8 Reacties
5 maanden geleden
Wat heerlijk dat je 11 maanden met hem hebt kunnen doorbrengen!! Het schuldig voelen herken ik zeker. Denk dat dat er wel bij hoort. Je laat hem ook zien dat werken belangrijk is he, dat is ook een belangrijk punt wat mij betreft.. Het gaat vast wennen zijn maar goed komen 😉
5 maanden geleden
Ohh wat fijn en wat een cadeau die 11 maanden! Ik kon 12 weken erna weer aan de gang.. gelukkig voor 2 dagen ipv 4 door ouderschapsverlof. Nu dat op is, blijf ik bij 19 uur in de week.. heerlijk. Mijn zoontje wegbrengen voelt iedere keer weer anders, de ene keer geef ik hem zo af en geen moeite, de andere keer wil ik hem eigenlijk niet loslaten en eeuwig knuffelen, de andere x denk ik, zo dat is even lekker, de andere keer heb ik een huilbui in de auto of op werk 🤣 en dat laatste vooral als ik ongesteld moet worden of ben 😅
Dus ups en downs maar ik zie het maar zo, dat het er gewoon bij hoort, ook voor hem is het leerzaam om niet alleen maar thuis in z'n bubbel te zijn! 😊👶🏼
5 maanden geleden
Wauw 11 maanden wat een geluk! 🤩❤️ Ik zou ook na 3 maanden weer beginnen alleen kon het niet over m’n hart verkrijgen en heb toen nog het ouderschapsverlof aan vast geplakt dus uit eindelijk met 5 maanden weer begonnen. Ik werk maar 2 dagen gelukkig ben ik heel dankbaar voor. Hier blijft ze 1 dag bij mijn schoonmoeder en de andere dag bij mijn moeder maar op die dagen mis ik haar toch altijd. In het begin vond ik het echt superlastig maar het went ook snel weer en het is ook fijn om iets voor jezelf te hebben!
5 maanden geleden
Je moet maar denken, voor je kindje brengt de opvang ook dingen! Nieuwe wereld, contact met andere babys en kindjes, dingen ontdekken etc. Ik noem het ook geen opvang maar 'naar de babyvriendjes' kindje begrijpt er uiteraard niets van maar voor mij werkt het.
Ik heb nog een dochter van 3 jaar die noemt het nog steeds zo (inmiddels kindervriendjes, ze is naar grotere groep) maar daardoor heeft het voor mij (en haar) een positieve associatie en dat helpt :) Sterkte!
5 maanden geleden
Herkenbaar hoor! Ik ben bijna 9 maanden thuis geweest met m’n zoontje. Ik zag er ook zo tegenop om weer te gaan werken, maar voor mij wende het heel snel eigenlijk 🤷🏼♀️ ik had het veel groter gemaakt in m’n hoofd.
Sterkte mama, het komt goed!
En weetje, nu vind ik het ook wel fijn om aan t werk te zijn, mijn hersenen te gebruiken. En als ik hem ophaal van de opvang zijn stralende snoet te zien en een dikke knuffel te krijgen 🥰
5 maanden geleden
Ooh wat een leuk topic, ik ga per 01 juli weer werken als mijn zoontje 13 maanden is. Alhoewel het niet mijn eigen keuze was om te stoppen met werken (lees contract niet verlengd) ben ik wel eeuwig dankbaar voor deze periode.
Hij gaat nu ook 1 dag naar een gastouder en dat worden er 2 de andere dagen vangen de oma’s en mijn vriend hem op.
Een gigantische verandering en ik ga hem echt missen op momenten maar ik voel nu dat ik echt behoefte heb aan meer dan met z’n tweetjes de dag doorbrengen. Herken je dat?
Ik ga wel proberen tussen 16u en 17u thuis te zijn zodat de avonden samen niet zo kort en hectisch zijn. Veel kroelen en spelen na werktijd lijkt me de oplossing om het potje weer te vullen voor ons allebei.
Ik heb ook gemengde gevoelens hoor, dat hoort er denk ik bij…
Succes joh en geniet er ook van
5 maanden geleden
Ik werk vanaf mijn dochter 4 mnd oud is en ik mis haar nog steeds ontzettend. Misschien went dit enerzijds ook nooit hier. Zij was vaak vrijdag t/m maa thuis en dan din op het werk viel erg vies tegen en donderdag was mijn beste dag 😅 Per volgende week 4 dagen werken maar deze gedachte valt ook erg tegen hoor, overweeg onbetaald ouderschapsverlof etc.
Anderzijds wordt zij as zondag 1 jaar en we merken dat ze echt behoefte heeft om met kindjes te zijn en vooral goede zin heeft bij KDV en we haar lastig de hele dag kunnen vermaken ook al doen we ons best. Zo kan ik het altijd relativeren tenminste, al blijf ik haar erg missen 😊
5 maanden geleden
Ik ben mij er inderdaad heel erg van bewust dat ik echt blij mag zijn dat ik 11 maanden bij hem heb kunnen zijn! Bij een tweede gaat dit waarschijnlijk niet gebeuren omdat ik nu een nieuwe baan heb natuurlijk. Ik weet al een tijdje natuurlijk dat ik weer ga werken, maar ik moet elke dag zo huilen.. Onzin natuurlijk, maar voelt echt alsof ik hem en onze tijd ‘kwijt raak’. Haha lastig hoor dat loslaten!!! 😭