Nog steeds zo moe + werken

Ik ben nu 16 weken zwanger en ook nog last van extreme vermoeidheid. Ik ben sinds vorige week deels ziekgemeld waardoor ik nog maar halve dagen werk (voorheen 3 volle dagen en 1 halve dag)

Hoi, hier 17 weken en ook nog erg moe. Iets beter dan voorheen maar nog steeds hinderlijk. Werk sinds een aantal weken ook minder (9u-14u) en een afspraak met bedrijfsarts staat nu ook gepland. 2 makkelijke zwangerschappen eerder gehad en het voelt voor mij moeilijk om te accepteren en een beetje als falen dat het mij nu niet weer zo ‘goed’ afgaat. Zie nu intussen wel in dat je zo negatief en onzeker voelen je niks goeds brengt en het ook niet lukt om te genieten van je zwangerschap. Voor je zelf durven kiezen is echt de les hierin. Veel succes en beterschap!

Ik ben 18 weken zwanger, en ook nog steeds erg moe. Mijn bloeddruk is te laag en mijn vit. D ook. Hier komt ook mijn vermoeidheid weg denk ik. Denk om je zelf en je kindje als het niet gaat gaat het niet

Ik ben 19 weken zwanger en helaas ook nog steeds erg moe. Vanwege HG ben ik op werk 100% ziekgemeld, en nu sinds twee weken bouw ik op met 2 uur werken per dag. Dat gaat goed, maar ik zie nog echt totaal niet voor me hoe ik straks weer 8u per dag vol moet houden. Als ik goed slaap (1x er uit om te plassen en niet uren wakker daarna) gaat het best okee, maar ik slaap soms echt vreselijk slecht en dan red ik de dag gewoon bijna niet 😅. Ik vind het ook moeilijk, zo weinig kunnen past niet bij me en voor mn gevoel is iedereen om me heen die zwanger is gewoon alles nog aan het doen, en dat kan/wil ik zelf gewoon niet.

Ik ben ook extreem moe en zodra ik door blijf gaan met wat ik doe, krijg ik eerst hoofdpijn, dan wordt ik misselijk en uiteindelijk voel ik me met buikpijn erbij gewoon helemaal niet goed. Ik krijg om half 1 hoofdpijn op werkdagen, dus werk van 8 tot 12. Daarna naar huis. De komende 6 weken is dit hoe het gaat werken. Daarna kijken we weer hoe het gaat. Zwanger zijn vond ik nooit leuk en was altijd pittig, maar zo erg als nu kende ik het ook niet. Mijn advies: blijf dicht bij jezelf, zorg goed voor jezelf en het kleintje in je buik. Echt genieten is lastig als je zo moe bent, merk ik, maar probeer als je de kleine voelt daar even van te genieten. Op dat moment. Je werk is maar werk, nieta zo belangrijk als de kleine die in je groeit.

Hier nog meer herkenbaarheid helaas. Heb ook erg last van mijn bekken waardoor ik een paar keer per dag plat moet liggen (op kantoor op een stretcher 😬), veel hoofdpijn en een hele lage bloeddruk. Heb het idee dat dat de vermoeidheid nog erger maakt. Ik durf het niet goed aan te geven op werk… Ik heb ruim een jaar opgebouwd nadat ik in april 2023 uitviel door de zorg voor onze zieke peuter. In april 24 zou ik weer al mijn uren gaan maken maar toen overleed ons baby’tje tijdens de zwangerschap waardoor ik langer thuis ben gebleven. In juni ben ik “pas” weer helemaal begonnen. Het voelt dus alsof er “altijd wat” is met mij en ik nu echt niet vanwege “gewoon een zwangerschap” met deels ziek kan melden. Maar eigenlijk loop ik wel over grenzen heen merk ik… 😶

Hier nog een... Bijna 18 wk en werk nog fulltime als juf in de onderbouw. Ik sleep me door de dagen en weken heen. Door de weeks werk en slaap ik. Nu is het ook zo dat mijn leidinggevende niet heel meegaand is en ik ook geen pauzes heb, wat in de moeheid niet meewerkt. Ik heb al veel last van m'n banden. Ik weet nu al dat ik fulltime tot aan verlof niet vol ga houden. Velen zeggen dat de energie nog gaat komen. Laten we het maar hopen....

Wat vervelend dat je je zo voelt! Het is heel herkenbaar. Ik heb extreme bekkenpijn en daarbij slaap ik amper tot niet. Soms 1 nacht per week van max 5/6 uur slaap waardoor ik veel andere klachten erbij heb. Ik werk op dit moment helemaal niet (ook omdat ik helaas niet minder uren kan werken, dus het is of alles of niets 🙃). En ik herken heel erg wat je zegt over het 2e trimester, dat dat beter moet zijn en je je goed zal gaan voelen. Ik vind dit nog erger dan het 1e trimester en die was al pittig. De ene vrouw heeft dat geluk wel en de andere helaas niet. Maar dat betekent zeker niet dat jij je schuldig hoeft te voelen, jij had het zelf ook graag anders gezien. Jouw gezondheid en die van de kleine is het allerbelangrijkste! Als het voor jou niet gaat, dan gaat het niet. Neem je rust en je tijd die je nodig hebt. De zwangerschap is ‘dan maar’ zo’n korte periode van je hele werkleven, dus werk is dan maar werk hoor. Maak het allemaal bespreekbaar met de bedrijfsarts en vertel wat je allemaal voelt en wat het met je doet. En vooral lief zijn voor jezelf, je hoeft nu echt niet door te zetten. Vergeet niet dat je al keihard aan het werk bent en dat is dat je een klein wondertje aan het maken bent. Sterkte!

Dank jullie wel voor de reacties en toch fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Dat schuldig voelen zit zo diep in mij, moet dat echt proberen los te laten voor mijzelf en mijn kindje. Hopelijk zijn we er gauw van af 🥰

Dank je wel voor je lieve reactie, je hebt ook zeker gelijk! Ook wat je zegt over dat je het zelf ook het liefst anders zou zien en dat de zwangerschap dan relatief zo kort is. Ik ga het morgen allemaal delen met de bedrijfsarts en hoop echt dat er duidelijke afspraken uitkomen en dat hij een duidelijk advies kan geven. Hopelijk wordt jouw 2e trimester ook beter en vooral je slaap 🩷

Ik snap wel dat je dat zo kan voelen inderdaad, maar zou het toch wel bespreekbaar maken met iemand op je werk waar je je fijn bij voelt! Over je grenzen heen gaan is echt niet fijn en je moet nog wel wat weken (helaas)

Heel herkenbaar al jullie verhalen. Ik ben nu 15 weken zwanger. Ben nu voor de 3e week 100% ziekgemeld vanwege hevige bekkenklachten (fysio en ostheopaat helpen niet voldoende. Aan het einde van de dag kan ik niet meer uit de voeten) Heb me hier erg gefrustreerd en schuldig over gevoeld. Ben me nu aan het berusten in de situatie zoals die is. Over 3 weken opnieuw een gesprek met de bedrijfsarts. Heb weinig hoop dat ik dan meer kan. Het belangrijkste is dat ons wondertje gezond is!

Ik ben per vandaag ook voor 50% ziekgemeld. Het eerste trimester dacht ik nog ik moet volhouden. Nu 18,5 week en nog steeds kwaaltjes. Plus dat op werk veel negativiteit is waardoor dit mij nog meer leeg trekt. Aangegeven dat ik zo uitgeput was dat ik mijn werk niet fatsoenlijk kan doen. Dat ik liever de uren dat ik er ben effectief werk dan alle uren maak en niet effectief bezig ben. Ik ben er met mijn hoofd niet bij, kan me niet concentreren en maak fouten. Dus heb ook gezegd dat dit voor werk ook niet gunstig is. Nú opgelucht dat het geregeld is na de hele tijd survivallen. Sterkte!

ik had een afspraak bij de verloskundige en die zei ik snap het wel waarom je zo ziek en jij je zo voelt bent je bent in verwachting van een 2ling! En heeft mij verplicht me ziek te melden. Ik ken je gevoel heel erg, op het werk zeggen ze nu tegen me je bent maar zwanger die en die gingen door tot 36 weken je bent niet ziek he. En me vriend is heel lief en steunt me ook ontzettend en die zegt elke keer dat ik voor mezelf en de kindjes moet kiezen. Mijn advies denk echt aan jezelf! Het werk doet het niet hoor!

Vandaag een gesprek met de bedrijfsarts gehad en hij heeft als advies meegegeven dat ik halve dagen ga werken en het voelt echt als een opluchting! Werk neemt het advies ook over. Hopelijk werkt dit en hoop dat andere vrouwen hier ook iets aan hebben, plan een gesprek met hr of bedrijfsarts als je dat nog niet hebt gedaan! Sterkte allemaal, denk aan jullie kindje(s) 🩷

Iedere werkgever moet beschikken over een eigen overeenkomst met een arbodienst of bedrijfsarts: het basiscontract. Alle werkenden moeten toegang hebben tot een bedrijfsarts en ieder bedrijf is verplicht om samen te werken met een bedrijfsarts. Neem anders hiermee contact op. Kan via je teamleider of leidinggevende of P&O.

Vervelend he, dat moe zijn! Heb ik ook nog best wel last van en denk dan ook van: oh doe ik iets verkeerds, want 'dit is het trimester van de energie'. Had zelf voor blaasproblemen antibiotica gekregen, ook al was het niet heel duidelijk een ontsteking. Maar daarmee wel een stuk moeheid ook weg! Nog steeds elke middag even naar bed hoor, dus het hoort er toch ook bij denk ik dan. Ik werk sowieso maar halve dagen, wat precies lukt, dus hoef me niet ziek te melden gelukkig. Wat heb je tegen de bedrijfsarts gezegd? Lijkt me dat het allemaal legitiem is wat je voelt en dat je grenzen mag aangeven van wat lukt?

Oh ik lees dat je halve dagen gaat werken. Superfijn!

Ja echt vervelend dat moe zijn, vooral omdat je er niks aan kan doen en idd dat gevoel dat het nu beter zou moeten gaan. De bedrijfsarts vroeg me wanneer ik moe word op werk, rond half twee/twee uur. Dus hij wilde dat ik voor die tijd dan thuis ben zodat ik even kan rusten en in de middag wat kan bewegen, wandelen, fietsen, zwemmen. Zodat ik fit die bevalling in kan. Dus advies om max 4 uur te gaan werken. Echt heel fijn dat hij zo meedenkt. Hij zei wel dat het waarschijnlijk alleen maar slechter wordt en dat ik dan misschien naar 3 uur zou gaan. Hij nam me echt in bescherming en had het echt over grenzen en de stress op de baby. Heb nu ook veel meer rust, zo fijn. Fijn dat je al halve dagen werkt en dat je het volhoudt☺️

Ik ga vanaf volgende week 4 dagen werken ipv. Dus deels ziektewet. Als juf van de onderbouw vind ik het zwaar! Veel last van bandenpijn en strakke buiken. Dus ondanks dat ik pas 18 wk ben, toch al een stap terug....