Situatie ex en zoontje 1 jaar.

Ik wil graag een mening horen van jullie kant ik denk dat ik het goed doe , maar wil het beste voor me zoontje van 1 jaar.. ik leg de situatie kort uit Ik en me ex relatie van 4 jaar kregen dus een kindje niet gepland maar welkom maar hij wou het eigenlijk niet dus zei toen al nee doe een abortus heb ik niet gedaan natuurlijk. En bleef de zwangerschap weg na een tijdje. Ik heb hem alsnog een berichtje gestuurd je zoontje is geboren want vond ik wel zo eerlijk. Ja toen is die wel gekomen, maar hij snapte niet dat hij hem niet gelijk mee kan nemen. maar oke ik liet hem gewoon zovaak als die wou in mijn huis komen, hoe moeilijk het ook is want ik ging door een hele moeilijke periode helemaal alleen. Heb het daar nog zwaar mee. Oke toen wou ik hem wel weer een kans geven, maar helaas hij wil wel maar pakt de kans niet. Af en toe bij zijn ouders langs die snapte ook niet dat ik ons zoontje nooit bij hun wou laten. Sorry maar ook van hun niks gehoord in de zwangerschap. Ik bleef hem laten komen maar ik kreeg steeds dingen naar me hoofd van jij pakt de vader af van onze zoon, als ik weg blijf jou schuld want ja hij mocht hem niet mee nemen naar mijn idee logisch na alles en hij was nog heel jong natuurlijk .. maar ik heb gewoon me gevoel aan de kant gezet en hem toch altijd laten komen en ook leuke dingen doen zodwt hij zijn kind leert kennen. Hij is er nooit mee eens geweest omdat hij niet zijn zoon mag mee nemen soms maakte hij ruzie waar ons kleintje bij was en dan vind ik gewoon niet kunnen ik houd me dan rustig en verzoek hem om weg te gaan. Het lijkt of het niet doordringt. Hij woont ook nog bij zijn ouders omdat hij natuurlijk niet bij mij meer woont. Hij wou wel verder met mij maar wonen vind hij een stap te ver ik wou graag een gezin voor mijn zoontje maar niet op deze manier dan blijf ik liever alleen en een fijne situatie voor hem. Ik gun me zoontje het beste en een vader maar hij blijft onrespectvol naar mij toe. Ook vaak dat hij zegt toen mijn zoontje nog een baby was van mama is gemeen ik mag niet mijn eigen kind mee nemen. Ook betaald hij nooit iets nooit gedaan, geen gezag, niks hij heeft nooit een beetje hulp gegeven. Ik dacht prima als hij er is voor ons kind vind ik het goed dan maar.. op een dag werd hij weer boos op iets onnozels en heeft mij geslagen en bleef slaan en gewoon een blauw oog en al.. ben hier heel erg van geschrokken en heb toen er gelijk een punt even achter gezet. Mijn zoontje was hier bij dit vind ik nog het aller ergste! Na een aantal maanden tijd zocht hij weer contact en eisde weer ik wil me kind zien en had spijt. En hij wilt zijn kind zien maar wel mee nemen niet steeds bij mij thuis of Met mij er bij? Natuurlijk wil ik zo een situatie nooit meer mijn vetrouwen is WEG! maar nog steeds weet ik niet goed en me zoontje? Als ik hem weg hou doe ik het dan goed? Of ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen.. ik vetrouw hem niet meer maar gun me zoontje wel een vader, maar ja zo een vader? Wat is jullie mening ik wil het een keer van een andere kant horen. Soms denk ik doe ik het wel juist? Moet ik hem weer laten komen voor ons kind? of na zo een heftige situatie dus al 2 keer mij maanden laten zitten en gewoon zo vernederen. Wat zouden jullie doen? wat het beste is voor mijn zoontje ik heb zelf ook geen vader en dat heeft ook zo ziin redenen en daar heb ik vrede mee.