Zwanger na verlies

Hi lieve meid! Sterkte met je verlies! Ik ben toevallig ook laatst (maart) mijn zoontje verloren met 15 weken aan de parvovirus het was enorm schrikken! Ook pril zwanger dus ik voel echt enorm je onzekerheid 😢 Ik hoop dat onze zwangerschap dit keer goed en voldragen zal verlopen ❤️

Wat vreselijk dat je nagenoeg hetzelfde hebt moeten meemaken! Ik hoorde dat er dit jaar echt een ontzettende stijging is in het aantal gevallen van parvovirus… Wat fijn dat je ook weer zwanger bent ❤️ Ik hoop zo dat we beiden onze zwangerschap mogen voldragen! 🤞🏻 Wanneer heb jij je eerste echo? Ik heb vandaag gebeld en mag 30 juli voor een eerste vitaliteitsecho komen.

Ja dat klopt, de gynaecoloog zei ook dat er een mail was verstuur naar verloskundigen omdat het dus inderdaad heel erg heerst. Oeh spannend! Ik heb ‘m 25 juli. Ik hoop zo erg dat we beide een mooie echo te zien krijgen 🥰

Wauw... 4 miskramen! En dan ook nog een stilgeboorte! Heel heftig!! Mijn allereerste zwangerschap werd een spontane miskraam. Toen ik net wist dat ik zwanger was ben ik 3 dagen naar Disney geweest en omdat ik wilde mijn reisgezelschap nog niet van mijn zwangerschap vertellen, dus ik ben 3 dagen lang achtbaan in en achtbaan uit geweest. Ik ga immers in alle achtbanen en als ik dat ineens niet meer doe, valt dat toch op. Ondanks dat het vruchtje nog achter je schaambot zit, voelde ik toch een steek bij elke attractie waar stond dat het niet geschikt was voor zwangere vrouwen. Kort daarna ging het mis en ik heb het mijzelf nog altijd kwalijk genomen. Mijn 3e zwangerschap was een leeg vruchtzakje dat mijn lichaam blijkbaar niet zelf af wilde stoten. Ik heb het opgewekt met medicatie, maar man oh man wat heb ik daar een lange nasleep van gehad. De hele miskraam heeft in totaal 9 weken geduurd. Dus ja, nu mijn 5e zwangerschap en ik ben heel sceptisch. "Het zal wel weer misgaan." Dit is letterlijk een cadeautje, want we waren niet bezig met zwanger worden en of we een 3e kindje zouden willen, maar het is wel heel gewenst!

Ach lieve vrouw. Weet alsjeblieft dat die miskraam echt niet is gekomen door de achtbanen. Het is echt bijna nooit zo dat een miskraam voorkomen had kunnen worden. ❤️ Hopelijk lukt het je er positief in te staan deze zwangerschap. Wat ik zelf doe is elke avond een momentje nemen om even met mijn handen op mijn buik contact te maken met dit kleintje. En het te vertellen hoe welkom het is en dat ik hoop dat alles goed gaat daarbinnen. Doe ik al vanaf de positieve ovulatietest haha. Snap heus wel dat dat niet echt iets verandert, maar het voelt goed om er op een positieve manier mee bezig te zijn in plaats van alleen met angst. Misschien dat zo’n ritueeltje of iets anders dat bij jou past kan helpen 🙏🏻

Hoi! Ik ben 15 april bevallen van onze zoon Ayman na een zwangerschap van 19+3 toen we zagen dat hij in mijn buik was overleden.. nu ben ik opnieuw zwanger en zo mega blij, maar tegelijkertijd heel bang voor herhaling 🥺 Een aantal jaar geleden ook een aantal vroege miskramen gehad dus ik vind het mega spannend. Maar heb ook voldragen zwangerschappen gehad dus probeer me daar een beetje aan vast te klampen

Welkom! Gecondoleerd met jullie zoon 💙✨ Weten ze waardoor hij is overleden, is er inderdaad kans op herhaling?

Ik zou eigenlijk volgende week starten aan de onderzoeken naar herhaalde miskramen in het ziekenhuis, maar ik geloof dat ik even moet gaan bellen om dat af te zeggen 🫢

Ik neem 's avonds inderdaad ook lekker even de tijd om wat "contact" te maken met dit kleintje! Voor nu nog mijn handen ter hoogte van mijn schaambot en hopelijk mogen ze uiteindelijk steeds meer op mijn buik komen liggen.🥰

Dankjewel, jij ook. Nee er is geen oorzaak gevonden, waarschijnlijk “vette pech “ de gynaecoloog ging er van uit dat het een uitzondering was omdat we ook al gezonde kindjes hebben rondlopen.. dat gaf me de geruststelling wel om te proberen opnieuw zwanger te worden 🤍 En bij jou?

Wat heftig wat jullie hebben meegemaakt.. Ik snap je angst helemaal zelf twee miskramen gehad en vanmorgen erachter gekomen dat ik weer zwanger ben.. het is gewoon zo spannend.

Pff pijnlijk dat het vette pech is, maar wel heel fijn dat de kans dat het nu goed gaat dus heel groot is! 🙏🏻 Ik zou komende week beginnen aan de onderzoeken naar herhaalde miskramen, die hebben we toen het de vierde keer mis ging gelijk in gang gezet (eerder wilden we nog niet, toen wilden we eerst nog 3 maanden proberen). Maar bij ons zoontje bleek het uiteindelijk door een besmetting met parvovirus b19 (vijfde ziekte, een kinderziekte) te komen. Ik heb dat blijkbaar als kind nooit gehad en als je het dan tijdens de zwangerschap oploopt kan je kindje in de buik overlijden. Ik had niet eens door dat ik het had (was sowieso de hele zwangerschap erg ziek) maar had wel contact gehad met een neefje die het had en daarom werd er een bloedonderzoek gedaan waardoor het bevestigd is. Ook dikke vette pech dus bij ons…

Jeetje wat heftig zeg! Wel fijn dat je nu weer zwanger bent, en de kans dus ook groot is dat het goed zal gaan🤍 duim voor je dat alles goed gaat deze kerr

Wat een verhalen zeg! Poeh. En gecondoleerd met jullie zoontje. Wat een verdriet... Hier na een gezonde dochter in 2022 uit het niets 4 vroege miskramen tussen week 4 en week 6. Nu een vijfde keer zwanger en vandaag een vroege echo gehad met 5 weken en 6 dagen. We hebben een hartje zien kloppen en alles zag er goed uit! Ik heb geen idee wat nu te voelen?

Oef wat zal het spannend geweest zijn! Wat fijn dat je al een kloppend hartje zag zo vroeg, hopelijk geeft dat je wat geruststelling voor nu!

Wat een heftige verhalen allemaal 💔 maar wat fijn dat jullie allemaal weer zwanger zijn 💕 ik duim met jullie mee! Hier weer zwanger na een miskraam eind mei (10+3), een dag voor onze eerste echo. Nu 3+4, uitgerekend op 30 maart. Mogen vanwege de miskraam met 7 weken al een echo, dus 13 augustus. Ik merk dat ik een stuk meer bezig ben met eten en drinken dan vorige keer. Ik heb bij de vorige zwangerschap wel cafeïne gedronken (uiteraard niet meer dan het maximale per dag) en niet heel gezond gegeten en ben nu toch bang dat zoiets de aanleiding is geweest.. ondanks dat ik weet dat het vaak niet voorkomen kan worden

Lieve vrouw, weet écht dat die miskraam niet jouw schuld was. Natuurlijk is het goed om gezond te eten en caffeine te beperken/vermijden, maar dit niet doen zal echt niet tot een miskraam leiden. Dat wil ik je echt even benadrukken, er zit vaak toch ergens een stukje (compleet onterecht!) schuldgevoel bij een miskraam. Hopelijk lukt het dit een beetje los te laten en duren de weken tot de eerste echo niet te lang 🙏🏻 Hier ook al aan het aftellen 😅

Wat een heftige verhalen. Heel veel sterkte met jullie verlies, maar uiteraard ook gefeliciteerd met jullie 'nieuwe' zwangerschap 🤍 Hopelijk mag het bij ons allemaal dit keer helemaal goed gaan, want helaas weet ik ook dat een goede afloop echt niet vanzelfsprekend is. Afgelopen vrijdag 12 juli was ik uitgerekend van ons 1e kindje samen, helaas heeft het nooit zo ver mogen komen. Op 2 januari bleek de uitslag van de NIPT niet goed; trisomie 21 (down-syndroom). Deze uitslag werd helaas bevestigd door de vlokkentest. We hebben de moeilijkste beslissing van ons leven moeten nemen, maar uiteindelijk hebben we, met ontzettend veel pijn in ons hart, besloten de zwangerschap te beëindigen. Op 22 januari is ons eerste zoontje na 14+3 weken zwangerschap stilgeboren. Hierna hebben we nog een lange nasleep gehad. Er bleek restweefsel van de placenta te zijn achtergebleven. De hoop was dat dit vanzelf mee zou komen bij de 1e menstruatie. Helaas was dit niet het geval; op 18 maart heb ik onder narcose een hysteroscopie gehad. Gelukkig was bij de nacontrole eind april alles rustig en konden we ons weer stilletjes aan op de toekomst richten. Mentaal is het een hele zware periode geweest, maar zeker ook lichamelijk. Ik was het vertrouwen in mijn lichaam compleet kwijt, had veel meer klachten bij ovulatie en menstruatie. Maar de apps toonden gelukkig al vrij snel een stabiele cyclus. Vrijdag 12 juli was dus mijn uitgerekende datum, maar ook mijn NOD. Op donderdag had ik weer hevige (menstruatie-)krampen, dus had de hoop al laten varen, maar toch heeft iets ons op vrijdagochtend 12 juli doen besluiten een zwangerschapstest te doen. Tot onze verbazing bleek deze positief te zijn. We konden het echt niet geloven, dus na 2 positieve kruidvat-tests is mijn vriend naar de dichtstbijzijnde drogist geracet voor een clearblue test, de uitslag was: 2-3 weken zwanger! Wat een emotionele dag, zo ontzettend dubbel! We hebben ons eerste zoontje herdacht, we hebben ballonnen opgelaten, samen met onze 6-jarige (bonus)dochter. Maar het nieuws van een nieuw leventje in mijn buik, hoe pril ook, maakte de dag een stuk minder zwaar. Na regen, komt zonneschijn. De positieve test is nu bijna een week geleden, volgens mijn eigen berekeningen ik ben nu 4+6, uitgerekend rond 21 maart. Op 2 augustus staat de eerste echo gepland in het ziekenhuis. En ik merk dat ik het toch wel erg spannend vind. Gelukkig kunnen mijn vriend en ik samen goed praten en liggen we qua gevoel op 1 lijn. We zullen moeten accepteren dat deze zwangerschap nooit meer zo zorgeloos gaat zijn als de eerste 12 weken van de vorige zwangerschap. Ik heb pas echt vertrouwen in een goede afloop, als ik een gezond baby'tje in mijn armen mag houden. Ik duim voor ons allemaal 🍀 Hebben jullie ook meer last van kwaaltjes? Merk dat ik nu al een stuk misselijker ben, maar goed, mij hoor je niet klagen 🤞🏻

Wat bijzonder dat je op je uitgerekende datum er weer achter kwam zwanger te zijn! Kan me ook voorstellen hoe dubbel dat is… 🌈 Ik heb juist minder last van kwaaltjes, maar zat vorige zwangerschap echt tegen hg aan (uiteindelijk met medicatie wel onder controle gekregen maar bleef me beroerd voelen). Dat heb ik bij mijn andere zwangerschappen (miskramen en een voldragen zwangerschap) helemaal niet gehad, dus ondanks dat het me soms onzeker maakt (kwaaltjes = het gaat goed?!) ben ik er ook wel blij om dat ik me niet zó beroerd voel als vorige keer. Ik wist wel al op 7dpo zéker dat ik zwanger was, voelde het aan mijn lijf 😅 8dpo eerste positieve test gehad, dus dat klopte. Misschien nu met de zesde toch genoeg ervaring en kennis om het echt aan te kunnen voelen.

Op 23 november 2019 had ik mijn allereerste positieve test (helaas werd dit 1 december een miskraam) en precies een jaar later, op 23 november 2020 braken mijn vliezen. Ik blijf dat zo bijzonder vinden