Vreselijke nacht 😭

Ik snap je punt. Ik dacht hier ook over. Maar na 10 maanden geen slaap heb ik een beetje mijn breaking point bereikt. Mijn mentale gezondheid is ook belangrijk om een goede moeder te zijn voor mijn zoon. Hij heeft 12 uur geslapen en is zo uitgerust en vrolijker dan normaal.

Lieve mama, Ik begrijp je reactie aan de ene kant en aan de andere kant is het belangrijk dat je ook begrijpt dat het soms even niet anders is voor andere mama's/papa's. Wij laten ons kindje ook geregeld even huilen. Na bijna 10 maanden ellende en 2 oververmoeide ouders en ik die nog nasleep ervaar van een mega zware zwangerschap en een postnatale depressie... is het soms even niet anders. Plus ons meisje heeft het soms echt even nodig om haar prikkels te verwerken. Als we haar oppakken en troosten, wordt dit soms alleen maar erger. Dus ik snap je reactie, maar het komt voor ouders zoals ik niet zo fijn over. Ik roei samen met mijn man met de riemen die we hebben en om dat te lezen dat ik mijn baby niet mag laten huilen, dat steekt wel....

100% mee eens!

Het me dat het stekend overkomt, dat is niet zo bedoeld, dan had ik het beter moeten formuleren excuus. Mijn alarmbel gaat aan bij dit onderwerp en daarmee heb ik het onvoldoende zorgvuldig opgeschreven . Ik weet hoe onmogelijk ouderschap kan zijn, ervaar het zelf ook zo na 9 maanden van heel heel weinig slaap. En toch zet ik dit bericht neer omdat ik nog zoveel tegenkom dat er te luchtig gedacht wordt over laten huilen. Alsof het geen negatieve impact heeft. Alsof het 'werkt' (ja voor de ouder, maar niet voor het kind. Eigenlijk kun je zeggen dat als het werkt, je kind het verkeerde heeft geleerd). Ik zeg dit niet om te zeggen dat jullie het fout doen, maar om onder de aandacht te brengen dat het echt iets is wat niet goed is voor je kindje. Natuurlijk weet je op momenten echt niet meer wat je moet en zijn alternatieven soms erger (als je zelf uit je plaat gaat bijvoorbeeld) maar ik heb de indruk dat er te vaak nog wordt gedacht dat dit een prima methode is, en dat is niet waar, dan wordt het te makkelijk ingezet. Het spijt me als dit opnieuw steekt, maar ik ga er niet over liegen . Ook kinderen die huilen omdat ze prikkels moeten verwerken willen niet alleen zijn, ook als ze misschien op een andere manier 'troost' willen dan oppakken. Het feit dat je weet waarom een kind huilt, is geen reden om het alleen te laten. En nee het zal niet voor elk kind tot problemen leiden, maar het kan wel (latere relaties, zelfbeeld, emotieregulatie) en dat is nu nog niet te voorzien, hangt ook van temperament en andere ervaringen af. Positieve daaraan is dat aan dat laatste natuurlijk nog een hoop kunt doen!

Daarom zeg ik ook dat ik niet zomaar op de methode ben gekomen. Het was mijn laatste redding, ik heb alles geprobeerd. Maar om de 45 min mijn zoon troosten in de nacht breekt je na 10 maanden. En ik vind 5 minuten laten huilen anders dan echt laten huilen. Na 5 minuten ga ik naar hem toe, troost ik hem, til ik hem op etc. Dus hij weet dat ik terug kom. Ik laat hem niet de hele nacht huilen, dat zou ik never nooit doen.

Ik vind je reactie wel heftig. Ik heb twee kindjes. De ene zal wel eens moeten wachten terwijl ik met de andere bezig ben. Als zoontje boven slaapt terwijl ik eten maak, even naar toilet ga, de oudste troost nadat hij gevallen is, voelt hij precies dat ik even mijn handen vol heb. Als hij dan begint te wenen moet hij enkele minuutjes wachten. Niet omdat ik niet wil gaan troosten... Als je 's nachts enkele minuutjes wacht en je kindje leert weer rustig worden is dat wel wat anders dan je kind in de steek te laten. Ik ben het met je eens dat kinderen laten wenen, gevolgen kan hebben. Maar dat heeft wel meer nodig dan je kindje even laten wachten. De jongste zat absoluut niet graag in de auto. Hij brulde het uit. Mag ik dan nergens meer heen? Ik vond dat verschrikkelijk. Maar wat kon ik doen?

Ach ja de eerste ouders die perfect, uitmuntend hun kinderen groot brengen moet nog uitgevonden worden. En… de beste stuurlui staan altijd aan wal. Los van extreme dingen als mishandeling kan geen ouder het voor een ander invullen en doen de meeste ouders erg hard hun best om het goed genoeg te doen. Konden de ouders maar wat meer hun onzekerheden loslaten. ☺️

Super omschreven! Helemaal mee eens.

Het gaat om je kind alleen laten en verwachten dat ze zelf wel leren omgaan met hun emoties - dat is iets anders dan een huilend kind in de auto (waar je overigens bij bent en dus troost met je stem) of een keer iets later bij een bedje zijn omdat je bij je andere kindje was. Dat is inderdaad lastig met meerdere kindjes, ik heb er ook twee. Ik plaats zo'n bericht omdat er nog steeds gedacht wordt dat laten huilen, ookal is het 'gecontroleerd', niet erg zou zijn voor een kindje. Als dat dan als advies gegeven wordt, wekt het de indruk dat het goed is of oké, ipv: We kiezen er voor uit onmacht of onvermogen het anders te doen. Ja iedereen moet zelf kiezen wat hij/ zij doet, maar wel met alle informatie. En ik ben er van overtuigd dat als men echt begrijpt (en dus er voor open staat dat echt te weten) wat de impact is voor een kindje, mensen het niet als 'methode' in zouden zetten. Maar zoals met alle pijnlijke informatie, willen de meeste mensen dat niet weten, dus wordt het gebagatelliseerd en worden mensen boos.

We hadden ook aantal vreselijke nachten, en toen kwamen we erachter dat het oorontsteking was. Eerste nachten dachten we dat het tandjes waren. Hij wou niet liggen en iedere keer dat hij werd neergelegd, begon hij te huilen. En na het eindelijk slapen werd hij na 45min-uurtje erna weer wakker. Kijk maar even of dat het niet is bij de huisarts, als je het weet kun je je kindje namelijk helpen met paracetamol bijvoorbeeld of door bedje iets te verhogen aan hoofdzijde.