoon zó goed dat je hem kan lezen wanneer hij je hulp en co regulatie echt nodig heeft. En ook wanneer hij t zelf kan oplossen. Knap, Top toch! Goed bezig mama. En t werkt overduidelijk voor jouw gezin dus lekker blijven doen! ♡

Wat een droom ♥️😂

Haha wat lief. Maarja soms zou ik wel willen dat ze ‘s avonds wat eerder moe was. Ze ging sowieso pas best laat om 20:00 naar bed, heel lang pas om 21:30. En ik ben geen avondmens, dus ik ben dan echt klaar savonds 😅. Maarja zo heeft iedereen wel wat !

Same here. Merk echt verschil. Ze valt moeilijk in slaap. Ze doet nog 1 slaapje (net 12mnd) en avonds duurt het dan alsnog vrij lang. Echt de slaapregressie!

Bedankt voor je lieve reactie!😘 doet me heel erg goed 😊

Wij geven hem vaak dan nog wat extra melk als hij niet in slaapt komt. Niet laten krijsen hoor!! Ga dan lekker in je eigen bed met haar liggen. Ze zoekt naar geborgenheid. Maar laat haar alsjeblieft niet krijsen in haar bed, ook al ben je soms ten einde raad. Ooit is ze groot en heeft ze niet meer nodig 🤭

Het gaat nu sinds drie dagen goed. Heeft de afgelopen drie dagen tussen 4,5/5u wakkertijd voor bedtijd. Daarvoor 3,5/4. Kan toeval zijn, maar ik vermoed dat ze dus niet moe genoeg was op de momenten dat ze niet wil/kan slapen

Wordt je echt aangevallen? Of voelt fat zo omdat iemand een andere visie deelt (want ja, forum) die misschien onbewust iets bij je raakt? Je schrijft dat je het ook niet makkelijk vindt, beneden blijven als je hem boven hoort schreeuwen.. Hoe zou dat dan voor je kindje moeten voelen? Dat ik een andere visie heb betekent niet dat jij een slechte moeder bent en ik een goede. Maar, je helpt je kindje echt wel door er te zijn juist als het moeilijk is. Dat zijn de momenten qua hechting, vertouwen en veiligheid. En natuurlijk, als je er bent wordt hij ontspannen en wil hij misschien wel spelen. Een logisch gevolg. Mijn inziens zijn er andere opties. Hopelijk (voor hem en jou) gaat het snel makkelijker en vinden jullie een weg samen. Op www.kiind.nl staan veel tips hierover

Hier nu iets gevonden wat lijkt te werken. Ipv het ellenlang op blijven en willen spelen. We gaan naar boven en doen heel het ritueel. Dan krijgt ze nog borstvoeding (vroeger viel ze zo in slaap en kon ik haar weg leggen). Dan zeggen dat we gaan slapen en haar bed in, dan is het drama, dan weer kort pakken. Een knuffel, een verhaaltje oid en weer zeggen dat we gaan slapen. Terug het bed in. De sterrenprojector aan. En dan miept ze een beetje, maar meer roepen dan huilen. Zo valt ze dan zelf in slaap, veel vroeger dan dat ik er bij blijf. Misschien is dit een beetje de tussenweg tussen de twee visies. Als ze echt gaat huilen ga ik er naar toe en krijgt ze drinken.