2e kindje wel of niet..

Ik heb geen tip omtrent wel of geen baby, maar mijn tip is om even te wachten tot je kindje iets ouder is.. Ik ben zelf in verwachting, mijn zoon is 9 maand en het is echt heel pittig. Daar hij nu begint met kruipen, fratsen uithalen etc en je niet weet hoe je zwangerschap zal verlopen. Heel veel succes met de keuze en liefde gewenst voor jullie gezin

Zou het kunnen dat jouw man nog van mening veranderd? Misschien ben jij al toe aan een tweede, maar misschien is jouw man nog niet zo ver. Laat het voor nu even rusten en misschien over een tijdje nogmaals het gesprek erover aangaan. Los natuurlijk van het feit dat ik geen idee heb hoe gemakkelijk jullie zwanger zijn geraakt en hoe oud je bent.

Ik ken dat Ik wil ook graag een tweede kindje als mij zoontje wat ouder is over 2 a 3 jaar Maar mij man wil dat niet en hij weet ook dat ik graag een 2de zal willen Tewel ik toch een heel grote wens dat voor me is om een 2de kindje te hebben Hoop dat hij later daar in zal veranderen

Thx voor jullie reacties. Probleem is dat hij zichzelf te oud vind worden. Dat is een van de reden dat hij niet meer wilt. Dus afwachten is heel moeilijk. Want hij wordt niet ouder. Hij vind het nu met 1 kind niet zwaar of moeilijk dus dat is het ook niet. Hij vind het wel goed zo zegt hij.

Mag ik vragen hoe oud hij dan is? Mijn vriend is net 48 geworden en ik zelf ben 39. Wij hebben nu net ons eerste kjndje, ze is nu 9 maanden. Bij ons het juist andersom. Ik vind 1 al best pittig en weet niet of ik een tweede wil. Mijn vriend wil juist wel. Hij is echt een topvader, ondanks zijn wat hogere leeftijd. Wat is zijn grootste bezwaar dan qua leeftijd?

Hier echt precies hetzelfde! Mijn vriend vindt zichzelf ook te oud (over een paar jaar is hij 40, als het weer zou gaan spelen. Vind ik niet te oud, hij wel) en wil nu zeker niet nog een. Hij vindt het wel mooi zo. En ik snap dat wel, maar zou het zo graag willen ook. Ik heb geen tips, behalve het te laten rusten. Merk dat mijn vriend het vaderschap steeds leuker gaat vinden, dus heb minuscuul stukje hoop dat het veranderen gaat. Maar weet wel zeker van niet, om eerlijk te zijn. Hier haal ik troost uit feit dat veel vriendinnetjes een kindje krijgen nu, dus dat mijn zoontje toch wat ‘broertjes en zusjes’ erbij krijgt haha

Vriendin van mij had met haar man afgesproken dat ze zouden wachten tot hun eerste kindje een jaar oud was. Lekker genieten met z'n drieën en onderwerp pas na die tijd weer opbrengen. Vond ik opzich wel een goeie!

Ik herken het wel een beetje hier gaat het dan alleen om kindje 3. Ik zou er nog wel graag 1 willen maar mijn man niet.. hier is het toch gewoon kwestie van er aan wennen ben ik bang

Hij is 43. Ik vind dat ook niet te oud. Maar hij zelf voelt zich oud. Ik kan aan zijn gevoel niets doen, alleen aangeven dat ik hem helemaal niet te oud vind. Maar wat ik vooral lees is het laten rusten. Dat doe nu ook maar even. In ieder geval tot ze 1 is geweest. Thx allen!

Ja heel herkenbaar. Mijn man wou eerst helemaal geen kinderen en is nu dol blij met onze dochter. Echter geef hij aan dit allemaal niet weer opnieuw te willen. Hij wil alles aan onze dochter geven, dat ze nieg hoeft te delen en wil niet nog een keer zoon verantwoordelijkheid. Ik wil zeker nog wel een tweede. Dus ik laat hem eerst komende jaar nog wennen en dan ga Ik er nogmaals over beginnen.

Ja, dat ja! Ik vraag mij gewoon af hoe ik ermee om zou gaan als hij echt niet wilt. Hoe is dat een plekje moet geven. Dat lijkt mij wel heel moeilijk. Ik ben een echte piekeraar dus helemaal loslaten vind ik wel moeilijk. Maar ik ga mijn best doen :)

Compromis wat je erin kan sluiten is inderdaad verder gaan zonder een tweede kindje of als je verlangen naar een tweede heel groot is verder gaan zonder je man(hoe bot dit ook klinkt)

Ik moet er niet aan denken om 2 of 3 dagen bij mijn dochter weg te zijn. Dat zal wel consequentie worden als ik bij hem weg ga. Daar hoop ik niet naar toe te gaan. X

Enigzins Herkenbaar! Nadat we onze dochter kregen sprak mijn vriend “opeens” over misschien toch maar bij 1 kind houden. Ik wilde er juist opeens wel vier omdat ik het zo leuk vind! Ik persoonlijk denk dat hij gewoon moest wennen en het (ondanks een makkelijke baby) als zwaar ervaart. Je bent toch je oude vrije en ongedwongen leven kwijt (alhoewel ik met 1 kind nog veel vrijheid ervaar). Inmiddels is hij overstag voor een tweede. Kan het zijn dat jouw vriend hier mogelijk nog op terug komt? Ik zou de wens om een tweede te krijgen niet zomaar kunnen laten varen. Is jouw vriend opgegroeid met broertjes en zusjes? Misschien daar de meerwaarde van aanhalen? Mbt steun liefde en vriendschap van broertjes en zusjes.

Fijn om te lezen dat het herkenbaar is. Hij heeft geen broers of zussen. Hij zegt ook dat hij ze niet mist, logisch. Ik heb wel een broer en zus en ben daar heel blij mee. Dat ziet hij gelukkig ook. Ik heb besloten om er nu even niet over te beginnen en miss over 2 maanden weer eens iets over zeggen. Ik laat het niet zomaar los, merk dat dat te diep zit maar wil ook gewoon genieten en gelukkig zijn met 3en. X

Geluk is soms tevreden zijn met wat je hebt... sommige mensen redeneren idd dat ze alles aan 1 kind willen geven, anderen willen dat de kindjes leren delen of dat ze altijd op iemand kunnen rekenen en dat is dan niet de ouder, maar broer of zus ... wij zijn er beiden uit dat we een tweede willen al liep de eerste zwangerschap niet van een leien dakje. Daarom twijfel ik soms toch, maar gelijklopend hoop ik gewoon dat het deze keer wat normaler verloopt. Ik denk dat ik vooral daar bang van heb. Dus heb begrip voor de keuze van je man. Als hij al zijn liefde aan jullie kindje nu wil geven, is dat mss beter dan gaan voor een tweede dat hij enkel doet voor jou....

Misschien is hij er ook gewoon nog niet echt klaar voor? Ik weet dat mijn vriend al heel snel sprak over een 2de terwijl ik heel lang had 'ik weet niet of ik dat wil' want zeg nu zelf, die eerste maanden zijn echt pittig ! Nu is ze 10 maand en begint het meer te komen dat ik opensta voor een tweede maar het zal wel nog niet voor meteen zijn 😊