Niet luisteren? Is dit een fase of karakter?

Hè wat een nare ervaring. Vooral omdat je juist dacht dat het even een gezellige middag zou zijn met jullie nieuwe gezin van 4. Je moet niet vergeten dat je net bent bevallen en dat je vol hormonen zit. Je vat dingen dan anders op. Je faalt namelijk absoluut niet! Een kindje van bijna 2 gaat grenzen opzoeken, uitproberen, z’n kont tegen de krib gooien. Het gezegde gaat niet voor niks ‘ik ben twee en ik zeg nee’. Ik merk het bij ons zoontje ook van begin mei. Die begint nu echt zijn peuter puberteit te ontdekken. Hij wordt baldadig, zoekt de grenzen op en kan soms ineens omslaan in zijn emoties. Bij jullie komt er natuurlijk ook nog eens bij dat er net een baby’tje bij is gekomen wat voor hem ook erg ingrijpend is. Hij moet ineens de aandacht delen en dat is natuurlijk niet niks. Ik denk dus echt dat het een fase is. Geef hem de tijd, geef jezelf de tijd. Probeer schijt te hebben aan wat de rest van het restaurant denkt en doe wat voor jullie op dat moment het beste voelt. Meer kun je niet doen. Zet ‘m op, mama ♥️

Lief je reactie! 😘Doet me goed. Gek ook hoe die hormonen werken en hoe onzeker je er soms door wordt.

Pfff ik dacht alleen dat mijn zoontje zo is geworden. Die gekrijs is niet normaal alles moet op zijn manier en ook hij begint nu met bah terwijl hij het normaal wel lekker vind. Dan eist hij iets na heel veel gezeur geef ik het toch op en dan wilt hij het niet eens. We willen voor 2de gaan maar elke keer als we zo iets meemaken dan zijn we er helemaal Klaar mee. Hoop dat ze snel door deze fase heen gaan

Hee! Herkenbaar.. dacht dat ik de enige was 😅 vind het ook super lastig. Deze fase. Ons dochtertje wilt echt haar zin door drammen. Als ze iets niet krijgt is het huilen of ze laat zich op de grond neervallen. En wat jammer dat je je zo voelt! Je hoeft je echt niet te schamen hoor. Je bent sowieso niet de enige. En schreeuwen van je man is ook niet leuk dat die dat doet toch?

Sowieso een fase! Alles is anders voor hem nu er nog een kindje bij is. Het is gewoon even pittig nu. En heel eerlijk, je man gedraagt zich hier als een kind, je zoontje niet. Boos worden op een kleintje dat zich niet goed voelt is echt niet oké. Kind heeft de capaciteit nog niet om zich rustig te uiten, wij als volwassenen wel. Lieve mama hou vol, het wordt echt beter en makkelijker. Mijn zoontje van bijna 2 was onhandelbaar twee maanden lang en is nu weer heel meewerkend en gezellig. Wij zeggen altijd tegen elkaar hij heeft het moeilijker met zichzelf dan wij met hem, we zijn er voor hem om hem er doorheen te helpen, en als een uitje niet lukt dan stoppen we er weer mee, niets aan de hand. Heel veel liefs!

Mijn mantra voor komende tijd: alles is een fase 🤣🫣. Maar best pittig dat het 2 maanden heeft geduurd bij jullie. En idd goed om te bedenken dat hij het heel lastig heeft. 😊

Heel herkenbaar.. ik dacht dat ik de enige was met mijn dochter. Ze luistert nooit. Ze doet gewoon wat ze wilt. Het is een tijd dat we nergens gaan door haar gedrag. Zelf naar de winkel om boodschappen te doen. Moet ze altijd daar iets krijgen of begint ze huilen, dan iedereen naar mij vies kijken omdat ze zo hard huilt🤣 als ik dacht dat ze thuis vervelend is even een wandeling maken dan wilt ze niet lopen en op de grond gaan liggen zo irritant is het Ik hoop het dat is gewoon een fase is. Ze krijgt ook tanden ik denk dat daardoor heeft ook een relatie te maken 🤷🏻‍♀️

Maar soms het is echt moeilijk om niet boos te worden op hem. Soms schreeuw ik op mijn dochter daarna luistert wel anders lukt niks met haar

Het is zeker effectief op de korte termijn. Alleen op de lange termijn vraag ik me af wat je het kind ermee leert. Dat ze het ‘waard’ is om tegen geschreeuwd te worden? Dat ze moet schreeuwen om zijn zin te krijgen? Dat krijgt ze ten slotte als voorbeeld van mama.