Dreumes die niet luistert

We weten natuurlijk niet wat het gedrag veroorzaakt. Zoals je al zei "het hoort er bij" Kinderen gaan heel goed op het hebben van keuzes, structuur en grenzen. Als je bijvoorbeeld wat dat hij ... weet ik , zijn jas gaat pakken. Dan kan je zeggen:" pak jij je jas of doe ik het"? Dit geeft ze een gevoel van autonomie waar ze naar snakken: hun eigen ik mogen uitvoeren. Kan je een bepaalde situatie omschrijven waarbij jullie in dit cirkeltje komen?

Tijdens het eten niks willen eten en dan naar stelling lopen om koekje zelf te pakken. Kasten steeds open maken en alles eruit halen, vaker moeten waarschuwen dat het niet mag toch doen. Rol gordijnen trekken ondanks steeds waarschuwen dat het niet mag. Zitten we rustig tv te kijken wordt ik gebeten of als ik kook wordt ik ook overal gebeten…

Komt voor mij een beetje over als het vragen om aandacht. Misschien hem wat actiever betrekken in de dagelijkse dingen. Keuzes laten maken. Zelf laten eten (poging doen tot). Niet verwachten dat je rustig tv kan kijken met een dreumes 😉🤔 blijf consequent in het stellen van grenzen. Niet continu doelloos ‘nee’ zeggen. Vooral benoemen waarom iets niet mag en wat dan wel mag en dit dan ook voordoen. Bijvoorbeeld als hij zijn eten weggooit: ‘huh ik zie dat je je eten weggooit. Eten doen we in onze mond (doet het voor). We gooien niet met eten’. Als hij aan de rolgordijnen trekt: ‘nee, ik wil niet dat je aan de gordijnen trekt straks gaan ze stuk. Kijk ik heb hier dit speeltje voor je, daar kun je dit mee doen’ hem dan ook daadwerkelijk uit die situatie halen. Kinderen gedijen beter op een positieve benadering. Dus vooral benoemen wat wel mag. Ik zou misschien de lat ook wat lager leggen. Wat verwacht je als je tv kijkt of kookt? Dat je kind zich al die tijd maar zelf moet vermaken?

He wat vervelend dat het zo gaat bij je. Dat klinkt ook erg vermoeiend. Lisa hierboven geeft al waardevolle tips. Heb je ook een partner? Zo ja, hoe gaat het daarbij? Misschien kan je jezelf ook afvragen wat je nodig hebt om uit deze situatie te komen. Dit is voor niemand leuk, ook je kindje zal het niet leuk vinden. Misschien, als je er zelf niet uitkomt, kan je hulp vragen om de negatieve cirkel te doorbreken? Kinderen hebben, hoe lief ook, is soms gewoon zwaar maar wat jij omschrijft zou volgens mij niet moeten hoeven. Sterkte!

Eeeh… de kasten leeg halen om spullen eruit te halen is toch doodnormaal gedrag voor een klein kind? Doet mijn dochter ook regelmatig. Dreumesen en peuters zijn super onderzoekend en willen alles aanraken en bekijken en ja, ze willen de hele dag je aandacht. Dat is niet “grenzen opzoeken”, nee dat is heel gezond nieuwsgierig gedrag waar ze veel van leren. Natuurlijk kan je niet rustig tv kijken met een dreumes om je heen. Het is geen puppy die je moet africhten hé, het is een mensje. Ik denk eerlijk gezegd dat je je verwachtingen toch zult moeten bijstellen. Of het blijft frustrerend voor zowel jou als je kindje. Waarschijnlijk niet wat je wilde horen, sorry.

Sorry voor de toon, het kwam er iets harder uit dan ik had bedoeld, ik ben ongesteld en dan reageer ik altijd wat feller 🫣 veel sterkte het ouderschap is echt zwaar

Dit klinkt pittig! Wij proberen het ons zo makkelijk mogelijk te maken. Ik hen geen zin om de hele dag nee te zeggen, dus dingen die hij niet mag pakken liggen achter slot. Zoals etenswaren, liggen in lades die afgesloten zijn met kinderslot. Rolgordijn touwtjes hangen hoog aan zo'n haakje halverwege het kozijn. En inderdaad, ik verwacht niet van mijn kind dat hij zich lang kan vermaken, dus tv kijken doe ik in z'n slaapje. Tijdens het koken een leertoren misschien een optie? Dan kun je koken en hem aandacht geven door te betrekken. Luisteren is ook nog lastig voor ze, begint hier net een beetje te komen. Schreeuwen zou ik echt niet doen. Dan leer je je kind dat het oke is om te Schreeuwen naar elkaar, uiting van onmacht. Onderzoeken en klimmen zit in de natuur van de kleintjes, hoort bij de ontwikkeling. Als je zijn gedrag ziet als uitdagen, negatieve manier aandacht vragen ipv bij mama willen zijn en onderzoeken, kader je het negatief en reageer je er ook negatief op. Dat maakt het zwaarder. Dat helpt je niet. Succes, want altijd makkelijker gezegd dan gedaan.

Tv kijken naar tekenfilm hè hahahah iedereen die maar denkt dat ik voor mezelf tv zit te kijken. Tuurlijk zal dat niet rustig gaan!! Ik geef hem zoveel tijd en energie maar lijkt alsof het niet genoeg is. Ik heb sterk het gevoel dat hij alles samen wilt doen. Hij zoekt steeds de prikkels op en wilt steeds nieuwe uitdaging. Werk zelf met kinderen en ik ben weer een persoon dat iedereen aan het vergelijke is. Super slecht van mij waardoor ik weer denk dat hij negatieve aandacht zoekt en niet luistert. Zat mij die dag erg hoog vandaar mij bericht.

Wat je allemaal als tips geeft waardeer ik. Hij zit alles als een spelletje is echt een fase. Nee niet doen want dan gaat het stuk niet gooien niet slaan want dat doet pijn. Hij blijft het toch helaas doen en erbij lachen. Ik denk kwestie van doorzetten en doordat ik even vermoeid ben heb ik dit van me Moeten afschrijven. Werk zelf met kinderen en heb zelf ontwikkeling psychologie gehad. Weet heel goed wat er in hun brein om gaat maar Als je zelf kinderen hebt is het enorm zwaar. Tv kijken voor mezelf doe ik allang niet meer geen tijd. Als tv kijk dan is het 20 Min en dan tekenfilm voor hem. Was het maar zo een feest

Ik herken het heel erg. Diepvries open doen en aan de lades gaan hangen. Als de vaatwasser niet goed op de klik zit krijgt hij hem open en sneuvelt er van alles. En maar lachen. Corrigeren helpt niet, afleiden helpt niet als hij zon "bui" heeft. En hij snapt het heel erg goed. Zn ogen beginnen al te glimmen als hij onderweg is naar de keuken bv. Ook slaat knijpt en bijt hij continue. Hij bedoelt het "lief" soort van stoeien maar het kan natuurlijk niet. Hier geen tips. Van alles al geprobeerd maar niks lijkt te werken. Bij hem komt het wel met buien. Dus nu zet ik hem gewoon even 10 min in de kinderstoel met een boekje erbij. Of pannetje met lepeltje en dan daarna gaat hij meestal weer spelen. Dit gaat gerust zo 10x op een dag. Maar zo kan ik hem er wel "uit" halen anders blijft hij zo bezig.

Oh en dan had ik nog niet benoemd dat de prullebak leeg halen favouriete werk is opt moment...zucht.

Heel erg herkenbaar! Maar helaas ook normaal dreumes gedrag. Snap dat het soms even teveel is en je het gewoon van je af wil schrijven. Naast de al gegeven tips 1 leestip voor iedereen die op zoek is naar handvatten bij het opvoeden; ‘jagen, verzamelen en opvoeden’ van Michaeleen Douchleff. Staan ongelooflijk veel hele praktische, toepasbare tips in die écht een verschil maken en ook een hele andere zienswijze geven op onze “westerse” opvoedproblemen dan de meeste opvoedboeken. Ik heb er heel veel aan en als ik lees wat je beschrijft vermoed ik dat je er ook heel veel aan zult hebben. Succes!

🤣🤣 ook onze dochters favoriete bezigheid, liefst de luieremmer 🙈 dus die gaat gewoon s ochtends direct op het aankleedkussen, zowel boven als beneden

Deze heb ik ook gelezen! Het is wel erg Amerikaans en veel herhaling, maar de dingen die werden benoemd vond ik heel interessant! De westerse manier van opvoeden ligt mij niet altijd, dus dit was een mooie toevoeging

Dit is heel normaal gedrag, het bijten en slaan is een uiting van emoties. Je kindje kan nog niet goed zijn emoties uitdrukken dus doet het op deze manier (machteloosheid) Leg je kindje ook uit waarom dingen niet mogen of gevaarlijk zijn, doe dit op ooghoogte van je kindje zodat je met hem op 1 level zit. Vergeet niet ‘slechte’ aandacht is ook aandacht en dat is wat je dreumes het liefste van jou heeft !! De heledag Het is een fase, even doorbijten. You go girl !! ❤️

Wat mij helpt als ik echt even moet koken oid en meneer hangt aan m’n benen en wurmt zich jengelend tussen m’n benen en het aanrecht😮‍💨 is de draagzak. Ik hang hem op m’n rug en kan me ding doen, meneer hangt lekker en vind alles prima. Moet je wel opletten met omdraaien want hij had pas de pollepel uit de soep te pakken😅😂.