Omgang en afspraken dreumes

Belangrijk te vermelden: FaceTime bestaat uit 1 x in de 6 dagen (liefst zo ergens in het midden) een kort telefoontje van nog geen 15 min

Wat naar dat jullie niet op 1 lijn zitten. Ik kan me voorstellen dat dat veel stress geeft voor alle partijen. Toch denk ik uit wat ik lees niet dat zijn vader geen rekening houdt met de signalen. Ik kan me voorstellen dat bellen inderdaad verwarrend kan zijn voor je zoontje, zeker als jullie het normaal niet doen als hij een weekend bij zijn vader is of door de week bij jou. Hij is dan niet gewend contact te hebben met de ouder waar hij niet fysiek bij is. En over het slaapje: een uur wakker liggen voor inslapen is wel een duidelijk signaal, plus hij heeft met 18 maanden de leeftijd om over te gaan naar 1 slaapje. Ik ben het wel met je eens dat jullie die overgang beter kunnen maken in jouw huis, waar hij zich waarschijnlijk toch echt het meest thuis voelt. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen! Succes 😘

Bedankt voor je reactie en het delen van je gedachten. Ik begrijp je punten, maar ik wil toch benadrukken dat onze zoon pas twee dagen wat langer wakker ligt voordat hij in slaap valt. Om dan meteen de verandering naar één slaapje door te willen zetten, terwijl hij maandag al weer thuis is, voelt voor mij als een overhaaste beslissing. Zeker gezien de vorige keer dat dit werd geprobeerd, wat resulteerde in veel onrust en verlatingsangst bij hem. Dit klinkt voor mij niet als het herkennen van de signalen en hier gepast op reageren. Wat betreft het FaceTime-contact: omdat onze zoon bij mij woont, wil ik dit doen bij verblijven van langer dan drie dagen, tot hij wat ouder is (bijvoorbeeld rond de vier jaar). Uit onderzoek blijkt dat jonge kinderen anders het gevoel kunnen krijgen dat ze door de ouder verlaten zijn, vooral omdat ze op deze leeftijd nog niet goed begrijpen waarom een ouder er even niet is. Aangezien hij nog zo jong is en uitleggen lastig is, lijkt dit mij een redelijke middenweg om zijn gevoel van veiligheid te waarborgen.

Je hebt het gevoel dat papa beslissingen neemt zonder rekening te houden. Maar ik lees ook dat je de beslissingen die hij voorstelt afwijst. Hij heeft misschien hetzelfde gevoel. Overgaan naar 1 dutje hebben we hier gedaan rond 15 maanden. Is er een reden dat je nu wel wil facetimen en dit met papa door de week niet doet? Je bedoelt het vast niet zo. Maar als ik lees wat je schrijft lees ik hier en daar wel twee maten en gewichten. Het verjaardagstukje begrijp ik niet zo goed denkik. Het is een hele lastige situatie voor jullie alle 3..

Excuses voor de late reactie. Ik had geen toegang meer tot mijn account en kon daardoor niet eerder reageren. Bedankt voor je bericht en het delen van je perspectief. Ik wil graag verduidelijken dat ik geen enkele keuze van vader afwijs. In mijn oorspronkelijke bericht heb ik sommige details weggelaten om het niet te lang te maken, maar ik zal ze alsnog toelichten. Wanneer ik met onze zoon op vakantie ga, waardoor vader hem een week niet kan zien, stel ik altijd voor om contact te houden via FaceTime of een soortgelijke manier. Vader maakt hier soms gebruik van, niet altijd. Ik zou het ook nooit weigeren als vader zou willen videobellen, ook niet doordeweeks. De vraag wordt echter simpelweg nooit gesteld. Wat betreft onze gezamenlijke beslissingen, vind ik dat ze weloverwogen genomen moeten worden. Onze zoon is perfect zoals hij is, maar is net wat later dan gemiddeld met mijlpalen zoals kruipen en lopen, waar niets mis mee is. In overleg met de opvang hebben we onlangs besproken om niet te gehaast te zijn met de overstap naar één slaapje per dag. Afgelopen week hebben zij dit advies meegegeven. Ik sta er absoluut voor open om deze overstap geleidelijk te maken wanneer hij de signalen geeft, maar ik denk wel dat dit in goed overleg moet gebeuren. Het besluit om in het weekend van vader zomaar over te gaan van twee naar één slaapje voelt voor mij overhaast en is naar mijn mening niet de juiste aanpak. Daarnaast hebben we de afspraak gemaakt om grote veranderingen, zoals het aanpassen van het slaapschema, bij mij thuis door te voeren, aangezien onze zoon hier het grootste deel van zijn tijd doorbrengt. Door nu opnieuw voor te stellen deze verandering door te voeren, omdat hij momenteel zes dagen bij vader is, lijkt het voor mij niet volgens onze afspraak te gaan. Wat betreft de geplande verjaardag: vader wil dat onze zoon zondag al wordt opgehaald omdat zijn verjaardag op mijn weekend valt. Mijn voorstel was om het volgende weekend (vader’s weekend) de zaterdag voor mij en onze zoon te reserveren. Hier was vader het niet mee eens, en hij benadrukt dat onze zoon al meer tijd met mij doorbrengt. Hoewel ik inderdaad meer tijd met onze zoon heb omdat hij bij mij woont, werk ik ook 36 uur per week en is mijn tijd met hem beperkt tot ochtenden en avonden. Ik ben ervan overtuigd dat het welzijn van onze zoon voorop moet staan en dat we samen beslissingen moeten nemen die in zijn belang zijn. Ik probeer flexibel te zijn, maar er moeten ook duidelijke kaders zijn om tot weloverwogen besluiten te komen. Wat ik lastig vind, is dat ik graag flexibel wil zijn, maar dat ik deze flexibiliteit niet altijd terug ervaar. Andersom is er weinig ruimte om aanpassingen te maken in zijn weekenden of tijd met onze zoon, zoals het FaceTimen, wat door vader wordt gezien als beperkend voor zijn tijd met onze zoon. Daarentegen merk ik dat er wel regelmatig een beroep op mijn tijd met onze zoon wordt gedaan voor aanpassingen of verzoeken. Ik lees jullie reacties en wil oprecht ook mijn aandeel hierin zien. Met deze reden deel ik ook mijn verhaal, zodat ik kan laten zien hoe ik de situatie ervaar en waar ik tegenaan loop. De weg is echter lang geweest, waardoor het lastig is om de situatie goed te schetsen en de nuances volledig over te brengen.

Het is voor buitenstaanders ook heel moeilijk om hier echt helemaal in mee te zijn hé... Als mama wil je gewoon altijd bij je kindje zijn hé... je wilt het beste en je wilt de beste beslissingen maken... Vind je het moeilijk om deze zorg los te laten wanneer je zoontje er niet is? Twijfel je of de papa de goede keuzes maakt? Pieker je er misschien veel over als zoontje niet bij jou is? Ik stel de vragen omdat ik denk dat ik me zo zou voelen moest ik mijn zoontjes enkele dagen per week moeten loslaten. Ik denk dat ik niet kan 'oordelen' over beslissingen die je maakt of over deze die de papa maakt. Ik denk dat het allemaal loslaten erg moeilijk moet zijn...

Het voelt soms alsof mijn intenties verkeerd worden begrepen, alsof ik elke beslissing van zijn vader wil afwijzen. Dat is echter niet waar ik vandaan kom. Mijn intenties gaan niet over controle, maar over het creëren van een stabiele en veilige omgeving voor onze zoon, waarin hij zich optimaal kan ontwikkelen. Ik merk dat hij na weekenden bij zijn vader vaak zijn emoties bij mij toont, wat ik interpreteer als een teken dat hij zich bij mij veilig genoeg voelt om zijn gevoelens te uiten. Dit zie ik niet als een indicatie dat er iets misgaat bij zijn vader; integendeel, ik denk dat het normaal is dat jonge kinderen hun emoties soms pas later verwerken. Het oppikken van die signalen en daarop reageren, lijkt me een natuurlijk onderdeel van ouderschap. Ik wil ervoor zorgen dat hij de steun en rust krijgt die hij nodig heeft. Ik ben bereid om flexibel te zijn en sta open voor veranderingen als onze zoon laat zien dat hij er klaar voor is. Maar ik vind het belangrijk om dit op een manier te doen die hem de meeste stabiliteit biedt. Het voorstel voor videobellen doe ik niet wanneer hij een weekend bij zijn vader is, maar wel bij langere verblijven, zoals nu. Voor mij gaat het om het behouden van een gevoel van verbinding en veiligheid voor onze zoon, niet om controle. Als vader hetzelfde zou willen doen wanneer onze zoon bij mij is, sta ik daar natuurlijk voor open. Ik ben benieuwd of er ouders zijn die een vergelijkbare situatie hebben meegemaakt en hun ervaringen willen delen. Misschien zijn er herkenbare verhalen of waardevolle inzichten die kunnen helpen bij het vinden van een balans tussen stabiliteit voor ons kind en de samenwerking tussen beide ouders😊

Blijven communiceren geldt in elke relatie en/of contact.