Officieel begonnen aan 2e maar toch wat onzeker

Hoi, Wij zijn nog niet begonnen aan een tweede mede door wat je beschrijft. Ik zou zeker wel een tweede willen maar wanneer? En doe ik er dan goed aan enzo.. zoveel vragen en onzekerheden. Helaas geen tip maar zeker wel herkenbaar.

Als ik je vraag lees denk ik dat je op zoek bent naar wat handvatten om je keuze aan te staven. Klopt dat? Zo ja, dan hierbij mijn reactie gebaseerd op mijn ervaring met twee kinderen in de huidige leeftijd van 30 en 10 maanden. Volgens mij is de enige absolute waarheid dat alle combinaties van leeftijden voors en tegens hebben en dat het afhangt van jouw thuissituatie, type opvoeding en karakter van de kindjes etc waar de beste keuze valt. Het is en blijft dus een beetje gokken. Met de wijsheid van nu zou ik iig iets langer hebben gewacht met de tweede. Mijn eerste is een passievol kindje die nog regelmatig moeite heeft met regulatie. Tijdens de komst van de tweede was hij nog niet zo in staat op regelmatig even zelf te spelen, geduldig te zijn, delen in de aandacht etc. Ook helpen we hem nog met savonds in slaap vallen door 30 minuten of meer bij hem te liggen terwijl hij wegzakt. Vanwege onze ouderschapsvisie houden we de baby ook veel bij ons. Er zijn dus veel momenten waarin je het gevoel hebt dat je jezelf moet splitsen omdat beide kinderen je nodig hebben, maar dat niet kan . Ik vond en vind dat regelmatig heel lastig. Ik baal ervan dat ik niet meer voor ze kan doen en connectiemomenten kan creëren. Nu het positieve: ik zie steeds meer momenten waarin ze maatjes zijn en vooruitblikken van hoe tof ze gaan spelen. Ze zijn ook heeeel blij als ze elkaar na de nacht of een dag van elkaar weg weer zien: so cute!! Het gaat denk ik echt heel waardevol zijn dat ze zo dichtbij elkaar liggen qua belevingswereld. De eerste fase is gewoon wel heel pittig. Mijn advies: als er ruimte zit wat betreft het karakter van je oudste (meegaand), je thuissituatie (vaak samen als ouder of breed vangnet van familie en vrienden) of je staat gewoon echt heel anders erin dan ik (prima om wat minder aanwezige ouder te zijn) -> go for it!!!! Succes met je keuze! You got this! 🫶🏻

Ik denk dat je dit gevoel altijd blijft houden. Dat je als moeder altijd zoekt naar een goede balans. En dat je als moeder nooit je kind tekort wilt doen. Maar.. Ik ben ervan overtuigd dat dit altijd goed komt. Ongeacht het leeftijdsverschil. Bij ons was het even zoeken en heb me ook vaker onzeker en/of schuldig gevoeld. Maar hier vind je een weg in, een goede weg. En bovendien worden ze ouder. Ze kunnen nu ook steeds meer samen spelen.

Luister naar je eigen gevoel. Als je twijfels hebt dan is het moment wellicht nog niet juist. Er is ook geen handboek van wat nou perfecte leeftijdsverschillen tussen kinderen zijn. Ik snap de angst om je kind tekort te doen qua tijd en aandacht, en ik denk met 2 kinderen onder 2 jaar oud dat er momenten zullen zijn dat je echt even bezig moet zijn met de baby terwijl het oudere kindje ook jouw aandacht wil, maar die zal dan moeten wachten. Ik zou persoonlijk een langere periode tussen kindjes laten, 3-4 jaar. Zo kan het oudere kindje het ook bewuster meemaken en meehelpen als ze dat leuk vinden.

Je kunt misschien ook nog even wachten? Bij mij zit er precies twee jaar tussen, als ik t terug kom draaien had ik er 3 jaar tussen gelaten. Vond het eerste half jaar heeeel pittig

Hallo mama, Ik heb ook een dochtertje van 10,5 maanden en ik ben nu zwanger van de tweede 8 weken. Ik ben momenteel thuis ik werk niet dus dat wel zeggen dat ze gaan de hele tijd bij mij blijven. Bij de eerste kind moeten wij wachten 6maanden daarom beslissing wij om nu te beginnen met de 2de maar de verassing dat was snel dan wat we hadden verwacht direct gelukt. We zijn heel blij daarmee dan kunnen de baby’s samen groeien en spelen…

Wij hebben een zoontje van 2,5 en een dochter van 1, ik was weer zwanger na 11 maanden. Ik was ook bang dat mn eerste minder aandacht zou krijgen, maar eigenlijk was het uiteindelijk eerder de baby naar wie ik mij schuldig voelde. Die kreeg wel wat minder aandacht dan de oudste toen hij baby was. Maar eigenlijk trok dit al snel recht en vind het nu door het weinige leeftijdsverschil best makkelijk om mijn aandacht te verdelen. Ze krijgen eigenlijk ook vaak tegelijk aandacht en heb niet het idee dat een van de 2 dit erg vindt. Het is denk ik erg persoonlijk. Ik heb ook 2 best makkelijke kindjes en vind dit leeftijdsverschil juist perfect. Zitten met veel in dezelfde fase, maar het is zeker ook af en toe pittig, vraag me af of dan minder zou zijn als ze meer zouden verschillen. Ik zou zeggen volg je hart en aan liefde voor je kids nooit genoeg, en dat voelen ze!

Bij ons zit er 20 maanden tussen en ik vind het geweldig!! Het is best pittig want je hebt je handen vol aan twee kleintjes, maar het is zó leuk om die interactie tussen die twee te zien. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik de ander tekort deed. De oudste wordt ook steeds zelfstandiger waardoor het ook steeds makkelijker wordt. Denk zelf dat er geen "perfect" leeftijdsverschil bestaat. Wij zijn er snel weer voor gegaan omdat de eerste heel lang op zich liet wachten, maar bij de 2e was ik de tweede poging al zwanger. Wat ik daarmee wil zeggen is: je kunt het ook niet plannen dus als je het wilt, ga ervoor! Het vindt vanzelf allemaal een weg...