Waar slapen ‘s nachts? Help…

Ahh wat vervelend joh! Ik zou toch aanraden om de slaaptraining verder op te pakken, short term is het intens en zwaar... maar long term zal je er je rust, slaap en vrijheid weer voor terug krijgen. Het duurt een week of 1 a 2 maar met consistentie zal ze weer doorslapen! You can do it!

Hier gebeurd het ook. Kleine pas 2-5 keer maximaal doorgeslapen sinds geboorte. Het ging even goed en “maar” 1-2 keer per nacht erheen. Nu echt verdriet. Vaak knuffelen we dan even in het licht, met een klein flesje. Erna weer slapen voor 3-4 uur. Zal wel weer een ***faseuhhh*** zijn, maar het is zeker zwaar. Veel te zwaar soms. Ik ben alleen met de dag gekker op de kleiner en begin het te accepteren. Het is geen zeuren, echt verdriet. Bij jammeren/zeuren ga ik er niet heen en valt de kleine vaak zelf weer in slaap in max 10 minuutjes.

Dat is precies de reden waarom hij bij mij na één week naar zijn eigen kamer is gegaan. En ook daar zocht hij zijn momentjes vaak de eerste tijd hoor, vaak wakker worden, speen erin en weer slapen, vast ook een soort check "ben je er nog?" Misschien dat doen, speen geven en weer weg en vol blijven houden, niet bij het eerste piepje ernaartoe. Knuffeltje meenemen in het bedritueel en daarna mee het bed in? Las dat het kon helpen tegen verlatingsangst.

Licht kan je beter niet doen volgens mij, dan wennen ze er meer aan en worden ze meer wakker, misschien een heel klein schemerlampje beter? Minimaal licht. Moet je natuurlijk lekker zelf weten hoor maar hier hoef ik dat niet te proberen haha 😘

Ik persoonlijk zou doorzetten met eigen bed/eigen kamer. Je moet er toch een keer doorheen denk ik dan🫣 Wat je zou kunnen doen is haar hoeslaken van matras even als kussenhoes gebruiken voor een paar nachten bij jezelf. Zo zit je geur er lekker in en geeft het haar misschien een iets veiliger/fijner gevoel. Ik heb bijv ook een tijdje met het knuffeltje van mn zoontje geslapen. En in het begin legde ik een tshirt van mezelf over zn matras. (Dat zou ik nu niet meer doen😅) maar is het proberen waard! Succes😊

Helaas hier hetzelfde. Eerst was hij ziek, toen 3 tanden tegelijk en nu is het denk ik een beetje gewoonte geworden. Wij gaan om en ok naar het logeerbed en hebben het even geaccepteerd voor nu. Gaan over 3 weken op vakantie en dan is het ritme toch weer weg en ligt hij ook bij ons op de kamer, hebben afgesproken na de vakantie te gaan slaaptrainen als het dan nog zo is. Maar zeker herkenning, maar kiezen nu even voor rust in plaats van doorzetten..

Bedankt voor alle reacties, fijn om te lezen. Aan de ene kant wil ik graag mijn kind volgen in wat ze nodig heeft maar aan de andere kant ga ik dan voorbij aan mijn eigen behoeftes. Lastige afweging vind ik dat! Voor de slaaptrainers: welke methode doen jullie?

Ik herken het wel, maar doe er eerlijk gezegd niet zo moeilijk over. Ze zijn maar zo kort klein. Wij grote mensen slapen ook niet altijd door en slapen ook het liefst samen, waarom dan zo ingewikkeld doen over je kindje.. elk kindje is anders, net als de behoefte... maar goed het is een persoonlijke keuze... je kan ook nog een vloerbed proberen , dan heb je een middenweg... Bij ons; overdag slaapt ze in haar eigen kamer, savonds start ze daar, en als ze snachts wakker word probeer ik haar eerst verder te laten slapen , lukt dat niet , neem ik haar bij ons. Soms slaapt ze wel door soms niet. Met m'n andere dochter ook zo gedaan en opeens sliep ze door. Ik heb wel numsy, voor licht en geluid. Miss vind je dat wat

Ik zou doorzetten op eigen kamer. Ze moeten er toch een keer doorheen. Dit is echt iets wat wij wilde voorkomen en daarom is ons zoontje na de kraamweek direct naar zijn eigen kamer gegaan en daar slaapt hij altijd. Ook als hij ziek is blijft hij op zijn eigen kamer slapen. Als hij dan verdrietig is dan gaan we naar hem toe en troosten hem in het donker in zijn kamer, desnoods een zetpilletje en weer in bed. Ik denk persoonlijk dat het ook een kwestie is van wennen, en het een soort gewoonte word.

Dit doen wij inderdaad ook, het werkt zo fijn. Nooit gepiep over dat hij bij ons wilt liggen, simpelweg omdat hij niet weet dat het een optie is. Die optie ga ik ook niet geven. En inderdaad troosten op zijn kamer en weer zijn bedje in.

Ik herken dit ook heel erg. Onze dochter is nu bijna 10 maanden en wilde vanaf 4 maanden niet meer in eigen bed en slaapt nu bij ons in bed. Ze begint de nacht op eigen kamer en wanneer ze wakker wordt en gaat huilen (elke nacht ander tijdstip) nemen we haar bij ons in bed. Soms vraag ik me ook af of ik hier iets mee moet, maar aan de andere kant vind ik het ook wel heel gezellig om haar ‘s ochtends bij ons in bed te hebben nu ze nog zo klein is. Zal vanzelf wel een keer over gaan denk ik dan.. ze heeft overigens vanaf de geboorte nog nooit doorgeslapen, maar dat is als ik het zo om me heen hoor helemaal normaal.

Heel herkenbaar. Heb wel een oplossing maar moet je wel willen. Logeerbed op een andere kamer of zolder voor een van de ouders. Evt afwisselen zodat je allebei af en toe gewoon een nacht kunt slapen.

Vloerbed en lekker de kleine in bed nemen. Ik wil niet meer anders 😊

Ze zijn nog zo klein! Ze hebben je nodig en het stop vanzelf zoals meerderen al hebben gezegd. Daarnaast denk ik dat er rond deze tijd ook verlatingsangst speelt? Misschien daar last van? Ik zou haar in bed nemen/of op een andere manier samen slapen. Ze gaan echt niet de rest van hun leven bij je in bed liggen. En je wil ook gewoon slapen. Als dat samen beter gaat…

Ja dit hebben wij de eerste maanden ook gedaan. Werkt perfect

Bedankt voor al het meedenken! we hebben een extra bed gecreëerd zodat er in ieder geval een iemand kan doorslapen. En tot die tijd beginnen we haar in dr eigen bed te leggen. Als ze snachts huilt neemt een iemand haar bij zich in het grote bed. Zo kunnen we even bijtanken en slaap inhalen en dan als ze de sprong uit is (waar ze ook super veel last van heeft) beginnen we met slaaptraining en haar niet meer haar bedje uit halen. Hopen dat dit gaat werken! 🙏🏼

Ja ik denk ook dat er verlatingsangst speelt.. ze huilt nu ook ineens bij het wegbrengen op de opvang, is nog nooit gebeurt!!

Ja heb hetzelfde inderdaad, moet ik er iets mee of niet… zo lastig omdat ik wel behoefte heb aan betere nachten maar aan de andere kant is dit misschien het beste voor nu wat het is.

Dit is hoe wij het ook doen. Overdag ook een tijdje erbij moeten liggen omdat hij echt over de zeik ging en niet ging slapen in zijn eigen bed. Fijn om te lezen dat dit bij je andere dochter werkte, hopelijk hier uiteindelijk ook. Hier was hij was zo makkelijk met in slaap vallen en nu heeft ie zo'n onrust ofzo in zijn lijfje met slapen. Ik hoop dat hij snel weer de rust krijgt (en wij daardoor ook meer, want pittig is het wel)